De zon achter de wolken

De hemel heeft op de één of andere manier een magische aantrekkingskracht. Ook bij mensen die niet of nauwelijks naar de kerk gaan. Voor menig artiest is ze een bron van inspiratie. En werkend bij Defensie hoorde ik meer dan eens tijdens een eerste ontmoeting: ‘Bent u onze nieuwe hemelpiloot?’

Hemelvaart is de troonsbestijging van Koning Jezus. Na Zijn volbrachte werk op aarde gaat Hij terug naar Zijn Vader, die hoog in de hemel woont. Het is dan ook een feestdag. Maar is dat het eigenlijk wel? Hemelvaart, het lijkt wel het lelijke eendje onder de christelijke feesten. Een hoogleraar in de theologie zei ooit: ‘De hemelvaart van Jezus ligt aan de rand van het christelijk geloof.’ Kerst, Pasen en Pinksteren worden breed uitgemeten, maar Mattheüs en Johannes schrijven helemaal niets over hemelvaart. De evangelist Markus zegt het in één vers. De enige evangelist die er uitvoerig op in gaat is Lukas, in Lukas 24 en in Handelingen 1. Jezus werd opgenomen. God de Vader nam Hem op. De opgestane Paasvorst heeft de dood achter Zich gelaten. En wat voor een dood? De dood aan het ruwhouten kruis op Golgotha, voor onze zonden. Daar stierf Hij als Borg en Middelaar. Dat was Zijn hellevaart, om het zo voor ons hemelvaart te maken. Verwonderen wij ons daar over? Maar nu zegt de Vader als het ware: ‘Het is genoeg, Mijn Zoon. Kom Thuis in het Koninklijk Huis. Kom maar aan Mijn rechterhand. Op de ereplaats. Dat is je loon. Je met recht verdiende loon.’

God Zelf
‘Terwijl zij het zagen.’ De hemelvaart van Christus was zichtbaar. De discipelen waren dus ooggetuigen. De opstanding uit het graf zagen ze niet, wel de opgestane Paasvorst. Maar hemelvaart wordt gezien. Wat zagen ze dan? ‘Een wolk onttrok Hem aan hun ogen.’ Een wolk, misschien een stapelwolk? Toch niet. De wolk uit onze tekst is een uitdrukking van de verhulling van God Zelf. God is in die wolk aanwezig. Het is Gods verborgen tegenwoordigheid. Wanneer het volk van Israël door de woestijn trekt naar het beloofde land, wijst de wolk de weg. En op Sinaï gaf de HEERE Zijn genadewet en ook dan lezen we weer van een wolk. En de HEERE zei tegen Mozes: ‘Zie, Ik kom naar u toe in een dichte wolk, opdat het volk het kan horen wanneer Ik tot u spreek en opdat zij ook voor eeuwig in u geloven.’ Die wolk is dus de verhulling van God Zelf. Ook in het Nieuwe Testament lezen we van de wolk als verhulling van God Zelf. Ik denk aan wat er gebeurde tijdens de verheerlijking op de berg. ‘Terwijl hij nog sprak, zie, een lichtende wolk overschaduwde hen; en zie, een stem uit de wolk zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb; luister naar Hem!’ Wolken zijn dus meer dan een meteorologisch verschijnsel.

Niet definitief
Wanneer de wolk Jezus opneemt gaat Hij naar Zijn Vader in de hemel. Maar dit afscheid is geen definitief afscheid. Jezus komt terug. Zie, Hij komt met de wolken. Zien we daarnaar uit? Verwachten wij deze dag met een groot verlangen? Kennen wij iets van dit heimwee? Is het door de Heilige Geest gewerkt, onder de prediking van het Evangelie? Onder de bediening van de verzoening? Daar zoekt Hij nog steeds op wat verloren is. Hoe ouderwets en klassiek je dat ook vindt klinken. Daar wil Hij vergeving van zonden schenken. Juist daar wil Hij ons deelgenoot maken van de heerlijkheid die duurt tot in alle eeuwigheid. Daar leer je instemmen met Asaf: ‘O God, mijn heil, mijn Toeverlaat, en mij, hiertoe door U bereid, opnemen in Uw heerlijkheid.’ Dat is een leven gericht op en met Christus. De hemel heeft op de één of andere manier een magische aantrekkingskracht. Enkele maanden geleden hoorde ik tijdens een nietchristelijke uitvaart: ‘Wij nemen er zo nog één, want in de hemel is geen bier, en daarom drinken wij het hier.’ Herkenbaar. Troosteloos, maar nog niet hopeloos. Pinksteren staat voor de deur en leert ons zingend bidden:
Heer, Uw licht en Uw liefde schijnen
Waar U bent zal de nacht verdwijnen.
Jezus, licht van de wereld, vernieuw ons.
Levend Woord, ja Uw waarheid bevrijdt ons.
Schijn in mij, schijn door mij.
Kom, Jezus kom, vul dit land met Uw heerlijkheid.
Kom, Heilige Geest…
Achter de wolken schijnt zó toch de zon?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen