Middelen van Gods genade

De dag van de openbare geloofsbelijdenis is een dag van dankbaarheid. Een dag van omzien en vooruitzien. Het is een dag van lofprijzing. Zo wordt ons duidelijk in het gebed voorafgaand aan de openbare belijdenis.
We loven om onze schepping en bewaring. We loven God om alle zegeningen van dit leven. We loven om het allergrootste: de verlossing in de Heere Jezus Christus. In dat gebed wordt God ook geloofd om de wegen en middelen van Zijn genade. Op welke wijze gaf Hij die verlossing gestalte in ons leven en hoe bewaart Hij ons bij die verlossing? We kunnen daarbij denken aan het verleden en aan de toekomst.

Doop
De dag van belijdenis stemt ongetwijfeld tot dankbaarheid over al datgene wat God in je leven tot nog toe gedaan heeft. Meer en meer wordt duidelijk dat aan onze keuze voor Hem, duidelijk een keuze van Hem voor ons voorafgaat. Velen van hen die belijdenis doen zijn al lang op de weg van God en maken al lang gebruik van de middelen van Zijn genade. Begon het voor de meesten immers niet bij de heilige doop? Daar was al sprake van Gods weg met ons. Daar heeft Hij Zijn beloften bezegeld. Dezelfde beloften die we op de dag van belijdenis beantwoorden. Dat gebeurt opnieuw in het midden van de gemeente. Hoe ging het allemaal verder voordat het tot deze dag kwam?

Prediking
Verschillende middelen speelden een rol om zover te komen. Waarschijnlijk zijn velen door vader en moeder onderwezen aan de hand van een kinderbijbel.
De christelijke basisschool was ook niet onbelangrijk. Misschien heb je op de basisschool (of op een andere school) wel een leraar gehad van wie je zag dat hij dicht bij de Heere leefde.
De plaatselijke gemeente voorzag ook in middelen. Denk aan club en catechisatie. Hoewel we het misschien niet altijd zo ervaren hebben, speelde ook de prediking een belangrijke rol.
Misschien wel een onmisbare rol. Daar werkte de Heere door Zijn Woord en Geest. En het geloof is uit het gehoor. En het gehoor door het Woord van God.

Dankbaarheid
Het is goed om rondom de belijdenis eens op te merken hoeveel wegen en middelen de Heere in ons leven gebruikte om ons tot deze dag te brengen. Overdenken daarvan brengt ook tot dankbaarheid.
Misschien wel tot verwondering over de aanhoudende trouw van God.
Dan zal de dankbaarheid ook groot zijn bij allen die als middel in Gods hand mochten dienen.
Ouders en grootouders zijn vaak ook middelen in Gods hand geweest. Laten we op een dag van belijdenis maar veel danken.
Wie niet zo’n opvoeding heeft gehad, zal ongetwijfeld allerlei andere wegen en middelen opmerken en heeft evenzoveel redenen om te danken voor de bijzondere wegen waarlangs God leidde om tot deze dag te komen. Misschien was er een vriend of vriendin die je in aanraking bracht met de Bijbel. De trouw van God schittert niet minder als het langs allerlei andere wegen ging en Hij voortdurend weer middelen gebruikte om ons zover te brengen dat we belijdenis van ons geloof mogen afleggen.

Heilig avondmaal
Belijdenis doen betekent niet het einde van die wegen en middelen.
Er is een middel bijgekomen: het deelnemen aan het heilig avondmaal. Het is altijd weer een indrukwekkend moment als (jonge) mensen in de gemeenschap van de Kerk van Christus tot belijdende leden verklaard worden en ook genodigd worden tot de tafel des Heeren.
Het heilig avondmaal is een belangrijk middel om je geloofsleven op peil te houden. Enkele keren per jaar worden we in het bijzonder stilgezet bij onze (blijvende) gebreken. En even zo vaak worden we gewezen op het verbroken lichaam van Christus en het vergoten bloed, tot een volkomen verzoening voor al onze zonden.

Bijbelstudie
Tegelijkertijd is het goed om te kijken naar andere wegen en middelen van Gods genade. Immers de wekelijkse ontmoeting op de catechisatie is ten einde. Veelal missen jonge lidmaten dit. Een dag van belijdenis is dan ook een dag om ons af te vragen: hoe nu verder? Ook heel concreet.
Welke middelen zijn er nu zodat de belijdenis niet verwordt tot een gegeven van tijden geleden? Welke middelen zorgen ervoor dat belijdenis van ons geloof een levende werkelijkheid blijft? Er is niet alleen een middel bijgekomen. Andere middelen blijven ook.
Denk aan de kerkgang en persoonlijke bijbelstudie.
Hopelijk heeft de periode van belijdeniscatechisatie met zich meegebracht dat je meer dan voorheen bezig bent met het Woord. Persoonlijk Gods aangezicht dagelijks zoeken blijft noodzaak en kan verdiept zijn.
Maar zoek ook naar het contact met anderen. Elke gemeente kent wel verenigingen en kringen. Laten we niet alleen danken voor middelen en wegen, maar ze ook dankbaar gebruiken en bewandelen. Anders wordt het danken tot een loos gebeuren.

Medeverantwoordelijkheid
Bij het doen van belijdenis beloven we ook dat we met de ons geschonken gaven zullen meewerken aan de opbouw van de gemeente Christus. Als het goed is, doen we dat omdat we onze verantwoordelijkheid nemen ten aanzien van de gemeente.
Uiteraard gaat het op deze dag om de belijdenis van je persoonlijk geloof. Maar je bent ook lid geworden van de gemeente en draagt medeverantwoordelijkheid voor het wel en wee van de gemeente. Dat veronderstelt dat de gemeente een beroep op je mag doen.
De taak die je op je neemt, doe je omdat het een dienst aan de Heere is.
Tevens is het ook een belangrijk middel voor je eigen geloofsleven om je in te zetten voor de gemeente. Het leiding geven aan een kinderclub – om maar een voorbeeld te noemen – maakt dat je zelf ook weer dieper moet graven in het Woord. Het doorgeven van bijbelse schatten verrijkt ook je eigen geestelijk leven.
Daar zit nog een bijzondere gedachte achter. Namelijk deze: anderen waren middelen in Gods hand om ons tot geloof te brengen. Zal de jongste dag aan het licht brengen dat wij weer middel in Zijn hand mochten zijn om anderen tot geloof te brengen? Anderen leerden ons de weg. Zullen wij anderen bij de hand nemen om hun ook de weg te leren? Om hen te brengen bij Hem die gezegd heeft: ‘Ik ben de Weg.’

Blijvend
We danken de Heere voor de middelen en wegen op de dag van de belijdenis. Maar danken veronderstelt ook dat we dankbaar gebruik blijven maken van de middelen en blijven wandelen op Zijn wegen. Opdat die middelen ons dicht bij de Middelaar houden en anderen bij de Middelaar brengen. Gaande op Zijn wegen mogen we ook anderen aantrekken om op Zijn wegen te gaan. Zo gaat de Heere door van geslacht tot geslacht. Zijn trouw rust zelfs op het late nageslacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen