Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zeemansgraf voor zendeling

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zeemansgraf voor zendeling

Twaalf kleine profeten (5): Jona

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ooit hoorde ik de uitdrukking: ‘Het is een christelijk werk om heidenen te bekeren, maar een heidens werk om christenen te bekeren.’ Ik moest eraan denken bij het lezen van het boekje Jona.

De heidense zeelui en de inwoners van Ninevé hebben weinig aansporing nodig om de HEERE aan te roepen, maar wat een werk heeft de HEERE met Jona!

Historie
Van alle kleine profeten is Jona de bekendste. Zijn geschiedenis spreekt tot de verbeelding. Wie aan Jona denkt, denkt aan de vis, die drie dagen en drie nachten verblijf biedt aan deze onwillige profeet. vaak is de vraag opgeworpen of Jona’s avonturen een historische basis hebben. laat het ons dan vooral opmerkelijk zijn dat de Heere Jezus Zijn verblijf in het graf vergeleken heeft met Jona’s verblijf in de vis (Matt. 12: 40). Historische bodem voelen wij ook, omdat de naam ‘Jona, zoon van Amitthai’ nogmaals in het Oude Testament voorkomt. In 2 koningen 14: 25 komen we Jona ook tegen en daar lezen we dat hij uit Gath-Hefer afkomstig was, een dorpje dat we moeten zoeken in Galilea. Jona profeteerde ten tijde van koning Jerobeam II, aan het begin van de achtste eeuw voor Christus. Hij kondigde de militaire successen van deze koning aan. Dezelfde profeet moet volgens Jona 1 prediken tegen de grote stad Ninevé.

Oost, west
Het boek Jona vertelt ons over de reikwijdte van Gods genade. Hoe ver gaat het dat God ‘een genadig en barmhartig God is, geduldig en rijk aan goedertierenheid, Die berouw heeft over het kwaad’ (Jona 4: 2)? voor het gevoel van Jona gaat het te ver, als dit ook op Ninevé betrekking zou hebben. Dat dit voor het eigen volk geldt, prima, maar dat ook andere volken daarin mogen delen? Daaraan kan en wil Jona niet geloven, maar hij moet er wel aan geloven. We zien Jona tegenstribbelen als het zendingsbevel tot hem komt. Moet hij naar het oosten, hij vlucht naar het westen, de zee op. Wie zijn roeping wil ontlopen, krijgt echter zijn Zender tegen. De storm steekt op en Jona moet overboord: een zeemansgraf voor een ongehoorzame profeet. Het lijkt het einde van de profeet te zijn. De HEERE stopt echter niet met Zijn ontrouwe dienstknecht. Hij ruilt hem niet in voor een ander. Daarom duikt daar die vis op, als een werktuig in Gods hand. Hij slokt de profeet op en spuwt hem weer uit. Uitgespuwd en aangespoeld zegt Jona geen nee meer als de HEERE tot hem komt met dezelfde opdracht.

Heidenen geloven
Het boek Jona kijkt over de grenzen. Dat maakt het tot een markant geschrift in de boekenrij van het Oude Testament. voor Pinksteren blijkt de God van Israël de volkeren al op het oog te hebben. In dit boekje horen we eerst heidense zeelui de heilige naam in de mond nemen (Jona 1: 14). vervolgens vernemen we dat de inwoners van Ninevé in God geloven (Jona 3: 5). Onder leiding van de koning komt het tot een uitgebreide boeteceremonie. Mens en dier doen mee. Ze hebben aan één zinnetje genoeg gehad. van de kleine profeet Jona horen we deze miniprofetie: ‘Nog veertig dagen en Ninevé wordt ondersteboven gekeerd’ (Jona 3: 4). Het woord van deze vreemdeling oogst geen hoongelach of discussie, maar resulteert in onverwijld geloof en berouw. Zo dient ieder mens toch te reageren op de aankondiging van het gericht? De Heere Jezus houdt de mannen van Ninevé ten voorbeeld. Zij hebben zich bekeerd op het woord van Jona (Matt. 12: 41).

Een open vraag
Ninevé wordt gespaard tot verdriet van Jona. Hij wist van Gods genade en barmhartigheid, maar als hij die voor zijn ogen ziet voltrekken, kan hij er niet mee uit de voeten. De uit het zeegraf geredde profeet wenst de dood (Jona 4: 3). en als de wonderboom verdort en Jona door de hitte bevangen raakt, wenst hij nogmaals de dood (Jona 4: 8). Hoe hebben we het nu met deze profeet? We blijven met veel vragen achter, maar vooral krijgen we deze vraag te overdenken: komen wij mee met Gods bewogenheid om Zijn duizenden mensenkinderen? Komen wij mee met Gods ontferming over mens en dier? De os en de ezel horen erbij!


Volgende week: Micha.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juni 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Zeemansgraf voor zendeling

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 juni 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's