Seksuele verleiding weerstaan

Dan is het wijs om aan het begin van de dag Gods Naam aan te roepen. Het Nieuwe Testament zegt dat de duivel mensen verleidt tot het overtreden van Gods geboden. Naarmate de eindtijd dichterbij komt, zal hij zich des te meer inspannen ook Gods kinderen te verleiden. Jezus en de apostelen waarschuwen ervoor (Matth.24:4,2 6:41,Ef.5:6,1Joh.3:7). Daarom bidden we ‘Leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.’ Er is ook de belofte van God, dat wie stand houdt tegen alle verleidingen in, de kroon van het leven zal ontvangen als Jezus weerkomt (Jak.1:12).

Juiste keuzes
Niemand wordt verleid door iets wat hem tegenstaat. Het zijn aantrekkelijke dingen die ons verleiden. In elk geval zijn ze leuk in het begin. Dat maakt het ook zo lastig om de verzoeking te weerstaan. Seksualiteit is een goede gave van God. Ze zit echter ook in de trukendoos van de satan. We kunnen verleid worden tot het plegen van overspel. We rommelen met porno. Dwangmatig zijn we met zelfbevrediging bezig. We gaan erover liegen. We verzieken daardoor onze relaties. We spannen ons vervolgens niet in om van een (dreigende) verslaving af te komen. De verleiding weerstaan vangt aan zodra de dag begint, terwijl er nog helemaal geen verleiding is. Op de rand van het bed overdenk je de plannen voor de dag. Je neemt je voor seksueel rein te blijven als jij spanning op dat terrein ervaart. Je bidt dat de Heere je wegen leidt. Je moet de verleiding dus niet pas weerstaan zodra die komt. Je kunt haar met Gods hulp vooraf onder ogen zien, door dan al de juiste keuze te maken zonder dat seksuele prikkels op je afkomen.

Verantwoordelijk
Iedereen die verleid is of verleid wordt om verkeerde dingen te doen, heeft de neiging zichzelf niet als dader maar als slachtoffer te zien. Zelfs kerels die kinderen misbruiken vertellen in de rechtbank nog dat die kinderen hen uitgedaagd hebben. Afschuwelijk! Om de verleiding te kunnen weerstaan, moet je jezelf verantwoordelijk weten voor je eigen daden. Seksualiteit verleidt niet. Jij stelt jezelf ervoor open. Als iemand de fout in gegaan is, zegt hij bijna altijd: ‘Het is weer fout gegaan.’ Daarmee doet hij alsof het zijn lot is. ‘Het’ gaat echter niet fout. Dat doet iemand zelf. ‘Ik heb dom gedaan.’ Als iemand zich verantwoordelijk voelt voor zijn eigen gedrag, biedt dat perspectief voor verandering. Daders kunnen zich bekeren. Slachtoffers voelen zich zielig en denken dat ze er niets aan kunnen doen. Ook al zeg ik dat verleiding van de duivel is, dan nog mag niemand die zich laat verleiden, zich daarachter verschuilen. ‘Ik doe dat niet zelf ’, ‘de duivel sleept me naar de hoerenbuurt’, zijn slachtofferuitdrukkingen. De duivel maakt gebruik van seksuele prikkels, zeker. Maar jij zelf kiest ervoor om naar de duivel te luisteren. Je kunt hem ook biddend in Jezus’ Naam op de vlucht jagen.

