Worden als een kind

Om zicht te krijgen op deze verschillen is het belangrijk om beide teksten afzonderlijk in hun context te bekijken. In Lukas 18 zien wij dat kleine kinderen bij Jezus gebracht worden. Het betreft hier zuigelingen (ta brephè) die kennelijk door de moeders op de arm gedragen worden. Deze kleine kinderen zijn hulpeloos en volledig afhankelijk. De moeders willen dat Jezus hun kinderen zal aanraken, hen zal zegenen.
De discipelen vinden dit maar tijdverspilling van hun Meester. Dan roept Jezus hen op een niet mis te verstane wijze tot de orde. Hij keert hier de zaak om. Om het Koninkrijk van God te kunnen ontvangen, moet je niet volwassen zijn of geleerd of …, maar zijn als een kind. De discipelen, en ook wij, moeten worden als zo’n zuigeling op de arm van zijn moeder. In vers 17 onderstreept Jezus Zijn uitspraak met: ‘Voorwaar [amen] zeg Ik u. Alleen zij die als een kind het Koninkrijk van God ontvangen, zullen daarin binnengaan.’ Het punt van vergelijking in deze zin is het volle vertrouwen, de volledige openheid wanneer een kind iets aangeboden krijgt. Het gaat hier om de mentaliteit van het kind. Iedere volwassene moet deze houding hebben, wil hij onderdaan worden van God, de Koning. Je geef je helemaal aan Hem over en vertrouwt Hem in alles. Dit sluit aan bij het voorgaande bijbelgedeelte – de gelijkenis van de farizeeër en de tollenaar –, waar de vraag naar het ontvangen van het Koninkrijk van God ook aan de orde is.

Paulus
In 1 Korinthe 13 schrijft Paulus over de liefde, nadat hij in het voorgaande hoofdstuk heeft gehad over de verschillende gaven binnen de gemeente. De liefde (agapè) is nog uitnemender dan de beste gave. En dan horen we het hooglied op de liefde. Adembenemend mooi. Eerst speelt Paulus de liefde uit tegen heldendaden.
Zonder de liefde hebben ze geen waarde. Vervolgens omschrijft hij de liefde. De liefde is geduldig, zij is vriendelijk. De liefde vergaat nooit, dit in tegenstelling tot profetieën, talen en kennis. In dit leven is ons kennen en profeteren ten dele. Het is waardevol, maar begrensd. Zij is beperkt. Eens, als het volmaakte zal gekomen zijn, zal alles heel worden. Het ‘ten dele’ is dan verleden tijd geworden.
Om dat te verduidelijken, komt Paulus met het beeld van een kind in relatie tot een volwassen iemand. Wij beginnen ons leven allemaal als kleine, onmondige kinderen, die nauwelijks verstaanbaar en zinvol kunnen spreken. Als kind leven wij ons leven heel ongecompliceerd. Ons denken is (heerlijk) kinderlijk. Maar als het goed is, zal dat in de loop van ons leven gaan veranderen. Eenmaal volwassen geworden, kunnen wij het leven doordenken. Wij zien verbanden, bevragen elkaar en onszelf.
Met dat wij volwassen zijn geworden, zijn wij de meeste kenmerken van de kinderlijke leeftijd kwijtgeraakt. Met het verschil tussen kind en volwassenheid drukt Paulus hier het verschil uit tussen nu en straks. Nu kennen wij ten delen, straks (in het eschaton) kennen we volkomen.
In het volgende vers herhaalt hij zijn punt door als voorbeeld een spiegel te nemen. In die tijd waren spiegels lang niet zo glad (en dus helder) als in onze tijd. Nu kijken we via de spiegel van het Woord in Gods aangezicht. Veel is nog voor ons verborgen. Straks mogen wij God ontmoeten van aangezicht tot aangezicht.

Machtig
Tekst met tekst vergelijken blijft een belangrijk middel voor bijbelstudie. Het is wel belangrijk dat we de Bijbel hierbij niet zien als een tijdloos boek, want dan zullen we meerdere keren tegen (schijnbare) tegenstellingen aanlopen. Wat onze teksten betreft: Jezus spreekt over het kind-zijn in relatie tot onze houding tot God. Alleen zij die in kinderlijke overgave de Heere zoeken, kunnen Hem vinden.
Paulus spreekt in een totaal ander verband over het kinderlijke. Het drukt bij Hem onze onvolkomenheid uit waarmee wij het heil nu kunnen kennen. Het is ‘ten dele’, maar straks op de nieuwe aarde zal het volkomen zijn. Wat een machtige toekomst wordt ons hier verkondigd, ook al kunnen we het maar ten dele bevatten.

Ds. T. Jacobs is hervormd predikant te Broek op Langedijk.

Dit is de laatste aflevering van de rubriek Bijbeltekst begrepen.

'Voorwaar zeg Ik u: Wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, zal daarin beslist niet binnengaan.' (Luk. 18:17)
'Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, overlegde ik als een kind, maar nu ik een man geworden ben, heb ik het kinderlijke tenietgedaan.' (1 Kor. 13:11)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen