Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De zwarte en de witte ruiter

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De zwarte en de witte ruiter

Meditatie: Openbaring 6:1-8

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de krant stond een opmerkelijke foto. De directeur van de Wereldbank toont de wereldpers een zak rijst en een brood.

'En ik zag, toen het Lam een van de zegelen geopend had, en ik hoorde een uit de vier dieren zeggen als een stem van een donderslag: Kom en zie. (…)'

Wat de gewoonste zaak van de wereld lijkt – brood en rijst – is voor velen in de wereld onbetaalbaar. In Jemen betalen mensen een kwart van hun dagelijks inkomen voor één brood (april 2008). Voor de allerarmsten in onder andere Somalië dreigt bittere hongersnood. We zien de contouren voor ons van de ruiter op het zwarte paard.

Vier ruiters
Wanneer in de hemel de boekrol van de wereldgeschiedenis zegel voor zegel door het Lam wordt geopend, ontvouwt zich een schouwspel. Er gaat een wedloop van start, zoals in de Romeinse renbaan. Vier ruiters doen mee aan de wedstrijd. Een wit paard ligt voorop en dan volgen een rood, een zwart en een vaal exemplaar. En telkens klinkt het startsignaal ‘Kom en zie’!
Johannes, die dit visioen optekent, ziet dat de figuur op het zwarte paard een weegschaal in zijn hand heeft. Ook hoort hij een stem die zegt: 'Een maatje tarwe voor een penning, en drie maatjes gerst voor een penning; en beschadig de olie en de wijn niet.'

Het zwarte paard
Zwart is de kleur van de dood, de ondergang. Een weegschaal gebruik je om geld en voedsel te wegen. Je doet er zaken mee op de markt. Zijn tarwe en gerst deze week in de reclame? Integendeel. Er moet een schelling, een denarius, een dagloon worden neergeteld voor een eenpersoons portie tarwe. En ook voor drie porties gerst – genoeg voor een dier – moet je een dagloon betalen. Dat zijn absurde bedragen. Het zwarte paard zorgt voor prijzen van de zwarte markt. Tegelijkertijd moeten wijn en olijfolie ongemoeid blijven.
Deze woorden klinken raadselachtig maar zijn het niet. Verschillende bronnen berichten hoe de regio Pergamus in Klein-Azië onderdeel werd van het Romeinse rijk. Die integratie bracht mee dat de landheren meer en meer kozen voor het verbouwen van druiven en olijven ten koste van tarwe en gerst. Het leverde hen veel hogere inkomsten op.
De provincie werd welvarend vanwege deze aanpak en de eigenaars baadden in weelde. Maar velen kenden diepe armoede. Er was onvoldoende graan beschikbaar en de schaarste dreef de prijzen op. De stem die Johannes hoort is daarom een protest tegen een praktijk waarin buitensporige luxe en schrijnende armoede samengaan, ook vandaag.

Het witte paard
Maar dit is niet alles. In dit visioen gaat de ruiter op het witte paard voorop. Het is Christus in actie, in de arena van de wereldgeschiedenis. Hij heeft een boog in handen en Hem is een kroon gegeven. Hij trekt op als een overwinnaar, de overwinning tegemoet. In zijn gang ontmaskert de ruiter op het witte paard de andere ruiters. Dat is de kracht van het woord van Christus. Het evangelie ontmaskert onze zucht naar een steeds hogere levensstandaard, die honger en onrecht aanwakkert en de schepping uitput. Het evangelie leert ons een andere levensstijl.
In het Onze Vader luidt het 'Geef ons heden ons dagelijks brood'. Wie die woorden meebidt beseft: zelf heb ik geen recht op brood. Het voedsel is niet iets waar ik over beschik. En dit gebed leert mij ook om ons te zeggen. Meervoud. Als christen uit het rijke Westen sta ik in de kring van hen die honger hebben. En mijn gebed is krachteloos, als ik ook zelf niet doe wat in mijn vermogen ligt om te bewerkstelligen waarvoor ik bid. Ook deze noties horen bij de navolging van Christus.

Complex
Wil dat zeggen dat de honger in een handomdraai is uitgebannen en de wereldproblemen zijn opgelost? Nee. De economische vraagstukken zijn complex. Simpele antwoorden zijn niet toereikend. De Ruiter op het witte paard stelt Zijn waarheid tegenover onze vaststaande waarheden: dat veranderingen onmogelijk zijn; hulp is een druppel op een gloeiende plaat; hoe zou ik als eenvoudige burger iets kunnen doen aan armoede en honger?
Christus doorbreekt ze: 'Ik ben gekomen opdat zij het leven hebben en overvloed.' (Joh.10:10). Hij bevrijdt ons van ons materialisme 'Ge kunt niet God dienen en de Mammon' (Matth. 6:24). En Hij leert ons hoopvol leven. 'Voor zoveel gij dit een van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt ge dat Mij gedaan (Matth. 25:40). De paarden van het duister jagen door de wereld, maar het witte paard ligt voor.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 september 2008

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

De zwarte en de witte ruiter

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 september 2008

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's