GLOBAAL BEKEKEN

Enkele weken geleden is op 86-jarige leeftijd overleden ds. Istvan L. Tüski, predikant voor de Hongaarse vluchtelingen alhier de jaren door. In de dienst des Woords in Vianen herinnerde dochter Mati eraan hoe zijn leven was bepaald door de confrontatie met de dood in zijn jonge jaren.

• De dood die hij in de oorlog voor ogen zag. De dood van 300 kinderen van de lagere school waar hij dominee was. De dood van de Joden die op de kades van Boedapest waren opgesteld, zodat als ze gefusilleerd waren in de Donau zouden

vallen. Mijn vader moest verplicht kijken. De Donau was rood van het bloed. De dood in de barre tocht door het gebombardeerde Boedapest naar een strafkamp van de Russen.

Deze harde confrontatie met de dood heeft zijn hele leven bepaald. Hij zei toen tegen God: ‘Als het leven zo is en U de God bent die leven geeft en neemt, dan leef ik vanaf nu per dag.’ Zoals Psalm 90 zegt: ‘de dagen onzer jaren’. Zijn verjaardag werd niet meer gevierd. De Bijbel werd de leidraad. Puur uit desoriëntatie zoeken

naar oriëntatie om het leven te begrijpen, te kunnen vatten en uit te kunnen spreken: ‘ik weet het niet maar de God van de geschiedenis (mijn vaders uitdrukking) weet het wel.’

Sindsdien werd zijn leven gestempeld door de woorden uit Filippenzen 3:13, 14 en 1 Korinthe 15:9a, 10: vergetend wat achter is, jagend naar het doel…

• In het Russische interneringskamp leerde hij de inhoud van Psalm 32:8 verstaan, vertelde een andere dochter. ‘Ik wil je onderwijzen, je leren de weg die je moet gaan; ik geef je raad, over jou gaat mijn oog’ (geciteerd uit de Naardense Bijbel).

‘De reis van een hoorcommissie in de 17e eeuw’, kopte een artikeltje in de vroegere kwartaaluitgave Kerkhistorische Kroniek:

In een knipsel uit het “Kerkblaadje” van de Gereformeerde Kerk te Ruinerwold-Koekange uit het jaar 1946 lazen wij van een commissie die in 1610 van Arnhem naar Huizum in Friesland op zoek ging naar een dominee.

Op 1 augustus ging men op reis van Arnhem naar Harderwijk, waar men na proviand te hebben ingeslagen benevens een voorraad Spaanse wijn, een schip nam om “naar de Vriesche custe” te varen.

Men kwam echter niet verder dan Urk omdat er windstilte intrad. De volgende dag huurde men een vissersschuit en een paar mannen, die het vaartuig naar De Lemmer roeiden. Hier moest men een schuit huren om naar Sneek te worden gebracht en vandaar trok men per diligence naar Leeuwarden om van daaruit Huizum te bezoeken.

Men nam er de tijd voor, want de rekening geeft o.m. een bedrag aan “vereert aan het dochterken, knecht end maagt van doctor Johan van der Sande” waar de heren “zeven dagen omtrent thuys hebben gelegen”.

De terugreis ging per nachtschuit naar Harlingen, waar men een schip huurde voor de overtocht naar Amsterdam, in welke stad men een paar dagen logeerde. Per diligence werd van Amsterdam naar Utrecht gereisd en verder ging de tocht over Rhenen, waar werd overnacht, naar Arnhem.

In totaal was men 14 dagen op reis geweest en had 81 gulden, 1 stuiver en 6 penningen uitgegeven.

Maar de tocht had sukses. Ds. H. Meilingius (sinds 1602 predikant te Huizum en een man van grote gaven) die werd beroepen, nam het beroep aan en kwam in oktober 1610 te Arnhem.

(Volgens de “Naamlijst der Predikanten in de Hervormde gemeenten in Friesland” van Ds. T.A. Romein, werd Ds. Meilingius te Arnhem van zijn dienst ontzet in 1619).

Veertien dagen om een dominee te gaan horen. Vandaag horen we er twee op een zondag.

v.d.G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen