Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoe ziet de toekomst eruit van de kerk (en)? Niemand die het weet. Theologen en sociologen breken er zich het hoofd over. Ik citeer (zonder commentaar) uit twee totaal verschillende uitgaven.

Alister McGrath (evangelisch priester in de Anglicaanse Kerk) in De toekomst van het christendom.

Neergang in West-Europa
De afgelopen eeuw is er een flinke achteruitgang te zien geweest in het kerkbezoek in West- Europa, dat eens als het centrum van het christendom gezien werd. Uiteraard valt erover te discussiëren of die laatste inschatting klopte. Niettemin is het wel duidelijk dat het bijwonen van kerkdiensten – wellicht de meest zichtbare graadmeter voor de steun die het christelijk geloof van een volk krijgt – in die regio in de twintigste eeuw op dramatische wijze is afgenomen. De invloed van het christendom op de volkscultuur, het academisch debat en het politieke beleid is in deze hele periode steeds verder afgenomen. De Eerste Wereldoorlog wordt vaak als een omslagpunt gezien, dat werkte als een katalysator voor het afbraakproces dat tot op de dag van vandaag onverminderd doorgaat. Velen hebben er echter op gewezen dat de trends die in deze periode samenkwamen, hun oorsprong diep in de victoriaanse periode van de negentiende eeuw hebben. Het was slechts een kwestie van tijd voor in Europa de secularisatie die bij de intellectuelen begonnen was, op de volkscultuur als geheel overging. Daar vele godsdienstsociologen en andere futurologen in West-Europa leven en werken, is het geheel en al begrijpelijk dat met het West-Europese model omgegaan wordt alsof het een wereldwijde betekenis en geldigheid heeft.(…) Zo kan de West-Europese context duidelijk niet als typerend voor de wereldwijde religieuze situatie gezien worden. Het is weinig zinvol om de huidige situatie in Europa als model voor de toekomstige situatie van de hele wereld zien. Ter illustratie van deze stelling zullen we zo direct de aandacht richten om de ontwikkelingen die bijna aan de andere kant van de wereld te zien zijn geweest, namelijk het Aziatische land Korea.

Vrijzinnigen hebben de toekomst is de titel van een boek van de godsdienstsocioloog prof. dr. Meerten B. ten Borg.

De behoefte aan vrijzinnigheid
De individualisering maakt dat men geacht wordt zelf te kiezen op welke manier men zijn grondwaarden gestalte geeft en er ook de verantwoordelijkheid voor neemt. Men ontleent vervolgens aan zijn individuele keuze zijn gevoel van eigenwaarde en zijn identiteit. De inhoud, de interpretatie en de concretisering van de grondwaarden is beïnvloed door de individualisering. Beleving en emotie zijn zeer belangrijk geworden.

Zo zijn grote delen van de samenleving van God vervreemd geraakt. Meer dan de helft van de mensen is geen lid meer van een kerkgenootschap. Omdat men gewend was christenheid te definiëren in termen van kerklidmaatschap, en niet in het kader van het bredere begrip christelijke cultuur, is men deze tweedeling, zeker in de Nederlandse samenleving, sterk gaan dramatiseren. Men neemt een tweedeling waar, waar men ook een nuanceverschil zou kunnen zien: de tweedeling tussen gelovigen en ongelovigen, christenen en niet-christenen. Er zou sprake zijn van een ontkerstening van de samenleving en dat, terwijl het maar één (toegegeven: belangrijk en voor velen essentieel) aspect van de erfenis van de christenheid betreft. (…) Er zijn vrijzinnigen die het diep betreuren dat de religieuze elementen uit de vrijzinnige waardencluster verdwenen zijn. Zij zetten zich in voor het behoud ervan. Ze proberen uit alle macht de kerkelijke vrijzinnigheid overeind te houden. Anderen vinden het jammer dat hun kinderen daardoor van een cultuurgoed zijn afgesneden en sturen hun kinderen naar de zondagsschool. Maar er zijn ook vrijzinnigen die het verdwijnen van God een zegen vinden. Al met al is er geen reden om de dramatische tegenstelling tussen gelovigen en niet-gelovigen te betrekken op de vrijzinnigen. Het verschil tussen religieuze vrijzinnigen en anderszins vrijzinnigen is slechts een nuance. Wat er werkelijk toe doet voor vrijzinnigen is niet de institutionele bedding, maar de mentaliteit.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 januari 2011

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 januari 2011

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's