Studeren in Groningen

Op 1 april 2010 werd bekend dat de Protestantse Theologische Universiteit (PThU) een grote verandering zal ondergaan. De synode bekrachtigde het besluit vorig najaar en sindsdien is er veel gedaan om het uit te voeren. Officieel gaat de verandering in per september 2012, maar al dit jaar kunnen bachelorstudenten beginnen op de nieuwe locaties. Amsterdam is bij studenten al langer in beeld, maar waarom zou een aankomend theoloog die zich verwant weet met het gedachtegoed van de Gereformeerde Bond kiezen voor Groningen? Als predikant van de Martinikerkwijkgemeente in Groningen zet ik een aantal dingen op een rij.

Gereformeerde Bond
Een belangrijke reden is natuurlijk, naast het feit dat de Groningse faculteit godgeleerdheid en godsdienstwetenschappen tot de mondiale top behoort, dat de Gereformeerde Bond heeft besloten om stevig in te zetten op de locatie Groningen. De hoogleraarspost van prof.dr. J. Hoek verhuist met de PThU-locatie Kampen mee naar Groningen. Bovendien komt er in Groningen aan de faculteit een fulltime bijzonder hoogleraar vanwege de Gereformeerde Bond bij, in de persoon van dr. H. van den Belt. Groningen kan dus met recht een zwaartepunt worden genoemd wat betreft de presentie van hervormd-gereformeerde hoogleraren. Wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van de gereformeerde spiritualiteit of meer wil weten over de (Nadere) Reformatie en de inspiratieleer, is hier aan het goede adres.

Kerkelijk thuis
Een van de bedoelingen van de PThU met de locatie Groningen is dat de stad studenten van de PThU een stevig en veilig kerkelijk thuis biedt. Om dit goed gestalte te geven is er dit voorjaar overleg geweest tussen een afvaardiging van de PThU en stadspredikanten. We hebben intensief nagedacht en gesproken over de mogelijkheden die de wijkgemeenten en het studentenpastoraat in Groningen kunnen bieden. De wijkgemeente Martinikerk vormt in feite ook nu al een belangrijke thuisbasis voor (theologie) studenten. Al jarenlang is er veel contact met studenten, vooral met leden van de CSFR. Ze bezoeken de kerkdiensten en volgen de belijdeniscatechisatie. In sommige diensten hebben studenten een muzikale inbreng en aan het begin en halverwege het seizoen organiseren we een preekbespreking. Ook komt het geregeld voor dat ik pastorale gesprekken voer met studenten. Velen blijven ook meeleven met de gemeente wanneer ze zich na hun studie in Groningen vestigen. Voor hen is het fenomeen Noorderlichtkringen in het leven geroepen: een tweewekelijkse bijbelkring, voorafgegaan door een maaltijd. Een groot deel van de studenten voelt zich zo betrokken bij de gemeente dat ze ook meewerkt in de gemeente. Sommigen zijn verkozen in de kerkenraad, anderen werken als vrijwilliger in het evangelisatiewerk. Het zijn juist ook theologiestudenten die een belangrijk aandeel leveren. Momenteel is een Groninger theoloog als ouderling voorzitter van het pastorale team, een ander is diaken en weer een ander betrokken bij een team dat zich inzet voor het vormen van een geloofsgemeenschap in een achterstandswijk. Nog weer een andere theologiestudent en zijn vrouw zijn koster en zorgen voor de coördinatie van het koffiedrinken. De gemeente kent ook al jarenlang het fenomeen van leervicaris. Vele studenten zijn door mijn voorganger ds. H.C. Marchand begeleid. Momenteel begeleid ik twee hbo-studenten. Er is in de gemeente dus een grote mate van openheid voor studenten.

Theologisch dispuut
Theologiestudenten uit onder andere onze gemeente hebben vorig jaar het initiatief genomen om een theologisch dispuut op te richten. Op 5 juni 2010 werd het opgericht en Bonifatius gedoopt. Het dispuut, dat is aangesloten bij IFES en een zuster van Voetius en Themelios is, zal zeker bijdragen aan de vorming van studenten en biedt ruimte om vragen te bespreken waarvoor in de collegezaal geen plaats is. Het interessante is dat Bonifatius een dubbellidmaatschap veronderstelt of daar in ieder geval ruimte voor biedt. Je kunt lid zijn van CSFR, NSG, Ichthus – of welke van de vele studentenverenigingen ook – én van Bonifatius. De gedachte hierbij is dat het goed is om ook intensief op te trekken met studenten die andere studies dan theologie volgen, om zo een bredere blik op maatschappelijke mogelijkheden en ontwikkelingen te krijgen. Het is de bedoeling om het dispuut verder uit te bouwen en ook over te gaan tot het organiseren van preekvergaderingen. Allicht zullen deze gehouden kunnen worden in een van de prachtig kerkjes in het Groningerland, zoals in Dorkwerd.

Achterstandswijk
De wijkgemeente Martinikerk heeft binnen Groningen een bijzondere positie omdat ze, anders dan de andere wijkgemeenten, diep geworteld is in de gereformeerde traditie. Zo heeft de Bijbel het hoogste gezag, neemt de verkondiging een centrale plaats in de diensten in en staan de psalmen hoog genoteerd. Zo geworteld ziet de gemeente het tegelijkertijd als haar missie om aan de Grote Markt in Groningen het Evangelie te brengen. In de prediking zoeken we naar zodanige vraagstelling en verwoording, dat we in gesprek zijn met de cultuur en de vragen van nu. De gemeente heeft, in samenwerking met en dankzij de IZB, al vele jaren lang ook een missionair project in de geografische wijk. Het betreft een achterstandswijk die wordt bevolkt door mensen die wat cultuur betreft geen aansluiting vinden in een gemiddelde kerkdienst op zondagmorgen. Om hen te bereiken werkt er al jaren een evangelist in de wijk. De afgelopen zes jaar was dat Jan Waanders, die nu bezig is met een plan om een nieuwe geloofsgemeenschap te vormen. Dit als vrucht op het werk van de afgelopen jaren.

Lessen
De gemeente bevindt zich dus al geruime tijd in een frontlinie, die op andere plaatsen ook tastbaarder wordt. Daarin heeft ze een profiel gevonden dat recht doet aan haar wortels en tegelijkertijd het Evangelie verstaanbaar maakt, of in ieder geval wil maken, voor de omgeving. De lessen die de Martinikerkgemeente leerde, zijn juist voor aankomende predikanten leerzaam. Je hoeft het niet eens te zijn met alle keuzes die hier gemaakt zijn, maar de vragen zelf zijn onontkoombaar en kunnen hier vanuit een leersituatie onder ogen worden gezien. Overigens valt deze kerkelijke situatie samen met de scopus die de faculteit godgeleerdheid en godsdienstwetenschappen in haar onderwijs en onderzoek heeft aangebracht. Religie en cultuur is namelijk het motto waarmee de faculteit werkt.

Kleine gemeenten
Een ander aspect van de noordelijke kerkelijke context is dat in de omgeving van Groningen een reeks kleine orthodoxe gemeenten theologiestudenten met open armen ontvangt. Te denken valt aan stages, maar ook, wanneer je verder bent in de studie, aan werken in een gemeente. Dit kan op verschillende manieren. Zelf ben ik aan het einde van mijn studie gevraagd om in de hervormde gemeente Dorkwerd als pastoraal medewerker te komen werken. In feite ging het om de taak van hulpprediker. Je preekt, bezoekt en catechiseert, maar hebt nog niet de eindverantwoordelijkheid over het beleid in de gemeente. Er is een consulent die de kerkenraad voorzit en die desgewenst over je schouder meekijkt en raad geeft. Dergelijke constructies zijn er meer in de omgeving en ze bieden de mogelijkheid om te groeien in het predikantschap. Behalve een aanstelling als pastoraal medewerker is er ook vaak behoefte aan hulpdiensten: catechiseren, een keer voorgaan of soms ook een begrafenis leiden. Tijdens de laatste predikantencontio van de Gereformeerde Bond in het Noorden, in Sebaldeburen, hebben predikanten uit Friesland, Groningen en Drenthe expliciet onder woorden gebracht welke plaats theologiestudenten in de noordelijke gemeenten kunnen innemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen