Littekens van heil en hoop

A ls het gaat over een proces van genezing van wonden die wij door het leven heen hebben opgenomen, kunnen wij niet om het werk van de Heilige Geest heen. Hoe bewerkt de Heilige Geest verandering in ons gevoelsleven? Dat doet Hij niet door ons karakter van de ene op de andere dag te veranderen.

Wat de Heilige Geest wel in beweging zet, is dat ons gevoelsleven vanuit de vernieuwing van ons hart een nieuwe gerichtheid ontvangt. De Geest neemt de negatieve oriëntatie op God, onze medemens en onszelf onder handen. Ons gevoelsleven krijgt door de innerlijke vernieuwing van de Geest gaandeweg een positieve oriëntatie op God, onze naaste en onszelf. Dit gaat echter niet buiten ons om. De Heilige Geest schenkt ons de kracht en schakelt ons in om die verandering van beschadigde gevoelens te bewerken.

Uit- en aantrekken

Om duidelijk te maken wat er werkelijk gebeurt in ons innerlijk leven, reikt de apostel Paulus ons een sprekend en een ontspannend beeld aan. In Efeze 4:22-24 spreekt hij over het afleggen van de oude mens en het aandoen van de nieuwe mens. Hij spreekt hier over afleggen en aandoen en dat zijn woorden die hebben te maken met kleding uit- en aantrek-ken. De Geest geeft ons de kracht onze oude natuur als een kledingstuk uit te doen en om een nieuw kledingstuk aan te doen.

Nu omvat de vernieuwing van de oude naar de nieuwe mens veel meer dan een verandering van ons beschadigde gevoelsleven. Maar als de Geest op deze manier in ons leven aan het werk gaat, zal Hij de verwonde gevoelens in ons bestaan niet overslaan. Hij, die HEERE is en levend maakt, richt ons oog en hart niet alleen op de vergeving die er in Christus is, maar ook op het nieuwe leven dat wij in Hem ontvangen.

De Heilige Geest geeft ons vervolgens ook de wil en de kracht om nee te zeggen tegen negatieve gevoelens en ja tegen positieve gevoelens. Dat vraagt een teer en intens leven in verbondenheid met de Heere Jezus Christus. Het kost strijd, juist omdat pijnlijke herinnering aan negatieve gebeurtenissen en beschadigde gevoelens zo diep verweven kunnen zijn met onze persoonlijkheid. Als de Geest de ruimte krijgt in ons leven en wij leven vanuit de geloofsverbondenheid met Christus, dan kunnen beschadigde gevoelens innerlijk genezen.

Alreeds en nog niet

Betekent dit dat er in deze weg altijd sprake is van innerlijke genezing van ons verwonde gevoelsleven? Dit is geen theoretische vraag, maar raakt de realiteit van ons leven voor Gods aangezicht. Er wordt soms vanuit de geloofswetenschap dat Jezus Christus als de opgestane HEERE de Overwinnaar is, gesuggereerd dat in de weg van het gebed alle innerlijke wonden kunnen genezen.

Dit is echter een misverstand en leidt tot teleurstelling. Er zijn op-rechte kinderen van God die met blijvende beschadigingen in hun gevoelsleven te kampen hebben. Iemand heeft eens gezegd: ‘Er zijn wonden die nooit genezen.’ Soms ontmoet je gemeenteleden die zo diep beschadigd zijn door teleurstelling, pijn en verdriet, dat het alleen daarom al kwalijk is om te suggereren dat er in alle levenssituaties innerlijke genezing mogelijk is.

Bovendien leven we op deze door kwaad en lijden getekende aarde en daar is het volmaakte van de nieuwe aarde nog niet gekomen. Wij leven in een door de zonde gebroken wereld en dat ervaren we dagelijks. Het leven van een christen is een leven tussen het ‘alreeds’ en het ‘nog niet’ van het Koninkrijk van God.

Geen garantie

Maar wat wil de HEERE ons dan leren als er geen sprake is van geen of geen volledige genezing van ons beschadigde gevoelsleven? In de eerste plaats mogen we zeggen: wij hebben de opstanding van de Heere Jezus als eerste begin achter ons, met daarin voortdurend de herinnering aan het kruis en wij gaan de voltooiing tegemoet. Dat is het heil waaruit een christen leeft. Hoewel er sprake is van een relatie tussen heil en heling, is dat geen één op één relatie. Dat wij door genade en geloof deel mogen hebben aan het heil in Christus, betekent niet dat ons in ons totale bestaan heling gegarandeerd is. God kán ons genezen van pijnlijke herinneringen. Hij kán ons verlossen van innerlijke verwondingen in ons gevoelsleven. Het kan echter ook zo zijn dat God met ons dóór het lijden, de verwondingen en het verdriet heen wil gaan. Het kan zijn dat de

HEERE een stuk gebrokenheid laat bestaan, juist om ons dichter tot Zijn hart te trekken en ons dicht bij Hem te laten leven. Dat kan een diepe worsteling zijn in onze omgang met God en in het leven van elke dag.

Maar dan mag ik in de pijn en gebrokenheid van mijn bestaan houvast vinden in het vertrouwen dat God uiteindelijk alle dingen doet meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben. Dat kan ons helpen om de pijn van beschadigde gevoelens te dragen en met knielen en opstaan te leren aanvaarden. De geloofswetenschap dat God in dit alles zegenrijk werkzaam is, geeft kracht om de lasten in het leven te dragen.

Zwarte bladzijde

In de tweede plaats is waar dat de HEERE verwonde gevoelens daadwerkelijk geneest. Hij is de Schepper van ons leven. Hij heeft ons geschapen met het vermogen om te herstellen. Wij hebben uit Zijn hand ook

veerkracht ontvangen, waardoor wij toch de kracht vinden om innerlijke genezing te ontvangen. Hier geldt echter dat er vaak nog ten dele sprake is van

genezing. Het is met innerlijke beschadigingen niet anders dan met lichamelijke verwondingen. Er blijft vaak een zichtbaar litteken achter, een kwetsbare en lelijke plek in het lichaam. Er zijn zelfs momenten dat zo’n litteken weer gevoeld wordt. Met verwondingen in het gevoelsleven is het net zo.

De apostel Paulus kende dat. Ook hij was verwond geraakt in het leven en worstelde met een litteken in zijn bestaan. Op meerdere plaatsen in het Nieuwe Testament komt hij hierop terug. In 1 Korinthe 15 noemt hij zichzelf ‘de minste van de apostelen’ en in de Efezebrief ‘de geringste van alle heiligen’. In 1 Timotheüs 1:12-17 schrijft hij dat hij ‘de voornaamste van de zondaren is.’

Al deze teksten staan in verband met het feit dat hij de gemeente van Christus vervolgd had. Ik wil nu vooral wijzen op wat Paulus over deze zwarte bladzijde in zijn leven zegt in zijn brief aan Timotheüs. Hij besefte op dat moment niet wat hij deed, maar wat hij had aangericht was er niet minder om. Hij kon de schade die hij veroorzaakt had niet meer herstellen en daarvan was hij zich diep bewust.

Litteken blijft

Maar dit pijnlijke verleden, waaraan hij nog vaak herinnerd werd, heeft de apostel niet passief gemaakt. Integendeel. Hij heeft door Gods genade drie zendingsreizen mogen maken. Hij heeft zijn leven hartstochtelijk toegewijd aan de verkondiging van het Evangelie.

Wat is het geheim van Paulus’ leven? De ontmoeting met de Heere Jezus Christus op weg naar Damascus. Paulus werd daar niet alleen herinnerd aan zijn verleden, maar ontdekte

ook Gods weergaloze ontferming, die vergevend en helend doorwerkt in zijn bestaan. Paulus werd van vervolger tot volgeling van Christus. Niet alle door hem aangerichte schade werd hersteld. Ook verdween de herinnering aan de tijd dat hij de christenen vervolgde niet uit zijn bestaan. Hij wijst meerdere keren in zijn brieven op deze donkere periode in zijn leven. Ze blijft hoe dan ook een litteken.

Er ligt in het beleven van deze moeilijke geloofswerkelijkheid een zegenrijke bemoediging. Het leven met littekens in ons bestaan, hoe aangrijpend ook, is draaglijker dan leven met innerlijke wonden.

Tot zegen

Nu heeft de Heilige Geest de apostel nog iets anders duidelijk gemaakt. De Heere Jezus heeft namelijk dat Paulus’ verleden ter hand genomen om het tot zegen te laten zijn voor anderen. Zijn levensgeschiedenis wordt door de Geest gebruikt om anderen tot geloof te brengen en te bemoedigen. Meer dan eens werd hij, in de ontmoeting met anderen, herinnerd aan zijn donkere verleden. Desondanks spreekt hij in diepe verwondering uit dat hij een uitnodigend voorbeeld is van wat de Heere Jezus kan en wil doen voor en in een dwalend en geschonden mens.

De Heilige Geest wil ook onze levensgeschiedenis ter hand nemen om zo ons verwonde gevoelsleven om te buigen tot littekens van heil en hoop. Niet alleen tot zegen voor onszelf, maar ook tot heil en welzijn van anderen. Het is genade en een bemoediging om te ervaren dat de HEERE je met je verwondingen en littekens dienstbaar maakt aan de verkondiging van het Evangelie. Dat helpt ook om je te verzoenen met het feit dat je steeds weer aanloopt tegen donkere en beschadigde gevoelens, die een zwakke plek blijven tijdens ons aardse leven.

Tegelijk geeft die verzoening de kracht om naast een broeder of zuster te gaan zitten en met hem of haar tot de Heiland te gaan, die gebrokenen van hart heelt. Laten wij zo als christenen voor elkaar, in navolging van Christus, tot zegen zijn, opdat wij zullen worden wie Jezus was en uitgroeien tot een mens die God voor ogen staat. Dat is zoals de apostel Johannes zegt: ‘Geliefden nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal zijn, wij Hem gelijk zullen zijn, want wij zullen Hem zien zoals Hij is.’ (1 Joh.3:2)

J.C. van Trigt

Deze serie is te downloaden via www. gereformeerdebond.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen