Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hart voor mens met handicap

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hart voor mens met handicap

Ds. Harkema stopt bij Op weg met de ander

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

De blinde ziet, de dove hoort, de kreupele springt als een hert en de stomme juicht. Het perspectief uit Jesaja 35 valt ds. H. Harkema altijd op. ‘Ik verlang naar de dag dat de gehandicapte net als alle broeders en zusters in vrede voor de troon van God zal staan.’

W ie kan ds. Harkema en Op weg met de ander los van elkaar denken? Toch is de predikant uit Middelharnis na bijna dertig jaar niet langer het gezicht van de hervormd-gereformeerde vereniging voor mensen met een handicap. Het officiële afscheid mag dan nog even duren – een nieuwe voorzitter diende zich nog niet aan –, feit blijft dat ds. Harkema tijdens de jaarvergadering van vorige week zaterdag niet herkiesbaar was.

Al die jaren als voorzitter heeft hij ‘moed en enthousiasme’ gehad. ‘Ik heb er geen spijt van dat ik niet eerder ben gestopt. Telkens werd ik ook met enthousiasme herkozen.

Toch is het verstandig dat nu een ander mijn plek inneemt. Er is het gevaar van bedrijfsblindheid. We hebben daarom op een goed moment in de statuten opgenomen dat de termijn van een voorzitter maximaal twaalf jaar is.

Tegelijk geldt dat een vereniging als de onze leeft. In het begin hielden we ons met heel andere vragen bezig dan nu. Toen ging het om de rolstoeltoegankelijkheid van kerkgebouwen, we waren meer een belangenvereniging. Intussen is de focus totaal veranderd en gaat het ons om een roeping, om Christus Zelf. We denken niet vanuit mensen, maar vanuit de gemeente van de Heere Jezus en vanuit Christus Zelf. We zoeken bewogenheid teweeg te brengen.’

Vakantieweek

Het begin van Op weg met de ander ligt bij de hervormde vrouwenbond. Deze bond begon 35 jaar geleden met het organiseren van vakantieweken voor mensen met een handicap. ‘Mijn moeder zei altijd dat ik een groot hart had. Samen met mevrouw A.C. Meijwaard-Fuite had ze bedacht dat ik als jong predikant wel met zo’n reis mee kon gaan.

Die eerste vakantieweek heeft me niet meer losgelaten. Als gemeenschap besta je maar voor een weekje, maar je beleeft die dagen heel intens. Een van de gasten overleed, dat maakte het nog intenser.

Ik ging doordenken over de vraag of de kerk wel goed bezig is als ze alleen vakantieweken organiseert – wat niet eens een voor de hand liggende taak van een vrouwenbond is. Gedrieën zijn we gaan zoeken naar mensen die een vereniging met aandacht voor mensen met een handicap gestalte konden geven. Uiteindelijk is Op weg met de ander op 14 maart 1981 geboren.’

Fruitmandje met Kerst

‘De afgelopen 29 jaar zijn mooie en ook gezegende jaren geweest. Als vereniging hebben we kunnen bereiken dat mensen met een handicap er meer bij horen. Vroeger had juist de kerk oog voor zieken en gehandicapten, maar toen de overheid die rol op zich ging nemen, kwam er helaas afstand tussen kerk en mensen met een handicap. De christelijke gemeente liet de zorg over aan experts, en gehandicapten werden langzaam onzichtbaar voor samenleving.

Vergeleken met de maatschappij is de kerk gaandeweg achterop geraakt. In onze kring was er alleen diaconaal oog voor mensen met een handicap. Daarbij hoorde het gevoel: wij doen goed werk, een fruitmandje met Kerst, we regelen kerktelefoon, er is geen klagen over aandacht van de gemeente.

Die houding is in de jaren concreet veranderd. We kunnen de gehandicapte broeders en zusters niet missen. Volgens Paulus in 2 Korinthe 11 zijn juist die leden het hardste nodig. Dat besef is gelukkig gegroeid.’

Nieuwe adel

‘Inmiddels zijn er ook meer mogelijkheden voor mensen met een verstandelijke handicap om bij elkaar te wonen. Op weg met de

ander heeft samen met PhiladiphiaZorg kleinschalige woningen en logeerhuizen kunnen realiseren: in Krimpen aan den IJssel, Sliedrecht, Groot-Ammers, Hardinxveld- Giessendam, Kootwijkerbroek, Brakel, Oosterwolde en Bleskensgraaf. Vier andere onderkomens zijn in ontwikkeling.

Dit soort woonvoorzieningen was er in hervormd-gereformeerde kring niet. Kinderen of familieleden ontvingen zorg van mensen die geestelijk weinig raakvlak met hen hadden. Dat is nu anders. Het mooie is dat ze nu ook geen patiënten meer zijn, maar medeleden. Zo wonen nu sommige gemeenteleden uit Brakel in De Regenboog en leveren ze hun eigen bijdrage aan het gemeenteleven daar. Met dat de bewoners zondags zitten waar vroeger de ambachtsheren hun plek hadden, kunnen we hen gerust de nieuwe Brakelse adel noemen. De gemeente bestaat niet alleen uit mensen die van alles kunnen, maar ook uit mensen die zich erin verheugen erbij te horen. Vooral ouderen met een handicap ervaren het als een zegen dat nu anders naar hen wordt omgezien.’

Voorop

‘Tegelijk geldt dat wat we als vereniging hebben bereikt beperkt is, het is maar zeer ten dele. Nog steeds zijn er veel gemeenten en ambtsdragers met weinig oog voor mensen met een handicap. Je vraagt je soms af waarom mannen met een lichamelijke handicap, die toch vaak over veel levenswijsheid beschikken, geen ouderling worden.

Ook bij predikanten landt onze boodschap pas als ze geconfronteerd worden met een gehandicapt gemeentelid. Als voorzitter had ik daarom graag meer willen doen aan toerusting van ambtsdragers. De vereniging heeft er de middelen niet voor, maar we stuitten er ook op dat er in de opleiding tot predikant eenvoudigweg geen ruimte voor is.’

Voorop

‘Persoonlijk had ik vroeger ook geen directe relatie met mensen met een handicap. Ik ben erover gaan nadenken hoe Jezus Christus stond tegenover hen die met een gebrek door het leven gaan. Wat ik ontdekte? Zij gaan bij Hem voorop. Hij begon altijd met hen te zoeken, en pas dan de schare. De genezing van de blinde, de dove, het zegenen van de kinderen begint in het Markusevangelie telkens met: ‘Zij brachten Hem…’ Onze vereniging heeft de opdracht dat ‘tot Hem’ te benadrukken, maar ook dat ‘zij’. Iemand met een beperking hoort er net zo goed bij als de meest strenge dogmaticus.’

Tineke van der Waal

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 maart 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Hart voor mens met handicap

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 maart 2010

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's