Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Luisteren is een kunst apart

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Luisteren is een kunst apart

In een tijd waarin niets te verwachten valt, komt de HEERE

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nu kende Samuel de HEERE nog niet (...). 1 Samuel 3:7

Al heb je nog zulke goede oren, het helpt je niets als je niet luistert. Echt goed luisteren is een kunst. In de politiek, op het werk, op school. Maar niet in de laatste plaats in de kerk. ‘Spreek, want Uw dienaar luistert.’

De mensen in Samuels tijd hoorden wel de woorden van de HEERE, maar ze luisterden er niet naar. Ze deden niet wat Hij tegen hen zei. ‘Het gaat ook prima zonder God in mijn leven’, dachten ze. En vooral in de tempel luisterden ze niet naar Hem. In de kerk zouden wij vandaag zeggen. Dat zou je daar toch niet verwachten. Als ze in de kerk zó bezig zijn, dan zeggen de mensen vaak: ‘Laat maar.’ En dan staat er: ‘Het woord van de HEERE was schaars in die dagen.’ Letterlijk staat er: ‘gezichten braken niet door’. Een Joodse uitlegger zegt: ‘Laten we maar aan deze grondbetekenis vasthouden.’ Er staat: ‘gezichten’, beter nog, ‘verschijningen braken niet door’. De HEERE trok zich niet terug. Hij zweeg niet. Maar Zijn woorden braken niet door. Het lijkt wel alsof de HEERE tegen een muur oploopt bij de mensen.

Slechte voorbeelden
Hoe is dat in onze tijd? Haken velen vandaag niet af ? Vaarwel kerk. Vaarwel God. Vaarwel christelijk geloof. Adieu. Tijdens ontmoetingen op het werk en in de straat hoor je: ‘Mijn opa en oma gingen iedere week naar de kerk, maar ik niet. Wij doen er niet, of nauwelijks meer aan. Alleen met Kerst nog wat.’ Dan vraag je je af: ‘Wat moet er van de jonge generatie en wat moet er van die jonge Samuel terechtkomen, met zulke slechte voorbeelden?’ Nu staat er in de tekst iets kleins, maar het is o zo groot. De lamp van Gods liefde, trouw en goedheid, was nog niet uitgegaan. Die twee woordjes van de tekst: ‘nog niet’. Dat geeft licht en uitzicht.

Verlangen
Want in een tijd waarin niets te verwachten valt, komt de HEERE naar de tempel om daar een jongen te roepen. En dan staat er van Samuel: ‘Nu kende Samuel de HEERE nog niet.’ Hij zal de verhalen best wel gehoord hebben, zeker van Eli. Hij wist precies hoe het er in de tempel aan toe ging, waarvoor de offers dienden. Maar hij kent de HEERE nog niet. Dat kan: dat je van alles op de hoogte bent, maar Hem persoonlijk ken je nog niet. Is dat wel ons verlangen? Zien we daar naar uit?

Wat een rijkdom
Er zit iets geweldig rijks in deze geschiedenis. Samuel kent de HEERE nog niet, maar de HEERE kent Samuel wel. Hij kent die jongen, dat hulpje van priester Eli. De HEERE kent hem bij naam. Hij maakt contact en slaat een brug. ‘Ik heb u bij uw naam geroepen. Samuel, Samuel.’ En er staat zo nadrukkelijk: ‘Toen kwam de HEERE en bleef daar staan.’ Wat een rijkdom. Alsof Hij wil zeggen: ‘Jouw leven gaat Mij ter harte. Ik ga niet aan jou voorbij. Ik blijf net zolang staan tot het ook bij jou begint te dagen, dat Ik het tegen jou heb. Totdat het bij jou doorbreekt.’ Samuel zelf had niet door dat de HEERE hem riep, maar de oude Eli begreep het.

Vergeten mogelijkheid
Begint er bij ons iets te schemeren, iets van die allang vergeten mogelijkheid? Dat de HEERE ons allen persoonlijk kent en roept? Hij kent ons allen. Lees Psalm 139 er maar eens op na. En Hij roept ons door de verkondiging van Zijn heerlijk Evangelie. In de werkplaats van de Heilige Geest. In de gemeente die Zijn Naam mag dragen. Eli had het ook niet direct door. De HEERE moest Samuel wel drie keer roepen voordat er iets begon te dagen. Wel kunnen we het advies van Eli opvolgen: ‘Wanneer het gebeurt dat Hij je roept, moet je zeggen: ‘Spreek, HEERE, want Uw dienaar luistert.’’ Samuel laat het woordje HEERE weg. Die zegt als Hij voor de vierde keer roept: ‘Spreek, want Uw dienaar luistert.’ Luisteren is echt een kunst apart.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 mei 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Luisteren is een kunst apart

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 mei 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's