Je bent jong en wat wil God?

J e bent jong en je wilt wat. De uitdrukking wil zoveel zeggen als: je leven invullen op jouw manier. Zelf keuzes maken en het dan ook zo doen. Om er dan even later zelf achter zien te komen of je dat ook echt zo had gewild. Je bent jong en nu wil je zelf je leven invullen. Je kiest toch zelf wat je later wilt gaan doen? Je kiest toch zelf je vriend of vriendin? Dat is het leven.

De jeugd vliegt uit. Zo gaat het. Zo hoort het ook te gaan.

Wat wil God?

Je bent jong en je wilt wat. Prima. Maar dan is het goed om jezelf de vraag te stellen: En wat wil God? Dat is niet zo moeilijk. God wil dat je erbij hoort, bij Hém. Daar heeft de Bijbel een speciaal woord voor: het verbond. God geeft je daarvan een bewijs in je doop. Daarmee zegt God de Vader: Je weet toch wel, Ik wil je aannemen tot Mijn kind. Daarmee zegt God de Zoon: Je weet toch wel, Ik wil je vergeven alles wat je fout hebt gedaan. Daarmee zegt God de Heilige Geest: Je weet toch wel, Ik wil wonen in jouw hart.

Thuis

Heb je het over het verbond, dan heb je het over thuis. Je mag thuiskomen bij Gód. Dankzij de Heere Jezus wil Hij jouw God en Vader zijn. Je hébt ook een thuis, je hebt je vader en je moeder. Ik hoop dat je ze allebei nog hebt. Het verbond begint thuis. Vader en moeder vertellen van de Heere Jezus. Zo leer je naar Hem luisteren. Zo leer je van Hem zingen. Zo leer je bidden. Zo wil God het hebben.

Thuis wordt dan een warm plekje. Je ziet wat het geloof doet met je vader en moeder. En dat doet dan weer wat met jou. Daarom staat in de Tien Geboden: Eer je vader en je moeder. God geeft ze jou. Ze helpen jou om op eigen benen te staan. Wees hun daar dankbaar voor. Word je later misschien vader of moeder, dan zul je er wel achter komen: kinderen opvoeden is mooi maar valt echt niet mee.

Er is geen leven als er geen orde is. Dat leer je thuis. Zonder gezag loop je vast. Waar iedereen zich aan de regels houdt kun je vooruit. Dan worden jouw dagen verlengd, zoals staat in het vijfde gebod. Dan kun je van je af kijken. Dan heb je toekomst.

Rust

In de Tien Geboden staat opvallend veel over het kind zijn. Dat begint al in het tweede gebod.

Maak van God niet een voorstelling die jou goed uitkomt. Kom niet aan wat God van Zichzelf zegt in Zijn Woord. Daar zullen ook je kinderen onder lijden. Maar ook het omgekeerde is waar. Heb je een oma of een opa die dicht bij God leeft, dan is dat een voorbeeld voor jou, ook later, als zij er al lang niet meer zijn.

En dan het vierde gebod, over de rustdag. Dat is voor Israël de sabbat, voor ons de zondag. Een dag van rust. En dan staat er: Op die dag geen enkel werk doen, je zoon niet, je dochter niet. Nu komt de kerk in beeld, de gemeente als gezin, ouderen en jongeren bijeen om nu ook samen te luisteren naar wat God zegt, samen Hem te prijzen, samen tot Hem te bidden.

Kerk

Ik kan mij best voorstellen dat je je vader en moeder de vraag stelt: Een kerk – waar is dat voor nodig? Je kunt toch ook zo wel geloven?

Het beste antwoord kunnen ze dan in de Bijbel vinden, in Deuteronomium 6 (vs. 20-25). God heeft ons verlost. Dat was toen uit de slavernij in Egypte. Dat is nu uit de slavernij van de haat. God haten omdat je zonder Hem niet wilt en toch niet zonder Hem kunt. Want je hebt jouw leven aan Hem te danken, elke dag opnieuw. Die haat is een kwaad dat telkens de kop opsteekt in je contacten met anderen. Dwars zijn.

Baby’s doen dat al, zo lief ze verder ook zijn. Huilen is een wapen dat ouders wanhopig kan maken, zeker als ze moe zijn van een hele dag werken. Ruzie maken, lelijke dingen doen, het zit er bij ons gewoon in. Ook naar God toe.

Maar dat neemt Hij niet. Anders zou God geen God zijn. Hij is heilig. Toch wil Hij ons verlossen uit de slavernij van het kwaad. Dat wil Hij om Zijn Zoon, onze Heere Jezus Christus. Hij heeft het weer goed gemaakt tussen God en ons.

In Christus ziet Hij ons genadig aan. De kerk – die is nodig. Dat is de plaats waar je samen het Evangelie mag horen. Dat is de gemeenschap waarbinnen dat Evangelie wordt doorgegeven de eeuwen door, van generatie op generatie, wereldwijd. Dat is de gemeente waarin je de doop hebt ontvangen, waarin je belijdenis doet van het christelijk geloof als dat dan ook jouw geloof is, en waarin je het avondmaal viert.

De zondag ligt onder vuur. Koopzondagen worden gewoon. Maar laat de kerk voor jou kerk zijn. Ga ervoor. Het is dé plek om op verhaal te komen. Zelf geen enkel werk te hoeven doen. Alleen oog,

oor en hart hebben voor het werk dat God doet, ook voor jou, ook met jou, vooral dat.

Trainen

Opvoeden is niet hard zijn voor elkaar maar hart hebben voor elkaar. Dat merk je als je het boek Spreuken leest. Een vaak aangehaalde tekst staat in Spreuken 23: ‘Mijn zoon, geef mij uw hart’ (vs.26). Een goed contact is het halve werk. Dat vonden de oude Egyptenaren ook al. Kun je bijvoorbeeld goed opschieten met je leraar Engels dan vind je Engels een mooi vak. Het kan ook andersom. Nog een andere tekst uit Spreuken 22, die ik voor alle duidelijkheid nu maar vrij vertaald weergeef: Train jongeren in het gaan van de juiste weg, ook als ze ouder geworden zijn zullen zij daar dan niet van afwijken (vs.6). Trainen dus. Je laten coachen.

Salomo zet de wijsheid in een heel nieuw kader. Zijn uitgangspunt is de vreze des HEEREN en dan gáát het bij alles ook om de vreze des HEEREN. Dat is het sleutelwoord. Het wil zeggen: Een kinderlijk ontzag hebben voor God, op Hem vertrouwen als een kind en van Hem alles verwachten als een kind.

In alle dingen van het dagelijkse leven. Het boek Spreuken is geen verzameling van tegeltjeswijsheid. Er zit samenhang in. Het is je houden aan de orde die God ten grondslag heeft gelegd aan de schepping. Dan gaat het over liefhebben. Dan gaat het om Christus, Zijn Lievelingskind (Spr.8, vooral vs.30).

Alleen

Je bent jong en je komt er alleen voor te staan. Dat komt tegenwoordig veel vaker voor dan vroeger. Niet voor niets zijn er overal bureaus voor jeugdzorg. Je weet dus nooit. Wat dan? De Bijbel geeft daarvan verschillende voorbeelden.

Je kunt denken aan Daniël. Minder bekend is het verhaal van het meisje zonder naam uit 2 Koningen 5.

Ze werd in Noord-Israël gekidnapt door een bende Syriërs. Zo kwam ze als slavinnetje in dienst van de vrouw van Naäman. Dat was een legercommandant die bekend stond om zijn heldendaden. Maar de man werd melaats. Dat gekidnapte meisje dacht niet: Net goed!

Ze ging naar haar meesteres en zei: ‘Och, was mijn heer maar bij de profeet die in Samaria is, dan zou die zijn melaatsheid bij hem wegnemen.’ Daaruit spreekt een rotsvast geloof. God heeft Zijn profeet in Samaria. Door hem reinigt Hij mensen van hun melaatsheid. Zelfs heidenen. Op haar eentje houdt ze vast aan het geloof. Gód heeft haar vastgehouden.

Satan is meester in het isoleren van jongeren. Zeker in onze tijd. Is het onmogelijk om nu gewoon jong te zijn als christen of christin? Toch niet. Want als echt de nood aan de man komt, kun je nog helpen ook.

Wat je weet voor jezelf, mag je dan ook zeggen: De Heere Jezus is er.

Hij kan alle zonde van je wegnemen: Ja, amen, ja, op Golgotha stierf Hij voor onze zonde. Zijn schuldloos bloed maakt alles goed en reinigt ons van zonde.

H.J. de Bie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen