Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kleine gemeenten en de preekbeurtvergoeding

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kleine gemeenten en de preekbeurtvergoeding

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als voorzitter van de Stichting Kerkelijk Geldbeheer wordt mij na afloop van een kerkdienst ergens in het land regelmatig een financiële vraag gesteld. Dat loopt uiteen van vragen over het predikantspensioen tot hoe om te gaan met gebouwen als de gemeente kleiner wordt. Het laatste halfjaar gaan die vragen vaak over de vergoeding voor een preekbeurt voor gastpredikanten. Het landelijk dienstencentrum heeft vorig jaar een advies doen uitgaan deze vergoeding per 1 januari 2011 te verhogen van € 80 naar € 100. Recent kwam daar een aanbeveling overheen die vraagt dit per 1 januari 2013 te verhogen naar € 120. Zijn wij verplicht deze bedragen over te nemen? En zijn deze verhogingen niet een beetje fors? Nu kun je daar op twee manieren op reageren. In de eerste plaats is een arbeider zijn loon waard. Een preek maken kost een ervaren predikant al snel twee dagdelen. Als we de reistijd meerekenen, komt daar een dagdeel bij. Dan zijn de genoemde bedragen niet ruim maar gewoon karig. Het is dan ook een vergoeding en geen uurtarief voor een academicus. Bovendien zijn de bedragen bruto, er moet nog belasting worden afgedragen. Anderzijds ontstaat voor kleine gemeenten wel een probleem. Zoals een ouderling zei: ‘Daar moeten wij hier drie keer voor collecteren.’ Bij veertig kerkgangers klopt dat zeker. ‘Dan moeten we maar zelf een preek gaan voorlezen,’ zei een ander. ‘Of interen op onze reserve,’ maar dat houdt wel een keer op. Hoe hiermee om te gaan? Het formele antwoord luidt: het landelijk dienstencentrum geeft een advies maar iedere gemeente is vrij te doen wat men ter plaatse wil. Als reizend kandidaat heb ik de afgelopen jaren van alles meegemaakt. Verschillende bedragen, al dan niet aangevuld met reiskostenvergoeding die ook heel verschillend zijn. Verpleeghuizen, campingdiensten, het leidt allemaal tot andere bedragen en lijkt daarmee op de Richterentijd: een ieder doet wat goed is in zijn eigen ogen. Dat gaan we ook niet veranderen. Belangrijker is dat wanneer men wil afwijken van de adviesvergoeding dit vooraf goed gecommuniceerd wordt. Het staat een gemeente geheel vrij in dezen een eigen keuze te maken. Daarmee staat het een voorganger ook geheel vrij een uitnodiging aan te nemen of dat niet te doen. Voorkomen moet worden dat hier achteraf discussie over ontstaat. Een ouderling vertelde mij dat een predikant na bijschrijving belde met het verzoek om aanvulling, omdat hij meende daar recht op te hebben. Dat leidt tot ongemakkelijke discussies. Beter is het om inhoudelijk over de preek na te praten.

Drs. C. Hendriks, Ede
voorzitter Stichting Kerkelijk Geldbeheer

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Kleine gemeenten en de preekbeurtvergoeding

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's