Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jeruzalem de rug toegekeerd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jeruzalem de rug toegekeerd

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En zie, twee van hen gingen op diezelfde dag naar een dorp dat zestig stadiën van Jeruzalem verwijderd was en waarvan de naam Emmaüs was. Lukas 24:13 en 14

Ze hebben Jeruzalem de rug toegekeerd. Zij die in de traditie van de kerk de Emmaüsgangers zijn gaan heten. Van de stad van God zijn ze op weg naar het dorp met die naam.

Emmaüs ligt zestig stadiën van Jeruzalem. Tienmaal het getal van de mens, dus eenmaal daar aangeland ben je te ver heen. Niemand in de heilige stad zal ooit je gelaat meer ontwaren en je stemgeluid horen.
Dat is zeer ernstig.
Als een reisverhaal schreef Lukas zijn evangelie. Gaandeweg komen Jezus en die Hem volgen dichter in de buurt van de stad van hoop en verwachting, toekomst en thuis, waar God Zich bij uitstek zal openbaren. Jeruzalem is de richting, die het van Godswege op moet.
Deze twee gaan daarentegen de omgekeerde richting en lopen daarmee bij Jezus vandaan. Ze maken zich daarom tevens los van de gemeenschap rond Hem.
Wat is de reden van deze tegengestelde beweging? Teleurstelling, ontgoocheling.
Allesbehalve met vreugde laten ze Jeruzalem achter zich. Ooit was hoop gewekt in hun leven. Ze hadden vernomen van Jezus van Nazareth. Op grond van hetgeen Hij sprak en deed, waren ze tot de overtuiging gekomen in Hem met een profeet, iemand die in Gods Naam spreekt en handelt, van doen te hebben.
Tot de kring rond Jezus van Nazareth zijn ze gaan behoren, er vast op vertrouwend dat Hij Israël zou verlossen. Door Jezus zal Gods volk gezegend tot zegen zijn. Een nieuwe werkelijkheid gaat zich wereldwijd baanbreken en Jeruzalem zal daarvan het centrum zijn.
Dat geloof is evenwel gebroken en die hoop geknakt.

Gedoofde verwachting
Aan Jezus’ leven is op gruwelijke wijze een einde gemaakt. Degene, op Wie ze al hun hoop gevestigd hadden, geeft geen teken van leven meer. Daarom houden ze het voor gezien en keren Jeruzalem de rug toe, zulks allerminst met vreugde. Hetgeen gebeurd is, stemt hen somber.
Onderweg spreken ze met elkaar over de gedoofde verwachting.
Geenszins wensten ze de beweging, waarbij ze hoorden, te verlaten. Allerminst wilden ze met Jezus, die hen tot die gemeenschap deed toetreden, breken.
Ze kunnen echter niet tot een andere conclusie komen dan dat het afgelopen is met Hem. Ze verlaten Jeruzalem niet in een opwelling. Dit is geen emotie waarvan ze snel weer bekomen, maar dit ziet er definitief uit. ‘We leefden in de hoop,’ zeggen ze. Dat was dus iets van vroeger. In de Bijbel is zo vaak sprake van een wending ten derde dage, dat dit de hoop niet deed doven alvorens die dag was aangebroken. Maar de derde dag is nagenoeg voorbij en niets is er gebeurd.

Achterblijvers
De achterblijvers hebben zich zeer ingespannen om deze twee van de weg naar Emmaüs te weerhouden. Zij vertelden hun wat hun overkomen was. Naar ze zeggen, hebben enkele vrouwen in de vroege ochtend Jezus’ lichaam niet gevonden, maar wel een verschijning van engelen gezien, die beweerden dat Jezus leefde. De Emmaüsgangers vermochten er geen geloof aan te hechten. Er is een grens aan wat men geloven kan.
Aan twee kanten is er de pijn dat hier wegen scheiden. Aan de ene kant heerst er verdriet en teleurstelling in het hart van hen die in Jeruzalem blijven. Wat ze met verve verkondigden, is ontoereikend om deze twee bij de gemeenschap te houden. Mogelijk komen evenzeer gevoelens van falen op in hun hart.

Nihilisme
Anderzijds haken zij die gaan niet zonder pijn af. Ze bespaarden de achterblijvers liever dit verdriet.
Maar ze zijn niet zo licht ontvlambaar, zo goedgelovig als de anderen, die het waarschijnlijk niet aandurven om zonder geloof en hoop in het leven te staan. Het nihilisme is ook allesbehalve aantrekkelijk. Verkieselijker is het hoop te koesteren. Maar als je dat niet kunt. Omwille van de anderen kunnen die twee niet blijven.
Hoe zul je hooggestemde liederen zingen als je er met je verstand en je hart niet bij bent.
Deze twee mogen ook niet van de anderen verlangen dat ze hetgeen hun door engelen gezegd zou zijn, zo verdunnen dat het wellicht voor hen aanvaardbaar is, maar niets meer zegt en betekent.
De twee die gaan hebben weinig tot niets meer met Jezus. Het is einde verhaal. Dat wil echter niet zeggen dat Hij ook niets meer met hen heeft.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Jeruzalem de rug toegekeerd

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's