Kleinschalig en betrokken

In een groot aantal burgerlijke gemeenten worden nieuwe woonwijken gebouwd. Soms zelfs zo groot dat er sprake is van een ‘Vinex-locatie’. Dat is een locatie, die speciaal is aangewezen voor grootschalige woningbouw. Duizenden mensen gaan deze nieuwe wijken bewonen. De kerken willen in de meeste gevallen graag present zijn. Al of niet in samenwerking zoeken ze gemeentewerk op te zetten.
Allerlei vragen dienen zich dan aan: Hoe willen wij present zijn, hoe bereiken wij de mensen, om welke mensen gaat het, zijn er bepaalde verwachtingen, wensen en kunnen we daar als kerk(en) aan voldoen? In twee artikelen wil ik een schets geven van de manier waarop een wijkkerkenraad zich heeft beziggehouden met de vraag: hoe kunnen wij wijkgemeente zijn voor een wijk, die bestaat uit een middelgrote nieuwbouwwijk in ontwikkeling (ruim 3000 woningen), een deel specifiek agrarisch gebied en een deel van een (oudere) bestaande wijk. Uitgangspunt voor de kerkenraad was zoveel mogelijk rekening te houden met de verschillende onderdelen van de wijk, de eenheid te bewaren, herkenbaar te blijven voor de hele wijkgemeente, met speciale aandacht voor de nieuwbouw. Het thema werd: Een aantrekkelijke wijkgemeente voor iedereen!

Uur bezinning
De eerste stap van de wijkkerkenraad was een uur bezinning over de vraag op welke wijze de opbouw van de wijkgemeente (in verandering) verder kan worden voortgezet in het perspectief van twee te organiseren bezinningsavonden voor de hele wijkgemeente en de vraag: wat voor een visie hebben wij nu als kerkenraad nodig om aan de opbouw van de veelkleurige wijkgemeente te werken. De kerkenraad vond daarbij twee zaken belangrijk: het in gesprek gaan met de wijkgemeente zelf en het ontwikkelen van een eigen visie als kerkenraad.
Uitgangspunt voor het bezinningsuur was een bijbelstudie naar aanleiding van enkele teksten uit 1 Korinthe 12, Romeinen 12 en Efeze 4 met als thema: Bouwen aan groei en een definitie van gemeenteopbouw. Naar aanleiding van de bijbelstudie werden een drietal bijbelse uitgangspunten voor gemeenteopbouw geformuleerd, te weten:
1. groeien in de relatie met de Heere Jezus;
2. groeien in de relatie met elkaar, het omzien naar elkaar, opdat de gemeente aan de bedoelingen van de Heere God mag beantwoorden en
3. het groeien in getuigenis, naastenliefde en dienstbetoon, het omzien naar hen die geen helper hebben, het getuigen van de hoop, die in ons is en bewogenheid over hen die dreigen verloren te gaan, wanneer zij Christus niet kennen.
Als definitie voor gemeenteopbouw werd gekozen voor een omschrijving van dr. A. Noordegraaf en dr. J. Hoek, te weten: ‘Onder gemeenteopbouw verstaan we het samenhangend en doelgericht werken in de gemeente van Christus om haar op te bouwen, zodat zij meer beantwoordt aan Gods bedoelingen. De opbouw van de gemeente heeft twee kanten: verdieping van het geloof in de Heere Jezus Christus, de hoop en de liefde van hen die tot de gemeente behoren, de geestelijke groei van de gelovigen, de versterking van het geloof en de duurzaamheid.’

Doelen
Vanuit de omschreven definitie werden vier doelen gekozen, die van belang zijn voor de opbouw van de wijkgemeente:
1. verkondiging van het evangelie;
2. verdieping van het geloof;
3. getuigen in woord en daad;
4. het bevorderen van ontmoetingen.

Verder werd er deze avond nog een aantal belangrijke opmerkingen genoteerd, die als kernpunten verder uitgewerkt zullen worden, zoals:
- het (willen) ontdekken van (sluimerende) talenten;
- het veranderen van gedrag bij hen die maar sporadisch in de kerk komen;
- investeren in jonge gezinnen;
- bewaren van de eenheid binnen de breedte van de wijkgemeente;
- het op gang brengen van een beweging voor elkaar;
- organisatie van het wijkwerk zoals pastoraat, kringwerk, (eerste) contact meelevenden en randkerkelijken.

Bezinningsdag
Voor de uitwerking van de bijbelse uitgangspunten en de geformuleerde doelen voor gemeenteopbouw besloot de wijkkerkenraad een bezinningsdag te houden voor nader beraad. De kerkenraad begon deze dag (een zaterdag!) met een verdiepende bijbelstudie n.a.v. Efeze 4:1-16. Na gezamenlijk het bijbelgedeelte te hebben gelezen, werd aan de broeders gevraagd, het gedeelte persoonlijk nog een keer door te lezen en een uitroepteken te plaatsen bij wat persoonlijk aanspreekt en een pijl te zetten bij wat voor de opbouw van de wijkgemeente van toepassing zou kunnen zijn. Naar aanleiding van een inventarisatie kwam het volgende voor de opbouw van de wijkgemeente naar voren:
- betrek meer leden bij de wijkgemeente;
- laten we er blijk van geven elkaar nodig te hebben;
- mensen moeten zich geborgen weten en zich thuis kunnen voelen in de wijkgemeente;
- de drempel voor ontmoetingen zo laag mogelijk houden;
- betrokkenheid d.m.v. kleinschaligheid.

Na deze gespreksronde werd in groepen doorgepraat aan de hand van de volgende vragen:
1. Deel met elkaar het persoonlijk verlangen als het gaat om de toekomst van de wijkgemeente. Schrijf enkele zaken op papier en kies een gezamenlijk verlangen als groepje.
2. Welk aspect van gemeenteopbouw vindt u het meest belangrijk en op welke wijze zou dit concreet kunnen worden ingevuld en uitgewerkt voor de wijkgemeente?
3. Wat zou u aan de orde willen stellen op de wijkavond?

Kleinschaligheid
Veel kwam tijdens het plenaire gesprek aan de orde. Rode draad van de gesprekken was met twee woorden samen te vatten: kleinschaligheid en betrokkenheid.
Belangrijk is dat de kerkenraad weet over te brengen, zo werd uitgesproken, dat ‘we elkaar als leden van de wijkgemeente nodig hebben en dat de eigen verantwoordelijkheid van de leden van de wijkge-meente wordt gestimuleerd. Laten we als kerkenraad ook het gevoel geven dat mensen welkom zijn en laten we concreet de vraag stellen waar mensen bij betrokken willen worden’.
De bezinningsdag leverde voor de kerkenraad heel wat op. Allereerst eenheid. Alle broeders waren het met elkaar eens dat het belangrijk is als kerkenraad eerst zelf helder te hebben welke richting je uit wilt en wat je gemeenschappelijke visie daarbij is, om er vervolgens concreet een invulling aan te geven.
Vervolgens kwam men tot de conclusie dat het van belang is eerst zelf als kerkenraad voldoende te investeren in bezinning en daar de tijd voor te nemen. Bezinning verdiept en creëert draagvlak en maakt vervolgens duidelijk waar het ten diepste om gaat. Het werd als volgt verwoord: ‘We doen niet zomaar iets, maar zijn bewust bezig met onze taak en onze verantwoordelijkheid. We nemen onszelf en de wijkgemeente heel serieus. We (over)wegen vervolgens steeds de consequenties van ons handelen en gaan voorzichtig te werk. Het gaat ons er niet om zaken tegenover elkaar uit te spelen, maar als het mogelijk is allen vast te houden, ook al zijn we als wijkgemeente heel divers! We willen graag dat allen de uitgangspunten kunnen onderschrijven en dat men aan de kerkenraad kan zien waar men voor wil gaan en staan.’ De kerkenraad als team!

Ten slotte werd duidelijk dat niet alles te realiseren is, maar gemeenteopbouw een proces is en er gekeken dient te worden naar wat haalbaar is en waarbij je zou kunnen aansluiten. Veel is mogelijk als er voldoende menskracht is en voldoende draagvlak. Uiteindelijk is het niet de kerkenraad, die alles moet doen, maar de wijkgemeente zelf, die zich geroepen weet met de Geest van God en Zijn gaven te doen wat de Heere van de gemeente vraagt in Zijn Woord. In een volgend artikel, wil ik een impressie geven van de gehouden wijkavond en een voorbeeld beschrijven van een opzet voor een eerste kennismaking in een nieuwbouwwijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen