Dit leven en dat leven

P.C. Boutens legt in ‘Goede dood’ leven en dood naast elkaar: ‘Alle schoon dat de aard kan geven,/ blijkt een pad dat tot u voert,/ en alleen is leven leven/ als het tot den dood ontroert.’ Over dit leven en dat leven.

Wie de vier bijbelteksten op deze pagina leest en dan biddend de berijmde Psalm 27 vers 7 zingt – ‘Zo ik niet had geloofd/ dat in dit leven (…)’ –, zingt over ‘dit leven’, ‘onder de zon’. Die zon is wel heel mooi en er gebeurt veel moois onder, maar ook ‘het kwaaddoen’. Dit leven is ook een voortdurend sterven, voor sommigen heel letterlijk. Daarover schrijft de Prediker: ‘Daarom (vanwege de tranen van de verdrukten, J.B.) prees ik de doden, die al gestorven waren, boven de levenden, omdat die nog steeds in leven zijn.’ Job zegt wat sommigen van ons weten: dat mensen naar de dood kunnen verlangen. ‘Waarom geeft God aan een ellendige het levenslicht,/ en het leven aan bitter bedroefden van ziel?/ Zij verlangen naar de dood, maar hij is er niet;/ zij speuren ernaar, meer dan naar verborgen schatten./ Zij zijn blij, tot jubelens toe,/ zij zijn vrolijk, als ze het graf vinden./ Waarom geeft Hij het levenslicht aan een man voor wie zijn eigen weg verborgen is,/ en voor wie God de weg verspert?’ (Job 3:20-23) Maar wie die psalm van net aandachtig zingt, zingt ook over ‘mijn God’, en eerder: uit ‘mijn levenskracht’!

Zalig
God heeft ons het leven gegeven om Hem en de naaste te dienen. God heeft ons de Heere Jezus gegeven, die Zijn ziel heeft uitgestort in de dood. God heeft de wereld lief, want God heeft Zijn eniggeboren Zoon gegeven, opdat we in Hem zouden geloven. Geloven wij in deze Jezus Christus, door de kracht van de Geest? Dan zijn we zalig en zullen we zalig worden. Dan weten we dat het Gods liefde en goedertierenheid (genade) is waardoor we ook een bewogen hart krijgen over de tranen van de verdrukten en waardoor we ons gaan inzetten voor vrede, liefde en barmhartigheid.

Mijn deel
We zeggen wel eens over gebeurtenissen of gaven in ons leven: dat is mijn deel, of: dat heeft God mij toebedeeld. De psalmist spreekt in Psalm 16 erover dat de HEERE zijn deel is. En een psalm verder spreekt de dichter: ‘Bevrijd mij met Uw hand van de mannen, HEERE,/ van de mannen van de wereld,/ die hun deel hebben in dít leven./ U vult hun buik met Uw verborgen schatten;/ hun kinderen worden verzadigd/ en laten hun overschot na aan hún kinderen.’ Wie zijn wij? Waar hoor ik bij? Prijs ik in woord en daad de HEERE? ‘Uw goedertierenheid is immers beter dan het leven; daarom zullen mijn lippen U prijzen.’ Want de HEERE is mijn deel geworden in dit leven.

Rijken
Er is wel eens gezegd dat de hoop op God en het eeuwige leven een compensatie of vergoeding zijn of moeten zijn voor het gemis hier op aarde. Maar de rijken dan? Ik lees bij de apostel in zijn eerste brief aan Timotheüs: ‘Beveel de rijken in deze tegenwoordige wereld dat zij niet hoogmoedig zijn, en hun hoop niet gevestigd houden op de onzekerheid van de rijkdom, maar op de levende God, Die ons alle dingen in rijke mate verschaft om ervan te genieten; ook om goed te doen, rijk te zijn in goede werken, vrijgevig te zijn en bereid om samen te delen. Zo verzamelen zij voor zichzelf een schat: een goed fundament voor de toekomst, opdat zij het eeuwige leven verkrijgen.’ Zou dat, in een wereld vol zonde en begeerte, maar ook doorschenen van Gods goedheid, niet een machtig perspectief bieden voor onszelf en de naaste, ook voor de verdrukten in de wereld, voor heel de schepping?

Leven
Leven, dat eeuwige leven, al in dit leven. Dat is bij God te krijgen. Laten we erom bidden. Ik eindig met Godswoorden uit Ezechiël 16: ‘Mensenkind (…), laat Jeruzalem zijn gruweldaden weten, en zeg (…) tegen Jeruzalem: Uw oorsprong en uw geboorte zijn uit het land van de Kanaänieten. (…) Toen Ik voorbij u kwam, zag Ik u trappelend in uw bloed en Ik zei tegen u in uw bloed: Leef! Ja, Ik zei tegen u in uw bloed: Leef!’ En woorden van Jezus uit Johannes 14: ‘Ik zal u niet als wezen achterlaten; Ik kom weer naar u toe. (…) [U] zult Mij zien, want Ik leef en u zult leven.’

---
Prediker 4
1 Opnieuw zag ik al de onderdrukking die er onder de zon plaatsvindt. En zie, de tranen van de onderdrukten; zij hadden echter geen trooster. Aan de kant van hun onderdrukkers was macht, zij daarentegen hadden geen trooster.
2 Daarom prees ik de doden, die al gestorven waren, boven de levenden, omdat die nog steeds in leven zijn.
3 Beter af dan die beiden is wie er nog nooit is geweest, die niet gezien heeft het kwaaddoen dat er onder de zon plaatsvindt.
Psalm 63
4 Uw goedertierenheid is immers beter dan het leven; daarom zullen mijn lippen U prijzen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen