Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Andere ogen en nieuwe oren

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Andere ogen en nieuwe oren

In het Koninkrijk van God geldt niet wat we zien

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Als een ding ons duidelijk wordt uit de bekende kerstprofetie van Jesaja 11, is het wel dit: de nieuwe Koning zal een uniek en begenadigd Heerser zijn.

De profielschets van de Messiaanse Koning biedt een veelvoud aan geestesgaven die over Hem vaardig zullen zijn: wijsheid en verstand, raad en sterkte, kennis en vreze des Heeren. Dit alles ten dienste van Zijn regering en geestelijk leiderschap. Bovendien zal Zijn ruiken zijn in de vreze des Heeren, ofwel: Zijn koningschap ademt een en al eerbied voor God. Daarbij zal Hij niet oordelen naar wat Zijn ogen zien. En niet vonnissen naar wat Zijn oren horen. Hij gaat niet op de buitenkant af, maar oordeelt harten. Hij zal rechtvaardig oordelen en inschatten, in eerbiedig respect voor de heiligheid van God. Anders dus dan de machthebbers in wiens tijd deze woorden weerklonken. Die het recht bogen, de arme verdrukten en klassenjustitie bedreven. Je buitenkant was de norm. Er werd wel degelijk geoordeeld naar wat mensen zagen en hoorden – of niet wilden zien en weigerden te horen.

Vragen
In de komst van de nieuwe Koning wordt een paradijselijke toekomst uitgetekend. Recht voor de armen, rechtvaardige vonnissen en het einde van alle goddeloosheid. Inclusief een leefbare wereld, waarin het goed toeven is voor kinderen en dieren in een tot nog toe onbekende solidariteit. En dat op een aarde doordrenkt van de kennis van de Heere. Met daarbij alle volken op weg naar Gods heilige berg om deze rechtvaardige Koning hulde te doen. Een schitterend perspectief. Maar wel zo nieuw en anders dat het tot op vandaag (kerst)vragen oproept. De Messias gekomen? Waar zijn dan die Koning en dat Koninkrijk waarover Jesaja spreekt? Is het niet terecht dat Joden vandaag vragen naar de legitimiteit van Jezus Christus als Messias? Neem met Jesaja 11 de proef op de som. Als het Kerstkind de beloofde Messias is, waar is dan het Messiaanse Rijk? Een voornaam punt in het gesprek met onze Joodse broeders en zusters.

Anders
Niettemin mag de vervulling van deze profetie in Christus voor elke christen zonneklaar zijn. Al is alle vervulling deelvervulling. Profetieën gaan immers veelvoudig en meerzijdig in vervulling. Ze zijn vaak ten dele vervuld, kwamen en komen ook geestelijk tot vervulling en zijn of zullen letterlijk vervuld worden. Jezus is onmiskenbaar de Messias, belijden we. Maar Hij die, naar het profiel van Jesaja, niet zal oordelen naar wat Zijn ogen zien noch zal vonnissen naar wat Zijn oren horen, leert ook ons vanuit Zijn al aangebroken maar nog niet voltooid presente Koninkrijk anders zien, horen en oordelen. Dat roept ons op om met het Evangelie in de hand en Gods beloften aan Israël en de gemeente voor ons, gebeurtenissen, omstandigheden en personen, inclusief mezelf, anders in te schatten dan gebruikelijk, dan voor de hand liggend, natuurlijk of verdiend zou zijn. In navolging van de Adventskoning. Jezus Zelf maakt het verschil. Om te beginnen leert Christus ons de heilsfeiten anders beoordelen. Wie zich in het kerstevangelie verdiept, zou zich kunnen afvragen wat hier in werkelijkheid aan de orde is. Is dit nu de vervulling van voorzeggingen waarnaar de eeuwen hebben uitgezien? Is het niet keizer Augustus, de Verhevene, die met zijn onverbiddelijke registratiesysteem de wereld beroert tot in de verste uithoeken van zijn keizerrijk? Suggereert niet alles maximale keizerlijke invloed? De omstandigheden schijnen machtiger te zijn dan het kerstfeest en belangrijker dan het kerstfeit.

Steeds ongewoner
Maar wat in eerste instantie hoorbaar en zichtbaar wordt, is de buitenkant. Want als God komt in heerlijkheid, verbergt Hij die heerlijkheid vooralsnog onder de dwarsheid van de kribbe en de dwaasheid van het kruis. Is dit, is dit mijn Koning? Dat kun je je bij elk stadium in Jezus’ leven afvragen. Totdat je ogen opengaan en je nieuwe oren krijgt. Dan ga je door de dwaasheid heenkijken en de heerlijkheid van God zien in de diepte. Hij kwam onder ons heel gewoon. Maar hoe hoogst ongewoon is de gewoonheid van deze Heilige bij uitstek. Dat wordt steeds meer zicht- en hoorbaar. Jezus wordt steeds ongewoner, aanbiddenswaardiger, totdat Hij Zich paselijk aan ons onttrekt met Zijn verheerlijkte opstandingslichaam. Om zo toch des te inniger bij ons te blijven door Zijn Geest. Maar wordt het er zoveel zichtbaarder en hoorbaarder op? Blijft niet elk heilsfeit tot op vandaag aangevochten en onder kritiek voor wie niet hoort en ziet met de oren en ogen van het geloof ? Vormt niet alleen het geloof in dingen die onzichtbaar zijn de toegangssleutel tot het verstaan van het wereldwijde heil en het ontvangen van persoonlijke troost?

Atheïsme
Dit nieuwe horen en zien geldt dan ook de manier waarop we met Gods beloften in de hand de geschiedenis en actualiteit waarnemen in de wel al doorgebroken, maar nog niet definitieve status van Zijn Koninkrijk. Een dominant atheïsme zweert op de jaargrens van 2011-2012 bij de lege wereld en een universum dat zichzelf gecreëerd heeft. Het leven komt nergens vandaan en gaat nergens naartoe. Met wetenschappelijke overmacht wordt alles gemotiveerd en geïnstrueerd. Overal wordt God ontkend. In de schepping en de geschiedenis. In het geweten en in het teken bij uitstek dat God opricht in deze eindtijd: Israël en de weg die Hij gaat met het Joodse volk. Maar dat wordt anders voor wie zich de oren en ogen laat openen door de Koning van Israël en Redder van de wereld. Die gaat anders luisteren, redeneren, becommentariëren en wetenschap bedrijven. En de dingen achter de dingen horen en waarnemen.

Allemaal even klein
De Jakobusbrief reikt ons nog een ander perspectief aan. Nieuw (be)oordelen in navolging van Christus heeft ook consequenties voor de omgang met onze naaste. ‘Mijn broeders, heb het geloof in onze Heere Jezus Christus, de Heere der heerlijkheid, zonder aanzien des persoons’, lezen we in Jakobus 2. In de gemeenten aan wie Jakobus schreef, was kennelijk ook sprake van een onrechtvaardige, ongelijke behandeling. Mensen namen de persoon aan, beoordeelden naar het uiterlijk. Rijken werden met veel egards ontvangen, armen als tweederangs gemeenteleden weggezet. Dat kan niet, zegt Jakobus, als je gelooft in de Heere der heerlijkheid, de heerlijke Kurios. Heeft God niet Zelf in Christus een genadige voorkeur voor de armen? Niet omdat ze arm zijn, maar omdat het Hem behaagt onder hen veel kinderen te hebben? Ga dan niet langer af op het uiterlijk.

Neem niet de persona, het masker, aan. Als de Kurios vanuit Zijn heerlijkheid naar beneden kijkt, zijn we allemaal even groot, of liever: even klein. Anders zien en anders horen leidt tot een nieuwe omgang met de naaste. En tot herziening van de verhoudingen binnen de gemeente en daarbuiten. Ik ga anderen anders zien.

Mijzelf
Het nieuwe horen en zien werkt ook door in de beoordeling van mijzelf. Kerstfeest gaat over de wonderlijke ruil. Hij ruilt Zijn witte levensboek voor mijn zwarte. Hij doet mijn bestaan over van de schoot tot de dood. God wil mij aanzien voor wie ik niet ben. Nu mag ik ook leren mezelf voor iemand anders te houden dan ik in werkelijkheid vertoon. Tegelijkertijd mag ik van daaruit ook werkelijk anders worden door de kracht van de Heilige Geest. Het begint met Zijn nieuwe kijken naar en oordelen over mij. Omdat Hij anders wil oordelen en zien.

Omdat Hij door Zijn bloed naar mij kijkt. Een allergenadigste persoonlijke ervaring. Te gaan begrijpen wat genade is. God neemt mij niet aan omdat ik goed en groots, prestigieus en heilig ben. Maar Hij neemt me aan. Punt. Uit pure genade. En houdt me voor heilig, rechtvaardig en volmaakt. Niet oordelend naar wat Hij van mij ziet en hoort. Maar naar wat Christus voor mij volbracht. En daar mag ik het tegen het zicht- en ervaarbare in ook voor leren houden.

Blijvend oefenen
Anders zien, horen, oordelen: het blijft een oefening op alle fronten tussen Jezus’ eerste en tweede advent. Een gevecht zelfs. Dagelijks. Jaarlijks. En deze Kerst opnieuw. Maar met hoop: eens zullen we zien Wie Hij is en zijn zoals Hij is, kennen zoals we door Hem gekend zijn en liefhebben zoals Hij ons heeft liefgehad. Daarom: Maranatha! Kom, Heere Jezus, ja kom haastig!

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 december 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Andere ogen en nieuwe oren

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 december 2011

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's