Burn-out, bore-out en born again

Vandaag hebben mensen soms last van een bore-out. In De Pers was er onlangs iets over te lezen. Helemaal nieuw is de term niet, een paar jaar geleden schreef Intermediair er al over. De bore-out is de tegenhanger van een burn-out. Gaat het bij het laatste om (te zware) overbelasting, bij bore-out is juist sprake van onderbelasting. Mensen hebben te weinig te doen (kwantitatief dus) of ze hebben te weinig uitdagend werk (kwalitatief ). Een echte vervelingsziekte. Dat er nog geen officiële klinische diagnose gesteld is, lijkt een kwestie van tijd. Dit jaar moet aan de Universiteit Utrecht een vragenlijst zijn ontwikkeld aan de hand waarvan boredom (verveling) kan worden vastgesteld.

De term burn-out werd voor het eerst gebruikt in 1975 in de Verenigde Staten. Er werd overspannenheid mee bedoeld, al was er geen medische diagnose. Die kwam later. Als straks bore-out ook de officiële status krijgt, hebben we er dus weer een ziekte bij. Wie de berichten hierover leest, moet wel even slikken. Er zijn nogal wat mensen die zich eindeloos vervelen op en onder hun werk. Werknemers voelen zich moe en lamlendig na een dag niets doen. Bovendien opgezadeld met een flink schuldgevoel. De baas betaalt elke maand keurig mijn salaris, maar wat doe ik ervoor? Het moet een serieus probleem zijn: mensen die zich aldoor vervelen, vooral op hun werk. Te simpel werk kan je slopen. Een nieuwe kantoorziekte. Er wordt een percentage van ongeveer 15 procent genoemd.

Wat moeten we hiermee? Is dit de vrucht van onze cultuur, waarin begrippen als prestatie, output, uitdaging, loopbaancoaching, carrièreswitch en zoveel meer de toon aangeven? Volgens de deskundigen zijn juist mensen met een laag zelfbeeld vatbaat voor een bore-out. Bang als ze zijn voor uitdagingen en vooral verwachtingen waaraan ze (toch) niet voldoen, blijven ze hangen op een te laag niveau. Met alle gevolgen van dien. Om uit dit dal te komen, zijn volgens loopbaancoaches nieuwe perspectieven noodzakelijk. Aanvullende cursussen, die garant staan voor een nieuwe job, of sowieso meteen op zoek gaan naar een uitdagende nieuwe functie.

De vraag laat zich stellen in hoeverre we ons schuldig hebben gemaakt aan deze moderne ziekten, of ze nu burnout of bore-out heten. De christen die dichtbij huis om zich heen ziet, weet dat deze dingen niet ver weg zijn. Ook in kerk en gemeente horen we mensen – ambtsdragers, predikanten – spreken over ambities en nieuwe uitdagingen. Langzaam maar zeker wisselen we gratie in voor prestatie, en gave voor opgave. We zijn eindeloos druk met van alles en niets. De Heere Jezus zien we meer een meer als Iemand, die ons vooral inspireren moet. De prediking moet daarom natuurlijk ook pakkend zijn, met praktische handvatten, zodat we er maandag wat mee kunnen.

Wie zou hier nu niet moe van worden? Verveelt dit niet eindeloos? Augustinus wist al dat ons hart een diepe hunkering kent, die alleen tot rust komt bij God, in Christus. Actueler nog dan burn- en bore-out is het woord van Jezus: we moeten (!) born again worden. Dat geeft een ontstellende rust, een diepe vrede en verveelt nooit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen