De zegen van Pinksteren

Zegen is een prachtig woord. Het is ook een bijbels woord. Het geeft het goede van de HEERE aan, dat ons goed doet. Wij worden erdoor gezegend. Dat brengt als vrucht van dankbaarheid met zich mee dat wij gaan leven als mensen die door God gezegend zijn tot zegen van anderen.
We spreken over de zegen van de rustdag. We spreken over de zegen van Christus’ geboorte, van Zijn lijden en sterven, enzovoort. Dat zijn zegeningen van de Heere Jezus voor ons; heilsfeiten die God aan de gelovigen toerekent.
Wij kunnen ook spreken over de zegen van Pinksteren, die de andere heilsfeiten als fundament heeft en het vervolg erop is. Bij Pinksteren spreken we niet over toerekening, maar over vervulling; de Heilige Geest in ons en door middel van ons.
De zegen van Pinksteren is één van de vle zegeningen, in Christus geschonken en door de Geest toegediend. Hij neemt die uit de Heere Jezus en verkondigt die aan ons, zodat wij die gaan geloven en eruit gaan leven tot eer van Hem (Joh.16:14). De benaming ‘tweede zegen’ is begrijpelijk vanuit het boek Handelingen, en vanuit geloofservaring, maar niet gelukkig. Er zijn vele zegeningen en een ‘tweede zegen’ is geen eind- of rustpunt. Wij mogen nog meer zegeningen verwachten om vervuld te worden tot ‘al de volheid van God’ (Ef. 3:19).
Het gaat om een fundamentele zegen, die onmisbaar is voor een gezond gemeenteleven en christenleven. Wat zijn zij zonder de ervaring van de vervulling met en de inwoning van de Heilige Geest en de toerusting met Zijn gaven en de praktijk die daaruit voortvloeit? Blijven we dan niet onder het niveau van Pinksteren?
Waar deze fundamentele zegen ontbreekt, daar wordt deze uit genade geschonken, toen (Hand. 2, 8 en 19) en nu. De Heere Jezus is gisteren en heden Dezelfde!

Openbaring en toerusting
Met de catechismus vragen wij: ’Wat nut ons …?’ Wat is de zegen van Pinksteren voor ons? Bij Pinksteren denken we aan wat gebeurt in Jeruzalem op het joodse Wekenfeest (Hand. 2).De Geest van God wordt uitgestort en discipelen van de Heere Jezus worden met Hem vervuld. Zij ontvangen gaven van Hem: klanktaal om God te loven en om de grote daden van God te verkondigen.
Petrus krijgt vrijmoedigheid om de samengestroomde menigte toe te spreken. Hij ontvangt openbaring in kennis: de Schriften en de grote werken van God gaan voor hem open en toerusting met kracht: hij getuigt vrijmoedig van de Heere Jezus, de gekruisigde, opgestane en verhoogde Heere, Die de Geest heeft uitgestort.
De zegen van Pinksteren is de belofte van de Vader (Hand.1:4; 2:33), het werk van de Zoon (Hand. 2:33) en betreft de uitstorting van en de vervulling met de Heilige Geest.
Deze zegen ontvangt Israël: Joden en Jodengenoten op het Wekenfeest dat vervuld wordt als gave van het nieuwe verbond (Jer. 31; Ez. 36). Maar deze zegen is niet tot Israël en tot het Wekenfeest beperkt. Deze belofte geldt alle vlees, allen die daar verre zijn en de laatste dagen. De honderdtwintig discipelen ontvangen deze zegen, maar ook de drieduizend bekeerlingen die zich laten dopen. Later wordt de Geest uitgestort op Samaritanen (Hand. 8) en heidenen (Hand. 10). Handelingen 2 is het begin van deze zegen. Toen voor het eerst en daarna opnieuw. De Heilige Geest is de Geest van volheid en vervulling. Wat gelukkig, want wij blijven lekkende vaten! Daarom roept Paulus op om ons voortdurend te laten vullen met de Geest (Ef. 5).
Handelingen 2 laat ook de vrucht van de uitstorting van de Heilige Geest zien: een bijbelse, appellerende prediking, vol van de Vader en de Zoon, in de kracht van de Geest; verslagen harten; drieduizend bekeerlingen die zich laten dopen in de Naam van de Heere Jezus Christus tot vergeving van zonden; ontvangers van de gave van de Geest; een gemeente rond de Heere Jezus onder leiding van de apostelen; volharding in hun onderwijs, in de gemeenschap, in de breking van het brood en in de gebeden; wonderen en tekenen; financiële zorg voor elkaar, vreugde, lofprijzing van God en dagelijkse gemeentegroei met eeuwigheidswaarde. De ontvangen gaven van de Geest dragen vrucht door de Geest.

Wegen tot de zegen
Hoe kun je deze zegen nu volgens de Bijbel ontvangen? De volgende wegen worden ons gewezen:

Weg van het Woord
De zegen van Pinksteren wordt in het Oude Testament beloofd en afgebeeld en in het Nieuwe Testament beloofd, vervuld en beschreven. De Heere Jezus geeft onderwijs over de Trooster en Zijn werk (Joh.14-16) en Paulus doet dat ook (Rom. 8, Gal. 3 en 5 en 1 Kor. 12-14). Daarom lees je Bijbel en onderzoek hem. ‘Lees wat er staat, geloof wat er staat, dan ontvang je wat er staat’.

Weg van het geloof
Luisterend naar het Woord van God, schept de Heilige Geest het geloof. De Heere Jezus zegt: ‘Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn buik vloeien’; de stromen van de Heilige Geest (Joh. 7). De Heere Jezus is niet alleen het Lam van God voor onze zonden, maar ook de Doper in de Heilige Geest (Joh.1). Wie tot Hem gaat, wijst Hij beslist niet af!
Paulus vraagt aan de Galaten: ‘Hebt gij de Geest ontvangen uit de werken van de wet of uit de prediking van het geloof?’ (Gal.3:2, 5). In hetzelfde hoofdstuk schrijft hij over de beloofde Geest Die verkregen wordt door het geloof (14).

Weg van het gebed
In de weg van het gebed is het Pinksteren geworden (Hand.1) en gebleven (Hand. 2:42; 4:31). De Heere Jezus zegt: ‘Indien dan gij, die boos zijt, weet uw kinderen goede gaven te geven, hoeveel te meer zal de hemelse Vader de Heilige Geest geven aan degenen, die Hem bidden’ (Luk.11:13). Wie volhardt in de gebeden, ontvangt deze zegen!
Wij mogen ook niet vergeten om te danken voor de belofte van deze zegen: een geschreven belofte in de Bijbel, een vervulde belofte in het Nieuwe Testament en daarna, een verkondigde belofte in de prediking en een verzegelde belofte in de sacramenten van Doop en Avondmaal. Wat God belooft, doet Hij ook. Laat het bij ons zijn: ‘Ik ben vrolijk over Uw toezegging als één die een grote buit vindt’ (Ps. 119:162) en ‘Ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent’ (Gen. 32:26).

Weg van de gemeente
In het boek Handelingen lezen we, dat deze zegen ontvangen wordt in de gemeenschap van gelovigen, meestal onder leiding van Christus’ apostelen. In Handelingen 2 en 10 door en onder de prediking van Petrus. De apostelen Petrus en Johannes bidden onder handoplegging voor Samaritanen (Hand. 8). Ananias doet dat voor Paulus (Hand. 9) en Paulus voor discipelen van Johannes de Doper (Hand.19). Daarom, met verwachting naar de kerk gaan en de hulp van anderen inroepen voor gebed!

Weg van gehoorzaamheid
Wanneer Petrus zich verantwoordt voor de Hoge Raad, spreekt hij over ‘de Heilige Geest Die God gegeven heeft aan degenen die Hem gehoorzaam zijn’ (Hand. 5:32). God vraagt van ons kinderlijke gehoorzaamheid om deze wegen van Zijn Woord, van Zijn gemeente, van geloof en gebed, te gaan. Wie deze wegen gaat, ontvangt!

Volheid van God
Bidden wij met Paulus eendrachtig en volhardend voor Christus’ hele gemeente om vervuld te worden tot al de volheid van God (Ef. 3:14- 21): alles wat de Vader heeft uitgedacht, beschikt en beloofd; alles wat de Zoon heeft verworven op het kruis en door Zijn opstanding en de uitstorting van Zijn Geest aan het licht heeft gebracht en alles wat de Heilige Geest uitdeelt en eigen maakt. Scheppen wij met vreugde water uit de fonteinen van het heil!

'Onze hemelse Vader, Die machtig is meer dan overvloedig te doen, boven al wat wij bidden of denken, naar de kracht die in ons werkt – Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot alle eeuwigheid. Amen.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen