Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Donker in het licht

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Donker in het licht

Als kerkbanken konden spreken [4, slot, Leimuiden]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Begin augustus 2008 overleed mijn oude neef ds. Jan Hendrikus de Vree, hervormd emeritus predikant binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Hij werd bijna 95 jaar.

D insdag 12 augustus waren we bijeen in de dorpskerk van Leimuiden, de laatste gemeente die hij diende als predikant, voor een dienst van Woord en gebed, voorafgaande aan de begrafenis. Slechts een handjevol familieleden was aanwezig, maar des te meer vrienden, kennissen en belangstellenden uit Leimuiden en andere gemeenten die de overledene diende.

Na de teraardebestelling was er gelegenheid voor condoleance en ontmoeting. Als familieleden hebben mijn vrouw en ik veel mensen ontmoet die de overledene goed hebben gekend. Opvallend veel waardering werd uitgesproken voor de persoon en het werk van ds. De Vree. Een oud-ouderling van de Gereformeerde Kerk uit Leimuiden sprak van de herder die ds. De Vree voor hem persoonlijk was geweest toen hij het erg moeilijk had. De tranen stonden in zijn ogen toen hij dit vertelde. ‘En dat terwijl ds. De Vree niet eens mijn eigen predikant was. Wij hadden een predikantsvacature. Er waren goede betrekkingen tussen de twee gemeenten en zo kwam ds. De Vree bij me en hij kon zich helemaal in mijn situatie invoelen. Onvergetelijk!’

Raampje

We ontmoetten ook een mevrouw die wat leeftijd betreft niet ver onder die van de overledene zat. Het klinkt ongelofelijk maar het is toch echt zo: haar voornaam is Raampje en haar achternaam Donker.

‘We hebben elkaar wel eens meer ontmoet’, zei ze tegen mij. ‘Dat was acht jaar geleden in het ziekenhuis, op bezoek bij de dominee.’ Ik herinnerde het me ook. ‘Weet u’, ging ze verder, ‘dat ik ds. De Vree twee keer heb meegemaakt? Meer dan zestig jaar geleden in zijn eerste gemeente Rijnsaterwoude en vanaf 1970 tot 1978 in zijn laatste gemeente, Leimuiden. En ik heb zoveel zegen ontvangen door zijn preken.’

‘Vertelt u daar eens iets meer over’, moedigde ik haar aan. ‘Nou, kijk, ik heb eigenlijk in Rijnsaterwoude pas ontdekt wat het betekent om werkelijk in het licht te wandelen met Jezus. Dat Licht heeft ds. De Vree me in zijn volle glorie laten zien. En dat ben ik nooit meer kwijtgeraakt. Hij kon het zo dicht bij je brengen.’

Inwendig moest ik glimlachen. De gedachte speelde door mijn hoofd: ‘Donker in het Licht’, niet wetend dat deze woorden nog eens zouden dienen als titel voor een artikel.

Puur

Raampje bleef nog staan en ondertussen kwamen er enkele bekenden bij. Het werd een kringetje.

Ze vervolgde haar verhaal, of eigenlijk beter gezegd haar getuigenis. ‘Ds. De Vree maakte geen onderscheid. Niet tussen rijk en arm, dat speelde vroeger wel hoor, niet tussen jong en oud, hij had voor ieder een woord. Je móest naar hem luisteren en dat kwam omdat de Bijbel echt openging. En altijd stond Jezus in zijn preken in het middelpunt. Niet alleen als onze Verlosser, maar ook als degene die de baas is in je leven, over je handel en wandel. Ik heb zoveel van hem geleerd!’

Het hele kringetje was stil. Een oud-predikant van Leimuiden zei later zachtjes tegen me: ’Prachtig hè, dat verhaal van Raampje, zo puur.’

Levende getuigen

Dit is de laatste bijdrage in de serie ‘Als kerkbanken konden spreken’. Het is maar een gezegde. Fantasie. Stoelen en banken praten immers niet. Daarom zijn in deze artikelen mensen aan het woord geweest, levende getuigen van de grote werken die God in hun leven deed. Opvallend is dat meerdere keren werd uitgesproken dat mensen getroffen zijn door een eenvoudige uitleg van de Schriften. Is dat eigenlijk zo wonderlijk? Nee. Immers, waar het Woord van God verkondigd wordt, daar werkt de Heilige Geest en worden mensenharten geraakt door de liefde van God. Dat gebeurde in de eeuwen voor ons. Vijftig, zestig jaar geleden eveneens. Maar ook vorig jaar en afgelopen zondag. Dat maakt ons blij en dankbaar én het bemoedigt ons.

A.J. Terlouw

In deze serie kwamen eerder de gemeenten Noordeloos, Langerak en Nieuwpoort voorbij.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 februari 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Donker in het licht

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 februari 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's