Prijskaartje
Wie verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag, maakt zelf zijn keuzes. Kiezen is echter nooit gratis. Om verleiding te weerstaan, moet je bereid zijn een prijs te betalen. Dit bedoelt Jezus als Hij zegt: indien uw oog u tot zonde verleidt, neem het weg; indien uw hand u tot zonde verleidt, hak hem af (Matth.18:9). Veel mensen die telkens de fout ingaan, willen van twee walletjes eten. Ze willen én Jezus navolgen én genieten van de zonde. Ze bidden wel: ‘Heere, leid U mijn weg’, maar ze maken zelf geen keuze omdat ze geen offer willen brengen. Wie pornoverslaafd is, moet zich niet zielig vinden. Hij recht zijn rug en maakt een keuze. Als dat een keuze voor God is, dan moet er minimaal een fi lter op internet komen, de pc kan naar de huiskamer verhuizen, misschien moet internet helemaal de deur uit en in alle gevallen moet hij het gesprek aangaan over zijn probleem. Er hangt een prijskaartje aan de keuze om heilig te leven. Wie die prijs niet wil betalen en van twee walletjes blijft eten, gaat zich steeds schuldiger voelen. Genieten van de zonde kan hij ook niet. Langzaam sluipen depressiviteit en ingebeelde machteloosheid naar binnen. En dat is weer een voedingsbodem om voort te gaan op de verkeerde weg. Het betalen van de prijs is feitelijk niets anders dan: echt kiezen en de verantwoordelijkheid van die keuze en de consequenties ervan op je nemen. In Jozua 24 vraagt Jozua dat aan het volk. ‘Kies dan heden wie gij dienen wilt.’ Voor zichzelf zegt hij: ‘Ik en mijn huis, wij zullen de HEERE dienen.’ Dat heeft het Gomarus College in Groningen geïnspireerd tot het verstrekken van stickers aan de leerlingen om op hun pc te plakken: ‘Ik en mijn MUIS, wij zullen de HERE dienen!’ Wie die sticker op zijn pc plakt, zal daarvoor een prijs moeten betalen en hopelijk doet hij dat met vreugde. Anders moet je die sticker er niet opplakken. Het is van tweeën één.

Rationeel-emotieve therapie
De rationeel-emotieve therapie (RET) heeft ons geleerd dat een gebeurtenis tot bepaalde gedachten leidt en dat die tot gevoelens leiden en dat die bepaald gedrag voortbrengen. Dat is de volgorde. En dat is ook de volgorde bij verleidende prikkels die tot zonde leiden. Eerst is er een verleidende gebeurtenis of mogelijkheid. Je fietst bijvoorbeeld langs een bushoekje met reclame van vrouwen in ondergoed. Die leidt nooit rechtstreeks naar verkeerd gedrag. Die leidt evenmin rechtstreeks tot gevoelens. Er is geen automatische koppeling tussen iets zien en iets voelen, in dit geval behoefte aan seks. Die reclame leidt wel tot bepaalde gedachten. Het denken aan de mogelijkheid dat je je aan seks kunt overgeven, roept de behoefte eraan op.

Aan de verleidingen kan iemand soms niet ontkomen. Dan is het zaak daar goed mee om te gaan. Ieder die zijn gedrag en gevoel wil leren beheersen, bij een verleiding, moet zijn gedachtegang kritisch bekijken. Dit is het punt waarop iemand nog een keuze kan maken. ‘Wat wil ik?’ ‘Hoe denk ik hierover?’ Hij kan kiezen voor de zonde omdat die zo leuk lijkt. Hij kan ook andere dingen denken. En dat heeft te maken met basiskeuzes die hij maakt en de prijs die iemand wil betalen. Het zien van reclame hoeft niet tot zelfbevrediging te leiden, als iemand maar bereid is rustig en soms anders na te denken over de prikkel die op hem afkomt. Ik grijp terug op wat ik hierboven geschreven heb. Als de verleiding zich voordoet, kan iemand in gedachten nemen wat hij ’s morgens op de rand van zijn bed gebeden heeft. Hij kan zich zijn basiskeuze voor deze dag herinneren. Hij wilde toch dat God zijn weg zou leiden? Welke keuze vraagt God dan van hem, nu hij prikkels op zich voelt afkomen? Wat wil God met deze situatie? Paulus heeft het in 2 Korinthe 10:4,5 over het krijgsgevangen laten maken van onze gedachten door Christus.

Corrigeren
De rationeel-emotieve therapie leert ons onze gedachten bij te sturen. Dat kan en dat helpt. Paulus zegt: weet je wat je met je gedachten kunt doen? Laat Christus erover heersen. Wat Paulus vraagt, veronderstelt opnieuw het maken van een keuze. Stel dat iemand bidt dat Christus zijn verleidende fantasieën van dat moment gevangen neemt en intussen houdt hij ze zelf stiekem vast, dan slaat de verleiding na enige minuten weer net zo hard toe. Wie het echter aandurft om zijn gedachten te laten corrigeren door Christus, zal iets anders voelen bij verleiding en zal tot ander gedrag komen. Hij komt tot navolging.

Volgende week schrijft dr. J. van der Wal in deze serie over incest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen