Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een vakantieherinnering van Willem Losband in De Reformatorische School:

We zijn volhouders en we besloten ondanks het wisselvallige weer met een zeil over de tent tot de maandag daarna te blijven (in de Jura, v.d.G.). En ’s zondags gingen we naar de Église Réformée. Er waren maar zeventien kerkgangers die elkaar handen schudden, omhelsden en zoenden. Hun gemiddelde leeftijd was over de zeventig en misschien zag daarom niemand dat wij er ook waren. Wat ontnuchterd zaten we de dienst uit.

Het werd tijd om de zon te zoeken en dus reden we een halve dag op weg naar de Dordogne (…) En ’s zondags gingen we naar een andere Église Réformée. Er waren maar twintig kerkgangers die elkaar handen schudden, omhelsden en zoenden. Hun gemiddelde leeftijd over de zeventig en misschien zag daarom niemand dat wij er ook waren. Wat ontnuchterd zaten we de dienst uit.

Het werd weer tijd om de zon te zoeken. Nu naar de Cevennes. (…) Omdat we volhouders zijn, besloten we ondanks het wisselvallige weer tot de maandag daarna te blijven. En ’s zondags gingen we naar de derde Église Réformée. Er waren nu ongeveer 25 kerkgangers die elkaar handen schudden, omhelsden en zoenden. Hun gemiddelde leeftijd was ook over de zeventig. Maar aan hun ogen mankeerden ze niets. Ze kwamen naar ons toe, informeerden naar waar we vandaan kwamen en vroegen of het echt zo was dat in Nederland veel kerken nog vol zitten en of er echt zo veel jongeren naar de kerk komen. Een beetje verlegen moesten we zeggen dat dit zo is. (…) Wat ontnuchterd verlieten we de kerk en liepen naar de camping.

‘De religieuze renaissance’ kopt een artikel van Theo Brinke in Nine Eleven. Tien jaar later (F. Osinga (red.), uitg. Boom, Amsterdam).

Overal is religie daarom in opkomst. In de hele islamitische wereld is een herleving waarneembaar van de intensiteit en betrokkenheid waarmee gelovigen hun religie beleven. De islam blijft bekeerlingen winnen, vooral in Afrika ten zuiden van de Sahara, waar de islam vaak direct concurreert met het christendom. De islam blijkt ook aantrekkelijker te zijn voor jonge stedelingen met een hoge opleiding, wat bijvoorbeeld het geval is in Egypte en Turkije. De evangelicale kerken verspreiden zich sneller en over een groter gebied dan de islam. De oorsprong van die snelle groei ligt in de Verenigde Staten. Grote aantallen bekeerlingen worden geteld in Oost-Azië, China, Zuid-Korea, de Filippijnen, in Sub-Saharisch Afrika en Latijns-Amerika. Ook groeit de katholieke kerk in Afrika en Azië nog steeds en is er een wederopleving van de Russisch-orthodoxe kerk na de donkere jaren van atheïstische onderdrukking. In de Verenigde Staten zijn de evangelicale kerken de sterkst groeiende religieuze gemeenschappen. De grootste christelijke denominatie is de Southern Baptist Convention die meer dan 16 miljoen leden telt. De groei van het aantal evangelicalen was zodanig dat zij bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2004 40 procent vormden van het aantal kiezers dat op George W. Bush stemde. India is offi cieel nog steeds een seculiere republiek, maar in de praktijk een van de meest religieuze landen in de wereld. Meer dan 80 procent van de bevolking is hindoe. De Congress Party verdedigt het ideaal van de seculiere staat, maar de concurrerend Bharatiya Janata Party ziet het hindoeïsme als de kern van de Indiase nationale identiteit. De enige twee uitzonderingen op de religieuze renaissance zijn enerzijds West- en Midden-Europa, waar de christelijke kerk nog steeds op de terugtocht is, en anderzijds – volgens Berger – de internationale culturele elite, wat hij noemt ‘de geglobaliseerde Verlichtingsintelligentsia’, die overal een minderheid is, maar wel zeer invloedrijk. De mondiale grachtengordel, zeg maar.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 november 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 november 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's