Je niet schamen voor de kerk

Jij doet belijdenis van je geloof. Heerlijk en fijn dat het zover mocht komen. Je zag er misschien wel heel erg tegenop, maar nu is het dan zover. Jou zal duidelijk gemaakt zijn dat openbare geloofsbelijdenis vooral een zaak is van jouw persoonlijk geloof. Dat is ook goed. Geloof is een zaak van het hart. Juist de relatie met de Heere God krijgt aandacht. Ik hoop van harte dat je hier een ‘goed gevoel’ bij hebt. Het gaat vooral ook om de overtuigende kracht van de Heilige Geest die je innerlijk rust geeft. God kent jou en jij mag Hem kennen.

Niet vanzelf
Dat persoonlijke past helemaal in deze tijd. Wij zijn mensen van deze tijd. Jullie (wij) kiezen zelf. Dat uit zich in je persoonlijke geloofskeuze. Dat blijkt ook uit je houding tegenover de kerk. Jarenlang was het vanzelfsprekend dat je belijdenis deed in de kerk waarin je groot geworden bent. Dat is waarschijnlijk de Nederlandse Hervormde Kerk en nu de Protestantse Kerk in Nederland.
Maar in onze tijd lijkt dat niet meer zo vanzelf te spreken. Je weet niet of je altijd bij deze kerk blijft. Als je verhuist voor studie of werk, ga je op zoek naar een gemeente die bij je past. Het zou best kunnen dat je dan niet bij een hervormde gemeente uitkomt. Als jij je er maar thuis voelt, is dan je gedachte. Jij schaamt je niet voor het evangelie, maar je hebt wel vragen bij sommige kerkelijke gemeenten binnen de Protestantse Kerk en ook bij deze kerk in haar geheel.

Omdraaien
Ik begrijp die aarzeling. Er is heel veel gebeurd in de kerk en eerder leek geloof eenvoudiger en eenduidiger. Natuurlijk zette je je in voor de kerk. Vandaag ligt dat toch een beetje anders. De warmte in andere kerken of gemeenten ‘voelt goed’ en spreekt je erg aan. Of jij altijd bij de kerk blijft? Je kiest wel in je geloof, maar niet direct voor de kerk. Wat doet het naambordje ertoe?
Als ik het nu eens omdraai? Wij, de kerk, hebben jou nodig. Ik denk dan even vanuit de Protestantse Kerk. Wij kunnen jullie, de jongeren vooral, niet missen. Niet omdat de kerk zonder jongeren geen toekomst heeft. Dat is uiteraard ook waar, maar vooral omdat jongeren een belangrijke rol (kunnen) vervullen in de kerk.

Kinderen
Mij is in de afgelopen weken iets opgevallen in de geschiedenis van de tempelreiniging. Je kunt daarover lezen in Mattheüs 21:11-17. Na de intocht in Jeruzalem gaat Jezus naar de tempel. Hij gaat het volk niet bevrijden van het juk van de Romeinen, Hij gaat hen verlossen van het juk van de godsdienst en dat hele handeltje in het voorhof der heidenen. Zijn doel is om van het huis van de Vader weer een huis van gebed te maken.
Na de tempelreiniging komen de blinden en de kreupelen en zij worden genezen. Vervolgens horen wij de kinderen zingen: ‘Hosanna Zoon van David’. Of Jezus dat niet hoort? Zeker wel. Hij zegt dan ook tegen de vragende joodse leiders: Hebben jullie nooit gelezen wat er staat in de Schrift? De Heere God bereidt Zich lof uit de mond van kleine kinderen. Zo begint Hij in de tempel het echte werk. Het gaat weer ergens over: de blinden, de kreupelen en de kinderen krijgen weer aandacht.

Verleden
Nu kom ik bij jou terug. In de belijdenisdienst worden drie vragen beantwoord met ja. De derde luidt: ‘Wilt u, in de gemeenschap van de Protestantse Kerk in Nederland en onder haar opzicht, getrouw zijn onder de bediening van het Woord en de sacramenten, volharden in het gebed en het lezen van de Heilige Schrift, en wilt u met de u geschonken gaven meewerken aan de opbouw van de gemeente van Christus?’ Er wordt gevraagd om trouw en inzet. Daarop geef je (ook) je jawoord. Dat is goed, het is ook heel belangrijk.
Je hebt (nog) niet zoveel met de Protestantse Kerk? Via de weg van deze kerk is echter in het verleden heel veel jou toegekomen. Wij kunnen veel dingen bedenken waardoor wij verdriet hebben om deze kerk. Toch blijft staan dat via deze weg mij en jou de woorden van het evangelie zijn toevertrouwd.
De Heilige Geest wil nog steeds werken in deze kerk. Dat is zo heerlijk en zo beloftevol dat ik me niet voor deze kerk schaam, om Gods wil niet. Ja, ik ben van harte bereid om al mijn gaven tot opbouw van Gods gemeente (en dus ook van deze kerk) in te zetten. Ik schaam mij daarom niet voor deze kerk. Ik hoop dat jij dat ook niet doet.

Nodig
Wij hebben je nodig in de kerk. Meer nog: de Heere van de Kerk wil Zijn gemeente bouwen in Zijn trouw(verbond). Hij vraagt mij verantwoordelijkheid te dragen in de kerk. Jij hebt je gaven. Je mag geen enkel talent begraven. God rekent op je met je trouw en inzet. Hoe dat kan? Trouw zijn als het evangelie verkondigd en het avondmaal bediend wordt. Dit lijkt een open deur, maar het is voor de opbouw van de gemeente en je geloofsleven onmisbaar. Geloof(sversterking) is door het horen en door het gebruik van de sacramenten.
Ook jouw trouw en inzet in de voorbede voor anderen en in het meeleven met hen zijn moeilijk te onderschatten. Je bent geroepen in het omzien naar de ander.
In de gemeente zijn bovendien mensen nodig voor verenigingen, de catechese en het evangelisatiewerk. Is hierin voor jou een taak weggelegd? Ben je praktisch ingesteld? Assisteer je liever bij acties? Wat denk je van een diaconale taak? Administratie is noodzakelijk en een website kan veel betekenen voor de (wijk)gemeente. Jij hebt kennis van deze zaken? Sluit je aan.
Lezen en studeren zijn meer dan ooit nodig. Kringen (een bijbel- of themakring) kunnen stimuleren en verdiepen in geloofszaken. Er is gebrek aan kennis. Wie geven over een aantal jaren deskundig leiding aan de gemeente? Ik vraag je: Blijf ‘bij de les’.
Heb je wel eens gedacht aan camping-evangelisatiewerk, het leiden van een vakantieweek of een wereldervaring opdoen? Die ervaringen kunnen positief je christen-zijn stempelen.
Kinderen en jongeren kunnen lastige vragen stellen. Ze ménen het wel. Wij hebben jullie in de kerk nodig bij de kritische doordenking van de traditie. Jullie willen graag weten waar het om gaat? Vraag het. Ik denk dat wij van die vragen kunnen leren.

Goed woordje
Ik maak me grote zorgen. Elke week keren meer dan duizend mensen de Protestantse Kerk de rug toe. Zij nemen meestal ook afscheid van de kerk in het algemeen. De kerk gaat, God zij dank, niet failliet. Wat zou het heerlijk zijn als jij zou mogen helpen bij een doorstart.
Het getuigenis van de kerk is zwak. Velen zijn kopschuw voor zaken als geloof, bekering en evangelisatie. Als jij je voor het evangelie niet schaamt, hoef jij je ook niet te schamen om die zaken aan de orde te stellen in onze kerk.
Wie God liefheeft, houdt ook van Zijn kerk. Zijn bruid. Zijn kudde. Zijn oogappel. Dan doe ik graag een goed woordje voor Hem en haar. Ik schaam mij niet voor de kerk. Jij ook niet? Sluit je van harte aan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen