Ingezonden

Het mag wat kosten (1)
In zijn column ‘Tegencultuur’ (14 april) stelde R. Toes dat we te weinig doen om jongeren te begrijpen. Het verbaast me dan ook dat zijn laatste column ‘Het mag wat kosten’ (12 mei) bij mij binnenkwam in een sfeer van ‘die jeugd van tegenwoordig’ en ‘wij weten het beter’. Ik geloof er niet in dat wij het beter weten. Ik geloof er wel in dat jongeren in een andere wereld opgroeien. Zij luisteren bijvoorbeeld naar andere muziek (met bijbehorende clips) en kijken naar fi lms die wij soms stuitend vinden. In kerk en onderwijs kennen we hun belevingswereld niet van binnenuit (wij groeiden anders op). Daardoor dreigen we de aansluiting met hen te verliezen. En dat doet pijn. Iedereen reageert daar anders op. Soms geven ouders op en te vaak heb ik gemerkt dat kinderen als kleine prins(es)jes opgroeiden, zolang ze ons er maar niet mee vermoeiden. Die kinderen weten niet meer wat ‘nee’ betekent. Anderen maken diepe buigingen voor de jongeren door zich met hen te identifi ceren; omdat ze forever jong en tof gevonden willen worden? Ik weet ook niet precies wat wijs is. Ik weet wel dat jongeren zoeken naar hun grenzen. Want – hoewel hun antenne voor authenticiteit sterk ontwikkeld is – zelf weten ze nog niet precies wie ze zijn of willen worden. Alleen wat er voor hen toe doet gaat mee in de rugzak, want hun leven wordt gerenoveerd; niet door ons, maar door henzelf. En als wij in die periode schermen met onze levenservaring, vinden zij dat alleen maar irritant. Gelukkig draait het niet om hen of om ons: ‘Wees elkaar onderdanig in de vreze Gods’ (Ef.5:21). Zonder die Derde wordt het niets! En: ‘Wees je ouders gehoorzaam in de Heere’ (Ef.6:1). Zij leren luisteren naar mij, omdat die Derde het wil! Of: ‘Voed hen op in de onderwijzing (…) van de Heere’ (Ef.6:4). Ik leer hen God gehoorzamen! Daarvoor heb ik levenservaring te weinig. Daar is levenswijsheid voor nodig; die ik van een Ander krijg. Dat is wat jongeren waarderen. Het mag hen en ons best wat kosten… Om samen naar God te reiken!

Karel J. van der Lelij, Delft

---
Het mag wat kosten (2, slot)
Karel J. van der Lelij ziet in mijn columns een tegenstelling. In ‘Tegencultuur’ vraag ik begrip voor de jeugdcultuur en serieuze aandacht voor de leefwereld (beeldcultuur) van onze kinderen. In de column ‘Het mag wat kosten” richt ik mij meer op de kant van discipline en duidelijkheid richting de jeugd. Beide houdingen zijn mijns inziens noodzakelijk. Daarom zie ik de columns niet als een tegenstelling, maar als een logisch vervolg op elkaar. Verdiepen in de leefwereld van onze kinderen is noodzakelijk om onze kinderen te begrijpen. Het kan echter nooit zo zijn dat we die wereld als uitgangspunt kiezen in onze opvoeding, in een sfeer van aanpassing. Dat gebeurt mijns inziens veel te makkelijk. We hebben een taak als opvoeders. Soms lijkt het wel eens dat we die belangrijke verantwoordelijkheid vanuit een vals soort bescheidenheid niet meer willen of durven nemen. Ouderen kunnen dus niet achterover leunen. Integendeel. Ik ben ervan overtuigd dat jongeren meer aan kunnen dan ouderen soms geven, zowel in kerk als in onderwijs. Verveling kan heel gemakkelijk het gevolg zijn. Wij moeten de potentie van onze jeugd aanboren in plaats van te verzanden in een sfeer van oppervlakkigheid en aanpassing. Dat is de (impliciete) boodschap van beide columns. Dat is uiteraard geen eenvoudige opdracht. Dat heb ik ook geenszins beweerd. Ik ben het volstrekt eens met Van der Lelij dat hiervoor wijsheid nodig is, die wij niet zelf in pacht hebben maar die we alleen in afhankelijkheid van de Heere kunnen verwachten.

R. Toes, Oud-Beijerland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen