Gebed om, tot en door de Geest

Veelal bidden we óm (de werking van) de Heilige Geest. Dat is goed. Maar er is zoveel meer! Vroeger zeiden ze: We leven er zo arm van. Dit keer worden we door een (half-)broer van de Heere Jezus, namelijk Judas, geattendeerd op een bijzonder aspect van het gebed.

Bijbels zicht op de Persoon en het werk van de Heilige Geest is vandaag meer dan nodig. In de meditatie op 16 juni over Lukas 11:13 hebben we vooral gebeden om de Heilige Geest. Wat vreemd vinden we het om te bidden tot de Heilige Geest. Terwijl we dat regelmatig doen in de kerk, als we namelijk het laatste vers van de Avondzang zingen: ‘O Vader, dat Uw liefd’ ons blijk, o Zoon, maak ons Uw beeld gelijk, o Geest, zendt Uwen troost ons neer…..’. ’t Is goed te onderstrepen dat de Heilige Geest oneindig veel meer is dan een kracht. Hij is een Persoon! Een Persoon Die ‘in ons wonen wil’ (doopformulier).

Eens-Geestes met Christus
Wat gebeurt er in ons leven als de Heilige Geest woning in ons maakt? Dan gaan we beseffen dat ons lichaam dient te zijn een tempel van de Heilige Geest, een plek waar Hij graag wonen wil. Dan komt er meer en meer ruimte in ons hart voor datgene wat de Geest uit Christus neemt en ons verkondigt. We worden gaandeweg eens-Geestes met Christus. Dat komt met name tot uiting in ons gebed! Voordat we tot geloof kwamen, baden we – als we dat al deden – naar onszelf toe. We vroegen ons niet af of de inhoud van ons gebed was naar de wil en mening van de Heilige Geest. Ons bidden wordt totaal vernieuwd als we tot geloof gekomen zijn in die getrouwe Zaligmaker, onze Heere Jezus Christus, Die naar Zijn belofte de Geest der gebeden zendt. ’t Is ‘de Geest Zelf Die voor ons pleit met onuitsprekelijke zuchtingen’. (Rom. 8 : 26b) Die Geest, ‘Die naar de wil van God voor de heiligen pleit’. (Rom. 8 : 27b)

Toehoorder
In de algemene zendbrief van de apostel Judas komen we in vers 20 een bijzonder aspect tegen van de Geest in relatie tot ons bidden. ‘… en bid in de Heilige Geest’. Mooi is de omschrijving die ik vond in een uitleg op deze brief van ds. C. Trouwborst: ‘Judas bedoelt daarmee dat het gebed plaatsvindt als in de tegenwoordigheid van de Geest als de Geest van Jezus.’ Wat een diepe gedachte: ‘…als in de tegenwoordigheid van de Geest.’ Hij is de stille Toehoorder, door die Geest ervaren we dat we ons bevinden op heilige grond. Hij is er bij! Die wetenschap ‘reinigt onze gebeden van onzuivere elementen’. (C. Trouwborst) Moeten we niet eerlijk belijden dat ons bidden veelvuldig zo ver afstaat van wat Judas in zijn brief ten diepste bedoelt? ‘k Vind het als predikant ook moeilijk. Hoe vaak bid ik niet op een dag? Tijdens pastorale bezoeken? Aan het begin en einde van ieder catechisatieuur? In m’n gezin? Op zondag? Die gebeden vereisen voorbereiding in die zin dat we beseffen wie er in dat heilig moment bij ons is. ‘God is tegenwoordig. God is in ons midden…’, zingt een lied. Nu, daar verstaan de spotters, zoals beschreven door Judas in zijn brief, absoluut niets van. Op z’n best is hun gebed vorm, het hoort er nou eenmaal bij. Maar hun gebeden zijn niet doorademd van de Heilige Geest! Daarmee doen we God oneer aan. Erg is dat!

Oefening in luisteren
Moeten we dan maar niet meer bidden? Integendeel! Laten we vluchten tot Hem, Die ons leert bidden, door Zijn Geest. Ongekunsteld. Uit ons hart. Is bidden niet een geweldige oefening in ‘luisteren’ naar wat de Heilige Geest ons ‘indachtig’ wil maken? Dat maakt het gebed ook tot zo’n heerlijke werkzaamheid. In Gods nabijheid. Onder de beademing van de Geest. Om nog één keer ds. Trouwborst aan te halen: ‘Het gebed blijft niet zonder vrucht, omdat het zich uitstrekt naar de Heere Jezus.’ Dan kan het gebed wel eens zijn ‘zonder woorden’. Een zucht uit de diepte. Door de Geest gewerkt. Door de Geest gereinigd. Dan word je met je gebeden werkzaam aan de troon van Gods genade. Ik hoor u zeggen: Wat is daarvoor nodig? Nodig is: - stil worden voor het aangezicht van God; dat vereist juist in onze dagen het ‘uitzetten’ van alles wat lawaai produceert en wil afleiden van het ‘gesprek’ met God; - ‘des morgens zal ik mij tot U schikken, en wacht houden…’ (ps. 5 : 4b); wat een prachtige omschrijving van de gezindheid van het hart. ‘Ik hef tot U, Die in de hemel zit, mijn ogen op en bid.’ (Ps. 123)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen