Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Pastor op de camping

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pastor op de camping

Opdringen aan gasten heeft averechts effect

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Terwijl de meeste Nederlanders dezer dagen druk zijn met het plannen van vakanties, maken enkele tientallen zich op om als campingpastor aan de slag te gaan.

De campingpastors zijn actief waar ook een Dabarteam werkt aan recreatie en evangelisatie. Campingpastoraat is een missionair project. Campingpastor Judy van Wiggen: ‘Ik voelde mij vaak ‘beter’ dan getatoeëerde, bierdrinkende mensen, maar dat is niet zo. Door dit vrijwilligerswerk raak ik heel betrokken op deze mensen. Hoewel zij een andere levensstijl hebben, blijken zij open en aardig. Het gaat wel ergens om in dit leven en die boodschap draag ik eigenlijk te weinig uit.’
Campingpastors zijn gewone mensen, werkzaam als docent of chauffeur, in de zakenwereld of de bouw. Mannen en vrouwen die zich met elkaar verbonden weten door de roeping om hun geloof in Jezus Christus voor te leven en uit te dragen onder de campinggasten in Nederland.
Al dan niet met gezin bivakkeert een pastor twee weken op de camping. Daar maakt hij deel uit van de leefwereld van de campinggasten. Net als het Dabarteam werkt hij onder verantwoordelijkheid van een plaatselijke commissie. Zo vertegenwoordigt hij de plaatselijke kerken op de camping.

Pastoor
Hans van Rumpt is de afgelopen drie jaar met zijn gezin op één van de campings geweest. Hij vertelt hoe hij tot een goed gesprek probeert te komen met de Amsterdammers op zijn camping: ‘Zeker níet met een opgeheven vingertje. Ik probeer subtiel in te spelen op een situatie. Er zat bijvoorbeeld een man naast me aan de bar. Hij zei: ‘O, daar hebben we de campingpastoor!’ en hij draaide zich direct om.
Tot zijn verbazing bleef ik gewoon zitten en na een tijdje draaide de man zich weer naar me toe en begon te praten: ‘Weet je, pastoor, ik heb alles gedaan wat God verbiedt. Ik heb een bordeel gehad, een gokpaleis, maar ik heb echt genoten van het leven.’ Later vertelde hij me dat hij een paar hartinfarcten had gehad. Toen kon ik het gesprek een wending geven en ik vroeg hem of ik langs mocht komen. Dat mocht, en we hebben goed kunnen praten. Toen ik wegging, zei hij: ‘Dit is de eerste keer in mijn leven dat ik een halfuur met een pastoor heb gepraat.’

Aanwezig
Terwijl het Dabarteam druk is met het organiseren van activiteiten, gaat het in het campingpastoraat om de aanwezigheid van de pastor. Het present zijn. De pastor is aanwezig op de camping en bij activiteiten. Met een open houding naar campinggasten toe is hij beschikbaar om te luisteren naar de verhalen, de problemen, en wil hij meedenken in vragen over het geloof en het leven. Campingpastoraat manifesteert zich dus vooral in het leggen van contacten met campinggasten.
Campingpastor Hans: ‘Het eerste jaar was aftasten en zorgen dat mensen je in het oog krijgen. Daarmee bedoel ik dat ik als pastor zoveel mogelijk daar wilde zijn waar de mensen waren. Of dit nu bij een dartwedstrijd, een karaoke-avond of een wedstrijd ‘Sterkste man van de camping’ was. Daarbij probeerde ik mij niet op te dringen aan mensen, want dat heeft een averechts effect. Ik probeerde zoveel mogelijk mezelf te zijn en wilde de mensen de kans geven om mij een beetje te leren kennen. Je bent in hun ogen toch iemand van ‘een andere wereld’.’

Dienst
Het beschikbaar zijn voor wie op zoek is naar een luisterend oor, is de kern van campingpastoraat. Daarnaast organiseert de pastor ook de campingdienst. Ook op de camping komt op zondag de gemeente van Christus samen om te luisteren naar de verkondiging van het evangelie.
Christenen en niet-christenen ontmoeten elkaar in een feestelijke dienst van Woord, zang en gebed met een laagdrempelig karakter. Letterlijk, omdat de zijkanten van de tent opengaan en campinggasten als bij een drive-in met hun stoeltje aanschuiven. Maar ook omdat liederen, gebeden en de ‘preek’ aansluiten bij de leefwereld van de campinggasten, door bijvoorbeeld gebruik te maken van het lied van René Froger ‘Een eigen huis, een plek onder de zon’. Door de vormen heen gaat het om het getuigenis van de campingpastor en dat hij laat zien waar Gods Woord aan zijn eigen leven raakt. Dat het bevrijdt en inspireert.

ANWB-praatpaal
Naar de christenen op de camping toe, is de campingpastor vooral voorganger in woorden: hij stimuleert hen om present te zijn voor de andere campinggasten. Naar de rand- en buitenkerkelijke campinggasten is de campingpastor de voorganger in daden door zelf contact te leggen. Daarbij komt een campingpastor in aanraking met tal van levensvragen van mensen in vastgelopen situaties. Geloofsvragen waar de campinggasten nooit uit zijn gekomen, negatieve ervaringen met de kerk, angst en verdriet, vreugde en liefde, ziekte en sterven.
Campingpastor Ton van der Spek vergelijkt zijn functie met een ANWB-praatpaal. ‘Als er niets aan de hand is, heb je mij niet nodig. Heb je pech, dan is het handig mij dichtbij te hebben. De kracht van campingpastoraat is de anonimiteit. Mensen die op weg zijn naar de wc of er vandaan komen, kunnen hier zo langs lopen en hun verhaal kwijt.’

Pastoraat, diaconaat
Campingpastoraat is een totaalconcept dat drie vormen van presentie omvat: pastoraat, diaconaat en apostolaat. Deze elementen zijn op de camping altijd met elkaar verbonden. Hoewel we snel de neiging hebben om de presentie van de kerk op de camping sterk missionair in te vullen, kiezen we voor de term pastoraat – een wijze van presentie die niet pas haar doel heeft bereikt als er sprake is van directe evangelisatie.
Het luisteren naar de verhalen, het reageren en meedenken is echter niet waardevrij. De pastor werkt vanuit de christelijke gemeente en plaatst daarom de vragen en opmerkingen van de campinggasten in het licht van het evangelie. Dat is het eigene van campingpastoraat en daar ligt ook het onderscheid met professionele hulpverlening.
Hier raakt het pastoraat aan de tweede vorm van presentie op de camping: diaconaat. De pastor is als het ware hulpverlener vanuit en namens de kerk. Het is een diaconale taak om waar nodig en mogelijk hulp te verlenen aan hen die bij de gemeente horen en aan hen die daar buiten staan.

Apostolaat
Het voorgaande roept de vraag op welke plek het apostolaat inneemt naast pastoraat en diaconaat. De campingpastor is door God gezonden en put uit een andere Bron dan de meeste campinggasten. Dit bepaalt hoe de pastor omgaat met hun vragen. De mensen op de camping weten dit en daarom is het volkomen legitiem dat de pastor in de gesprekken uitkomt bij de principes van het evangelie. Zo kan apostolaat positief volgen op pastoraat of diaconaat. Dat neemt niet weg dat lang niet alle contacten zullen uitlopen op een evangeliserend gesprek. De campingpastor is wel in zijn grondhouding missionair. Zijn getuigenis blijkt niet alleen uit wat hij zegt, maar juist ook uit wat hij doet en uit wie hij is. Vanuit de overtuiging dat het evangelie alles zegt over onze levenssituaties, zoekt de pastor naar wegen om God ook ter sprake te brengen in de pastorale contacten met de campinggasten. Want uiteindelijk is Hij het, Die op zoek is naar de campinggasten.

Luisteren
Campingpastor Johan verbleef zomers als pastor in Stavenisse. Hij vertelt over zijn ervaringen: ‘De mensen letten op je. Hoe je als gezin met elkaar omgaat. Dat je drie keer per dag gezamenlijk eet. Daar gaat wat van uit. Velen komen uit gebroken gezinnen, hebben relatieproblemen of opvoedingsvragen. Je krijgt als campingpastor soms ook heel wat voor je kiezen: echtscheiding, rouwverwerking, abortusproblematiek, noem maar op. Luisteren is heel belangrijk. Belangstelling tonen. Dan is er ruimte om te wijzen op God, Die in Christus de wereld zo lief heeft gehad.
In een campingdienst sprak ik over de ‘verloren zoon’. Na de dienst zei een vrouw dat ze niet kon geloven dat God op haar zat te wachten. We spraken veel met elkaar. Elke keer zocht ze mij op. En op een gegeven moment vroeg ze me ‘Hoe kan ik een kind van God worden?’ We hebben toen gebeden en ze mocht als ‘verloren dochter’ thuiskomen! Dan denk je al gauw: gaat dit niet te gemakkelijk? Maar het gebeurde, echt! Ik mocht ervaren: de campingpastor bekeert geen mensen. Dat doet God.’

Leendert Wolters
Enkele citaten uit dit artikel zijn gepubliceerd in het Nederlands Dagblad, Met bier makkelijker in gesprek (01-08-2007).

Campingpastoraat is een project van de HGJB. Voor meer informatie of een gratis brochure: dabar@hgjb.nl

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 2008

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Pastor op de camping

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 2008

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's