De beste gave van de Vader

Wat wordt er toch veel geworsteld met de vraag naar het kindschap Gods. Wat een geestelijke strijd voltrekt zich in het leven van velen van ons. Is er een weg? Het gebed om de Geest, de allerbeste gave van de Vader.

Het gebeurde tijdens het schrijven van deze meditatie. Iemand belde met de dringende vraag om met hem – hij verkeerde op dat moment in grote geestelijke nood – te bidden. Na een kort gesprek heb ik via de telefoon met hem gebeden. Daarna wiste ik wat ik in mijn meditatie over bovenstaande tekst al had opgeschreven. Het was te slap, te correct, te weinig rauw. En dat terwijl zich in de harten van talloze mensen een intense geestelijke strijd voltrekt. Een strijd op leven en dood. Opdat mensen maar niet vervuld zullen worden met de Heilige Geest. Met de Geest, Die we ontvangen op het gebed.

Onbeschaamd
In Lukas 11 vinden we de gelijkenis van de onbeschaamde vriend. Onbeschaamd is zoiets als zonder enige schaamte, terwijl je die wel zou mogen verwachten. Een man die je midden in de nacht uit je slaap rukt. In de Oosterse setting: het hele gezin, slapend in één ruimte, is ineens klaarwakker. En dat om een paar broden. Hoe haalt iemand het in zijn hoofd. Het is gelukkig maar een gelijkenis. Niet echt gebeurd, zeggen we dan. Maar wat een geweldig onderwijs ontvangen we uit deze gelijkenis. We kennen de woorden: ‘Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden. Want ieder die bidt, die ontvangt; wie zoekt, die vindt; en wie klopt, voor hem zal er opengedaan worden.’ (9- 10). Overbekende woorden. Ze zouden ons genoeg moeten zijn; niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. Een belofte uit de mond van de Heiland, Die we in het begin van ons teksthoofdstuk biddend tegenkomen en – na gebeden te hebben – Zijn discipelen het volmaakte gebed leert.

Moeilijk
Bidden wij? Het is een heerlijk werk, noodzakelijk ook. Maar wat is het moeilijk. We worstelen met onverhoorde gebeden. We weten niet wat we bidden zullen gelijk het behoort. We bidden niet zonder schaamte – zoals een klein kind iets vragen kan – om de Heilige Geest, in de stellige verwachting dat we die Geest ook zullen ontvangen. Wat heeft mijn ongeloof toch diepe wortels. Wat laat ik me toch gemakkelijk door de duivel op een dwaalspoor brengen (zie vs.14 e.v.). Iedere zonde stelt hij mij voor ogen, opdat ik maar niet zal bidden om de Heilige Geest, die Heere is en levend maakt.

Vaders
Omdat mijn Heiland weet hoe zwak van moed en klein van krachten ik ben, breidt Hij de door Hem vertelde gelijkenis van de onbeschaamde vriend nog wat uit. Wat geeft een vader zijn kind te eten? Een vader zoekt toch normaliter het goede? Tussen twee haakjes: dat doen wij vaders toch zeker ook echt? Of maken we door ons gedrag onze kinderen voor de rest van hun leven ongelukkig? Laten we vandaag nog breken met een zondige levenswijze en zoeken in het reine te komen met God en met degene(n) die we ongelukkig hebben gemaakt.

Gebed om de Geest
In ons tekstvers zegt Jezus treffend verschillende dingen die ons moeten raken: ‘Als u die slecht bent…’ Dat zijn we: slecht. Er is geen mens die goed doet. We zijn geneigd God en onze naaste te haten. Dood in de zonden en in de misdaden. Hebben wij al ontdekt dat God goed is voor een slecht mens? In Gods algemene genade blijken slechte ouders hun kinderen goede gaven te kunnen geven. Eigenlijk een ontzaglijk wonder dat er nog zoveel goeds in deze wereld te vinden is. Vergelijk nu die slechte vader eens met de hemelse Vader. Deze Vader geeft de Heilige Geest aan hen die tot Hem bidden. Dat is werkelijk ontwijfelbaar. ‘… hoeveel te meer …’ Calvijn merkt treffend op dat ‘wij de regelmaat van ons bidden in het woord Gods hebben te zoeken’. Een andere verklaarder noemt wat hier beschreven wordt ‘doelgericht bidden’. Het gebed om de Geest, de allerbeste gave van de Vader. Opdat het Pinksteren zal worden in onze harten. Opdat we met antwoord 53 van de Heidelbergse Catechismus vrijmoedig zullen belijden: ‘Hij is ook aan mij gegeven.’ ‘Zeg toch niet puur voorwerpelijk dat de Geest nu eenmaal is uitgestort en dat we daarom ook die Geest bezitten’, schrijft ds. F. Bakker in zijn Gebedsgestalten, ‘want we moeten door die opzoekende liefde des Geestes persoonlijk gezocht worden tot een nieuw leven.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen