Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

‘Hij staat daar niet voor niks’

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

‘Hij staat daar niet voor niks’

Als kerkbanken konden spreken [3, Nieuwpoort]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het stadje Nieuwpoort in de Alblasserwaard. Halverwege de vorige eeuw raakte ik in dit mooie plaatsje langs de Lek in gesprek met een vrachtrijder, die bezig was de grondslag te leggen voor een internationaal transportbedrijf dat er vandaag nog is.

‘W e hebben een nieuwe dominee gekregen’, vertelde hij me met enige trots. ‘Ja, die zet er de schouders onder, hoor. En wij van onze kant, als Poorters, zorgen dat we er ’s zondags ook zijn. Al was het alleen maar voor hem. Hij staat daar niet voor niks!’

De nieuwe enthousiaste dominee was kand. M.J.G. van der Velden, als predikant bevestigd op zondag 10 februari 1957. Hij preekte intree met Mattheüs 4:17: ‘Van toen aan heeft Jezus begonnen te prediken en te zeggen: Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen.’ Het thema van de preek was ‘Zo begon Jezus.’ Op indringende wijze verzekerde de nieuwe predikant in het spoor van Jezus te willen gaan, omdat het steeds weer op bekering aan komt. Voor de eerste keer, maar ook daarna steeds weer. Van jezelf afzien en op Jezus zien.

Het werkprogramma van de nieuwe dominee was glashelder. Dat programma was er niet alleen voor de zondag, ook voor in de week. Het pastoraat werd met vaart ter hand genomen, er ontstond kringwerk en al spoedig was het langs de Lek algemeen bekend dat ‘De Poort’ het goed getroffen had met ds. Van der Velden.

Olieboer

In die jaren was er een eenvoudige olieboer in Langerak. In zijn een­ voud een diepgelovige man, die bij zijn klanten ook getuigde van zijn geloof. Zijn gezichtsvermogen was ronduit slecht. Hij woonde dichter bij de kerk van Nieuwpoort dan bij die van Langerak en daardoor trok hij voor de avonddiensten naar Nieuwpoort. Zodoende kwam hij regelmatig onder het gehoor van ds. Van der Velden.

Hij kwam ook bij ons thuis en dan had hij met mijn moeder altijd een gesprek over zaken van geloof en kerk. ‘Ik hoor ds. Van der Velden zo graag. Hij is geleerd, maar zijn preken zijn zo eenvoudig. Weet je hoe dat komt? Hij laat de Bijbel zelf spreken en die is ook eenvoudig.’

Dat was raak van Teus, de olieman, want dat was inderdaad de kracht van de preken van de nieuwe dominee. Sola Scriptura.

Ondertussen gebeurden er nog meer mooie dingen in het stadje. Verschillende mensen gingen kiezen voor christelijk onderwijs voor hun kinderen, de politieke kleur en het nogal liberale leven van diverse inwoners veranderden.

Levensthema

Veelzeggend is een interview met de Nieuwpoortse dominee anno 1984 in het blad Woord en Dienst. Een gesprek ter gelegenheid van zijn aantreden als hoogleraar aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Hij zegt daar: ‘Een weloverwogen concept voor je werk komt niet op een natte zomerochtend uit de lucht vallen. Dat is gegroeid. Mijn eerste gemeente was Nieuwpoort, een meelevende gemeente. Daar is mijn hartstocht gegroeid om te weten: wat staat er nu eigenlijk in die tekst? Concentratie op het Woord dus. Daarna Renkum, een industrieplaats met specifieke problemen, toen rector van het Theologisch Seminarie en nu Utrecht. Zo groeit een mens naar een levensthema toe. ‘Woord en werkelijkheid’.’

Niet te veel vragen

In de kerk van Nieuwpoort staan grotendeels stoelen. Weinig banken. Geen van beide spreken. Zou dat wel het geval zijn, dan zouden er prachtige verhalen zijn van mensen die gezegend zijn onder het Woord dat de jonge ds. Van der Velden bracht.

Ook zou niet onder stoelen of banken blijven wat ondergetekende zelf meemaakte. Er was een ringvergadering van jeugdverenigingen in Nieuwpoort. Vanwege de grote opkomst werd de samenkomst in de kerk gehouden. Ds. Van der Velden hield een referaat over ‘De prediking’. Een wat oudere jongeling stelde moeilijke vragen over ervaringen in het geloof. Hij bleef aan de gang. Ds. Van der Velden werd het beu en zei: ‘Weet u wat de beste geloofservaring is? Luisteren naar het Woord! En niet te veel vragen.’

A.J. Terlouw

Volgende week de vierde en laatste bijdrage in deze serie: Leimuiden.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 januari 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

‘Hij staat daar niet voor niks’

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 januari 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's