Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Weggaan is zwaar

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Weggaan is zwaar

Afscheid van Zimbabwe (1)

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zes jaar hebben we in Zimbabwe gewoond en gewerkt en daar hoorden onvergetelijke hoogtepunten, maar ook zware en verdrietige dieptepunten bij. Het was een verrijking te ervaren dat je te midden van hopeloosheid, vrede van God mag kennen en brengen! Weggaan was erg zwaar. We moesten mensen achter laten met wie we moeilijk contact kunnen blijven houden, het werk was nog lang niet af en de ellende en zorgen niet voorbij. We voelden ons erg thuis op Morgenster en het was akelig ons leven daar te ontmantelen.

Mensen om ons heen vonden het ook heel moeilijk dat we weggingen en vroegen vaak waarom we teruggingen naar Nederland en of we niet langer konden blijven. Dat vond ik confronterend. Herman en ik geloofden beiden dat het goed was om terug te gaan. Maar tegenover de mensen op Morgenster voelde ik me een loser en ook weer buitenstaander. Wij konden kiezen voor een gemakkelijker leven met meer mogelijkheden en lieten hen in de steek. We waren deel van de gemeenschap op Morgenster gaan uitmaken en nu waren we opeens weer die buitenlanders die na een aantal jaren zomaar vertrekken. Gelukkig was dit wel vooral mijn eigen ervaring en namen de Zimbabwanen ons niets kwalijk. Zij waren juist dankbaar voor wat we hadden kunnen doen. Bovenal geloven ze dat God blijft zorgen.

Juist omdat ik merkte hoe ingrijpend het was om weg te gaan uit Morgenster, leek het me goed om als gezin bewust door deze periode heen te gaan. We hebben allerlei bijzondere mensen en plekken bezocht. We hebben spullen weggegeven en hoewel de kinderen dat eerst moeilijk vonden, kregen ze later de smaak zo te pakken dat iedereen die langskwam iets moest krijgen. Voor de kinderen is het bijzonder dat ze veel van wat ze weggaven, weer gekregen hebben van mensen hier. Ook zij zien dat God zorgt! We hebben bladen gemaakt waar we op hebben geschreven of getekend wat we leuk vonden aan terugkeren naar Nederland en wat we moeilijk vonden aan weggaan uit Zimbabwe. Het was heilzaam hiermee bezig te zijn, er samen over te praten en onze kinderen ook beter te begrijpen en begeleiden. Binnenkort willen we die bladen weer eens tevoorschijn halen.

Ook in deze maanden van afscheid nemen heeft God ons gedragen en gezegend. We beseften dat het niet om ons ging, maar om Zijn werk. Nieuwe mensen bereiden zich voor om ons op te volgen en wij mogen Hem weer in Nederland dienen. In alle verdriet was het een verademing om los te komen van jezelf en op Hem te mogen zien. Dat gaf vertrouwen voor de toekomst!

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 februari 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Weggaan is zwaar

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 februari 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's