Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Was de paus maar hier

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Was de paus maar hier

Kerels [1], ds. A. den Hartogh

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op zijn 25e verjaardag doet kandidaat Arie den Hartogh intrede in zijn eerste gemeente, Langerak. Zijn scherpe, doordringende blik en zijn enthousiaste, soms vlammende preken doen het goed. Zeker in de oorlogsjaren.

'Niet Duitsland, maar Jezus Christus heeft de macht.’ Dat is de boodschap van de jonge dominee. Niet altijd worden zijn opmerkingen vanaf de kansel gewaardeerd. Als hij zich een keer laat ontvallen: ‘Niet je zwarte kousen brengen je bij God, daarvoor moet je bij Christus zijn’, staat de volgende maandagmorgen een kleine stoet zwartgekouste dames voor de pastorie om tekst en uitleg. Die krijgen ze. Omverbloemd, glashelder, maar ook welgemeend en dat dwingt respect en ook waardering af. Die waardering blijft en wordt na zijn vertrek nog groter als dan pas blijkt dat er meerdere Joden ondergedoken waren in de pastorie.

Timmerman
Een timmerman in Nieuwpoort klaagt steen en been dat de dominees in de hervormde gemeenten van de Alblasserwaard en in het bijzonder in Langerak en Nieuwpoort niet zuiver in de leer zijn en de mensen bedriegen voor de eeuwigheid. Er gaan geruchten dat de man een nieuw kerkgenootschap wil stichten. Als Den Hartogh dat hoort, stapt hij er regelrecht op af. ‘Timmerman, kijk me eens aan, want ik hoor dat je liegt. Ik wil eens ernstig met je praten’, zegt hij. Dat gebeurt achter gesloten deuren en de houtbewerker is voorlopig gekalmeerd. Pas tien jaar na het vertrek van ds. Den Hartogh worden zijn plannen toch verwezenlijkt.

Paus
In 1990 preekt ds. Den Hartogh in Zeist uit de brief aan de Hebreeën, waar het gaat over het volkomen Hogepriesterschap van de Heere Jezus en Zijn offer dat volkomen is. In het vuur van zijn rede zegt de prediker: ‘Het zal wel hoogmoedig zijn, maar ik zou er wat voor over hebben als de paus vanmiddag onder mijn gehoor was. Dan kon hij eens horen dat al dat mensenwerk er niet toe doet, maar dat we het moeten hebben van de grote Hogepriester.’ Het is echter niet deze passage die de dienst bij velen in Zeist onvergetelijk maakt. Dat is het slot van de preek als hij zegt: ‘Ja, ik zie Hem, de eeuwige Hogepriester. Hij kijkt mij en ook u en jou aan en Hij zegt: ‘Ik heb voor u gebeden, onophoudelijk, en Ik zal dat blijven doen totdat Ik je kom halen en zal zeggen: ‘Kom binnen, Ik verwacht je. Amen, ja amen!’ Zijn gezicht straalt. Hij eindigt met een dankgebed van slechts enkele woorden: ‘Heere Jezus, wat was dat heerlijk dat u mij recht in de ogen keek en tegen mij zei, heel persoonlijk en ook tegen ieder van ons ‘Ik voor u.’ Daarom bid ik met heel mijn hart en ik hoop dat velen met me meebidden: ‘Kom Heere Jezus, kom haastig.’

Goede raad
Af en toe sprak ik ds. Den Hartogh persoonlijk. Goede herinneringen bewaar ik aan een ontmoeting met hem na een bijeenkomst van de HGJB. Toen hij me na afl oop de hand schudde, zei hij: ‘Adri, ik wil drie dingen tegen je zeggen: ‘Ten eerste, mijn complimenten dat je zo goed te verstaan was vanavond. De meeste mensen tegenwoordig mummelen (daar heb je het weer, AJT). Ten tweede: Leef en sterf als je opa, Jan Arie Rozendaal. Hij was de eerste die ik als jong predikant heb begraven. Hij stierf met Psalm 89 op de lippen: ’k Zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheên. Hij was een vroom man in de goede en bijbelse zin van het woord. En het derde is: ‘Je hebt verantwoordelijk werk, vaar een rechte koers en trek je niks aan van mensen.’ Waarvan akte.

---
Ds. A. den Hartogh werd geboren in 1917. Hij diende de gemeenten Langerak (1942), Harderwijk (1946), Scherpenzeel (1948), Amersfoort (1953), Bodegraven (1961), Ede (1966), Woudenberg (1972), emeritaat (1978), overleden in 2000.

---
Zijn dat kerels?
Ooit schreef de bekende medicus prof. dr. Bob Smalhout in een column: ‘Ik ga steeds meer ‘kerels’ missen. Ook in de kerk. Soms zie je een predikant achter de ouderling van dienst aanlopen als een ter dood veroordeelde achter de beul, het hoofd al gehangen. Of een predikant, die de dienst begint met een bijna verontschuldigend gemummel dat klinkt als: ‘Helaas, ik kan het ook niet helpen dat ik hier sta.’ Zijn dat kerels?’ Dit citaat bracht mij op het idee een serie te schrijven over predikanten die op heel verschillende manieren echt kerels waren.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 maart 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Was de paus maar hier

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 maart 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's