Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Goede voornemens

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Goede voornemens

Gereformeerde Bond zet leerdienst op de agenda

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Goede voornemens voor 2010, wie heeft ze niet? Ook de Gereformeerde Bond doet eraan. Hij wil bijvoorbeeld met spoed het stof van de leerdienst blazen. Wie om zich heen kijkt, krijgt het vermoeden dat dat gemeenteleden maar ook ambtsdragers goed zou doen.

Het is al vaak geconstateerd en geschreven: er is een afnemende geloofskennis. Wat doen wij daarmee? Dit is een van de vragen waarop het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond stuit wanneer het zijn antenne uitschuift en probeert op te vangen wat er in het kerkelijk en maatschappelijk leven aan de hand is. Genoemde problematiek hebben we een plaats gegeven in het jaarplan, dat wij sinds enkele jaren hanteren en dat een leidraad vormt voor onze beleidskeuzes in – in dit geval – 2010.
In eerste instantie kijken we bij het opstellen van een dergelijk jaarplan breed om ons heen. Wat speelt er op het vlak van de samenleving en de politiek? We zien – een enkel voorbeeld – dat orthodox-christelijke instellingen meer en meer de ruimte ontnomen wordt hun eigen identiteit te hebben en dat Wilders’ aanhang toeneemt, ook onder christenen.

Heel de kerk
Hoe liggen de kaarten in onze eigen kerk, de Protestantse Kerk? Welke inbreng heeft de gereformeerde sector? Daarmee verbonden is de vraag of we beseffen dat het niet om onze inbreng gaat, maar om de binding van heel de kerk aan het Woord van God en haar belijdenis. Het is de bedoeling dat de synode zich dit jaar zal uitspreken over de relatie van de kerk tot de islam. Vanuit onze beweging ligt er inmiddels een notitie als bouwsteen.
Wat de gemeenten betreft: ik schreef al dat de kennis van de Schrift minder wordt, bij gemeenteleden, maar ook bij ambtsdragers. Dat heeft te maken met de veranderende leescultuur, maar misschien nog meer met het verdwijnen van de leerdiensten. Brengt dit alles geen vervlakking teweeg? Begint deze vervlakking niet dikwijls in het gezin?
En de Gereformeerde Bond zelf, hoe staat het daarmee? Hij wordt steeds breder. Opvattingen ten aanzien van de vrouw in het ambt en homoseksualiteit verschuiven. De vraag die zich dan dadelijk aandient is die naar het gezag van de Schrift. Hoe breed mogen en kunnen we als beweging zijn? Hoe uitgesproken dient onze overtuiging te wezen? We merken ook dat het gesprek over liturgie voortgaat en dat er beslissingen genomen worden die eveneens de diversiteit van hervormd-gereformeerde gemeenten vergroten.

Leerdiensten
Deze en dergelijke vragen en feiten hebben ons als bestuur doen besluiten in 2010 vooral bezig te zijn met de volgende drie thema’s: de leerdienst, de drieslag gezin-kerkschool en interne reflectie.
Het thema van de leerdienst haakt aan bij wat we constateren over afnemende geloofskennis. Leren – met hart, hoofd en handen – hoort wezenlijk bij de gemeente van Christus. Het is een basisfunctie, fundament onder alles wat in haar midden gebeurt. Veelzeggend is Paulus’ uitdrukking ‘Christus leren’ (Ef.4:20). Dat is – zeggen de kanttekeningen bij de Statenvertaling – de leer van Christus en (!) de gemeenschap met Christus.
Onopgeefbaar is de overtuiging dat de Heilige Geest ook anno 2010 met name door de bediening van het Woord de gemeente onderwijst. Daarom hechten wij zeer aan de leerdiensten. Het houden daarvan is diep verankerd in de traditie van de Reformatie. Dat móést, schreven diverse synodes tot 1860 voor.
Waar in andere sectoren van de kerk de tweede dienst amper meer een bekend verschijnsel is, staat de tweede dienst, zeker als leerdienst, ook in onze gemeenten onder zware druk. Helaas. Toen een beroepen predikant bij de kerkenraadsleden informeerde wat zij van de leerdienst vonden, antwoordden ze: ‘Saai en taai.’ Wellicht komt dat omdat catechismusprediking niet altijd existentieel doorademd is (geweest). Maar komt het niet vooral door wat er in de lucht zit: voelen is in, leren uit.

Proefpolders
Kan de wal het schip nog keren? We kunnen ons niet onttrekken aan de beklemming die er uitgaat van Hosea’s bekende woord (4:6) ‘Mijn volk gaat ten onder, omdat het zonder kennis is.’ Wellicht lukt het elkaar weer zó warm te krijgen voor de leerdienst dat we geen behoefte meer hebben aan jeugddiensten, gezinsdiensten en themazondagen. Het is in elk geval onwenselijk en onverantwoord de leerdiensten prijs te geven. Want als de tweede dienst uitvalt, valt er meer uit: de zondag wordt gehalveerd, de gemeenschap geschonden, de leer ondermijnd.
In diverse gemeente zijn initiatieven ontwikkeld om de leerdienst een nieuwe impuls te geven. Niet zelden leidt dat tot grotere betrokkenheid en toename van het aantal kerkgangers in de tweede dienst. Zulke proefpolders met hun leermomenten zouden in kaart gebracht moeten worden.
De Waarheidsvriend speelt hierin een belangrijke rol. Ervaringen kunnen gedeeld worden en handreikingen gedaan voor gemeenten die op zoek zijn naar een doorstart van de leerdiensten. Het zou mooi zijn op de jaarvergadering in mei en tijdens de ambtsdragersvergaderingen in september het thema leerdienst te agenderen. Het verdient aanbeveling te onderzoeken hoe bijvoorbeeld de website van een gemeente kan worden benut voor de voorbereiding en de verwerking van de leerdienst. Verder is het goed om de onderwerpen waarmee gemeenteleden bezig zijn op bijbelkring, mannen- en vrouwenvereniging, catechisatie zo op elkaar te betrekken dat er een vruchtbare kruisbestuiving kan zijn.

Gezin-kerk-school
Van blijvende waarde is de drieslag gezin-kerk-school. Hij staat echter wel onder grote druk. Of heeft deze drieslag zijn tijd gehad? Soms vernemen we dat al onder ons. Deze problematiek heeft te maken met de verscheidenheid die orthodox-christelijke gezinnen steeds meer kenmerkt. We denken aan keuzen die gemaakt worden ten aanzien van gezinsvorming, gebruik van media, werkende moeders, het soort school. Dat hoeft niet altijd een probleem te zijn, maar niet zelden werkt dit tussen diverse gezinnen in de gemeente frustrerend. Waar ligt de grens tussen de vrijheid van een christen en het elkaar aanspreken op het leven naar Gods geboden, wat alles te maken heeft met het jawoord uitgesproken bij de doop? Hoe geven we vorm aan de invulling van de zondag (vierde gebod)? Hoe gaan we in onze gezinnen om met wat de Schrift zegt over seksualiteit (zevende gebod)? Ons staat voor ogen om gemeenteleden, gezinnen en kerkenraden hierover met elkaar in gesprek te laten zijn, zodat we elkaar helpen een levensstijl te vinden die ons bewaart bij de vreze des Heeren. Daaraan kunnen bijdragen artikelen in De Waarheidsvriend, een studiedag, zoals in 2008 en 2009 gebeurde over ‘Leven met God in het gezin’ en ‘Leven met God in een tijd van welvaart’. Voor de werkgroep christelijk onderwijs van de Gereformeerde Bond ligt hier een taak.
Op de predikantencontio deze week hebben we als predikanten al een voorschot genomen op de bezinning aan de hand van een referaat van dr. A. de Muynck over het thema ‘Wordt de school op de kerk teruggeworpen? ’

Cruciaal
Voor intern gebruik schreven we een notitie. We hebben ons namelijk voorgenomen nog kritischer dan anders onszelf als hoofdbestuur een spiegel voor te houden. Met deze vraag: hoe kunnen wij zó dienstbaar zijn dat gemeenten en gemeenteleden gestimuleerd worden tot de verborgen omgang en tot het innemen van hun plaats in de breedte van kerk en samenleving? Welke van onze inspanningen zijn effectief en welke leiden af ? Wellicht besteden we aan de reflectie hierop een zogenaamde heidedag.
Tijdens onze bestuursvergadering van november vorig jaar hebben we besloten om het thema leerdiensten bovenaan ons jaarplan 2010 te plaatsen. Cruciaal, zei iemand. Inderdaad. Dit onderwerp zal dan ook de nodige keren terugkomen in het zojuist begonnen jaar, evenals dat van gezin-kerkschool.
We hopen en bidden dat onze God het zal gebruiken voor de opbouw van Zijn gemeente en tot heil van ons allen. Wil Hij daarin niet werken aan de eer van Zijn Naam? Dan mogen we in gelovige vermetelheid het woord van Hosea omkeren: ‘Mijn volk wordt behouden, omdat het kennis heeft.’

H.J. Lam

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 januari 2010

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Goede voornemens

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 januari 2010

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's