Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wat is de mens? [slot]

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat is de mens? [slot]

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

'Een afgaande schaduw.' [n.a.v. Ps. 102:12]

Vanaf de dag dat wij geboren zijn tot de dag van ons heengaan is hij er altijd bij.
Gaan wij langzaam, dan gaat hij langzaam. Gaan wij snel, dan gaat hij ook snel. Onze schaduw. Wij zien hem wel niet altijd. Wanneer het donker is of bij diffuus licht. Dan nog is hij er altijd.
Als je doordenkt wat je schaduw eigenlijk is, kun je dat moeilijk omschrijven. Een zwartachtige gestalte op de grond. Het laat de plek zien waar ik ben - en het licht niet schijnt.
Kinderen spelen met hun eigen schaduw. In het licht van een schemerlamp vormen zij met hun handen allerlei figuren op de muur. Ouderen spelen een schaduwspel op een gemeenteavond. Tegen de muur hangt een vel papier, ze gaan in de lichtbundel staan, zodat de schaduwomtrek van hun hoofd op papier kan worden nagetekend. Anderen mogen dan raden van wie de betreffende schaduw is.
In de Bijbel wordt ook van schaduw gesproken. En dat op twee manieren. Aan de ene kant staat de schaduw voor dat wat vluchtig is en voorbijgaat. Denk aan de zonnewijzers, in de tijd dat er nog geen uurwerken waren. Je ziet ze nog wel eens in een tuin staan of aan een gevel.
In de tijd dat koning Hizkia ongeneeslijk ziek wordt, horen we van een zonnewijzer die zijn vader Achaz in de paleistuin heeft laten neerzetten. Een stenen of koperen plaat met lijntjes (graden), zodat de uren van de dag werden weergegeven. De schaduwlijn van deze zonnewijzer laat zien hoe de tijd, onze levenstijd, gestadig verder gaat. In die zin verstaan wij de woorden van Psalm 102: 'Mijn dagen zijn als een afgaande schaduw.'

Een afgaande schaduw
Wat betekent het, als de schaduwen langer worden over ons leven? Wat is de mens in het licht van de tijd? Wanneer de zon 's morgens vroeg opkomt, is elke schaduw lang (vooral in deze wintertijd). De schaduw wordt korter naarmate de zon hoger aan de hemel komt te staan. Zodra de zon haar hoogtepunt in de middag voorbijgaat, worden de schaduwen weer langer, tot de zon ondergaat. In geestelijke zin wordt hier door de Psalmist het mensenleven uitgetekend in de beweging van een opgaande en afgaande schaduw. Daarom zeggen wij van oudere mensen wel dat zij aan de avond van hun leven zijn gekomen. Hun schaduw wordt gaandeweg langer.
Toch is er in Psalm 102 sprake van méér dan maar ouder worden. De schaduw geeft ook iets weer van vergankelijkheid, aftakeling en neergang. Boven deze Psalm staat in veel Bijbels geschreven: een boetpsalm. Op een persoonlijke manier worden zonden beleden van iemand die in de verdrukking is gekomen. Oppervlakkig gelezen lijkt het alsof hier een verwijt klinkt aan het adres van de Heere. Alsof Hij er de oorzaak van is dat het leven aftakelt.
Nu heeft de Heere wel degelijk te maken met al onze levensdagen. Hij verhoogt deze en Hij vernedert die. De psalmdichter heeft beide ervaren. Hij was verhoogd. Maar door zijn van God afgekeerde levenswandel is hij gaan ervaren, dat de Heere Zijn hand ook kan terugtrekken. Al is het maar voor een ogenblik (zoals iedere gelovige dat bij tijden ondervindt!), dan nog kunnen wij dat als bijzonder zwaar ervaren.
Deze Psalm stamt waarschijnlijk uit de tijd, dat de tempel was verwoest. De teruggekeerden van Gods volk hadden steeds nagelaten om Gods huis te herbouwen. Daarom bezoekt God hen met Zijn straffen. En wat is erger dan dat God Zijn aangezicht verbergt? Dat God Zijn oor niet meer neigt, ten dage als wij tot Hem roepen en naar Hem vragen? We zullen het merken. Wie een stille en verborgen omgang met de Heere kent, zal Hem gaan missen, wanneer de Heere Zijn hand terugtrekt. Al is het maar voor een ogenblik.
In dit leven kunnen we dat wellicht en tijdlang verdragen. Maar wie kan zonder God sterven? Want het is juist de schaduw die vele keren in de Schrift wordt genoemd. Het langer worden van de schaduwen betekent dat de avond valt, de nacht komt. De schaduw van het donker. In geestelijke zin werpt de nacht van de dood zijn schaduwen vooruit over ons leven. Hoe lang is die schaduw bij u of jou inmiddels geworden?
Het ligt voor de hand om bij langere schaduwen vooral aan oudere mensen te denken. Maar geldt niet van ieder mens dat de dood zijn schaduw al over de wieg laat vallen? Sinds wij in Adam de God des Levens en het Licht der wereld de rug hebben toegekeerd, is de doodsschaduw gekomen. Ons leven is vluchtig geworden als een schaduw.
En toch heeft de Heere in Zijn ondoorgrondelijke wijsheid en opzoekende liefde die schaduw niet voor het laatst bewaard. Dan zou ons leven als een nachtkaars uitgaan. Daarom spreekt God nog van een andere schaduw. Naast de vluchtige schaduw op aarde is er de liefelijke, beschermende en bewarende schaduw, die te vinden is onder Gods vleugels. 'Heere, ik neem mijn toevlucht onder de schaduw van Uw vleugelen. Gij zijt een schaduw aan mijn rechterhand. Ja, in de schaduw van uw vleugelen zal ik vrolijk zingen. Ik heb grote lust in Zijn schaduw.'
Wat een rijke troost mag het dan zijn voor ons om te weten van de Schaduw van Gods bewaring. Vooral wanneer op een of andere manier de dood zijn schaduwen in ons leven vooruitwerpt. Om dan erop te vertrouwen dat God Zijn Zoon in de inktzwarte schaduw van de dood heeft gezonden, zodat wij zingend kunnen belijden:

Het komt de schaduwen te verdrijven, de zwarte schaduw van de dood.
De nacht der zonde zal verdwijnen, genade spreidt haar morgenrood.

Laat het Licht van Christus in uw en jouw leven de doodsschaduw maar komen verdrijven. De Heere Zelf heeft het gesproken. Aan Zijn beloften hoeft niemand te twijfelen, want bij de Heere is geen verandering of schaduw van omkering. Daarom zeggen we met de profeet Amos: 'Zoekt de Heere en leeft ... Die het Zevengesternte en de Orion maakt en de doodsschaduw in de morgenstond verandert, en de dag als de nacht verduistert; Die de wateren der zee roept, en ze uitgiet op de aardbodem, HEERE is Zijn Naam.'

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 november 2005

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Wat is de mens? [slot]

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 november 2005

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's