Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ootmoed

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ootmoed

Bijbelse kernwoorden [6]

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het verhaal van de voetwassing door Jezus geeft zeer goed weer wat ootmoed is: Hij die de Meeste is, doet het werk van de minste. Ootmoed is te verstaan als tegenpool van hoogmoed.

In die zin heeft Spreuken 11:2 het over hoogmoed die schande veroorzaakt, terwijl er bij ootmoedigen wijsheid is. In Efeze 4:2 en Kolossenzen 3:12 wordt ootmoed – ofwel nederigheid – geplaatst naast zachtmoedigheid.
Persoonlijk geef ik voorkeur aan het werkwoord verootmoedigen in plaats van aan het zelfstandig naamwoord ootmoed. Want ootmoed vraagt werk van ons. Liever nog, en beter: God maakt door Zijn Geest ons werkzaam tot het betrachten van ootmoed. Ootmoed is immers geen deugd van ons om eigen ik op te tuigen. Het is vrucht van de Geest met de bedoeling God de glorie te geven.
Vanuit oudtestamentische en nieuwtestamentische grondwoorden betekent ootmoed vooral: klein denken van onszelf. We weten bescheiden te zijn, onze trots en zelfhandhaving op te geven. We willen buigen en leren onderworpen te zijn.
Vanuit het Oude Testament gaat het werkwoord verootmoedigen nog krachtiger tonen aanslaan.
Het kan er fors aan toe gaan om ons tot ootmoed te brengen. Verdrukking en moeite kunnen eraan meewerken dat onze stijve nek tot buigen komt. We worden neergebogen mensen die zich willen voegen naar Hogerhand.

Op onze plaats
Uiteraard heeft ootmoed niets te maken met het uitblussen van onze persoonlijkheid, zoals het boeddhisme wil. Bijbelse ootmoed wil zeggen dat we onze plaats kennen.
Allereerst tegenover God en vervolgens tegenover onze medemensen.
Hierbij heeft onze plaats tegenover God alle accent. Wanneer de Heilige Geest door het Woord met ons aan de gang gaat om ons op onze plaats te brengen, kan dat een heel gevecht zijn. We geven ons niet zomaar gewonnen. Toch is het zeer bevrijdend wanneer we ons verzet opgeven. We komen in ons element, zoals een schip dat te water wordt gelaten.
De liefde van God in Christus doet onze opgeblazen hoogmoed ineenschrompelen. We worden zacht, teer en vol liefde.
Bovendien komt God zo aan Zijn eer.
Ondertussen maakt God ons op deze wijze klaar om als goddeloze te worden gerechtvaardigd. We krijgen last van een openliggende schuld die we zelf niet langer kunnen en durven bedekken. We vinden pas rust wanneer we onze schuld bedekt weten met het bloed van Christus.

Heiliging
Tegelijk is hiermee de start gemaakt om ootmoed volop plaats te geven in de heiliging van ons leven. Want ootmoed maakt ons Spaans benauwd voor zonde, doet ons van zonde wegvluchten. Ootmoed opent eveneens onze ogen voor het Godonterende en geloofverwoestende van het bedroeven van de Heilige Geest.
Verder is ootmoed drijfveer naar Jezus toe. Om dicht bij Hem te leven in geloof en liefde.
Dit alles doet ook een krachtig appèl op alle predikers om elke zondag het Woord te mogen bedienen ‘in betoning van Geest en kracht’, opdat zij onder verlies van zelfs hun ‘ootmoedige’ hoogmoed, als goddelozen in eigen ogen, hun hoop op Christus gaan stellen tot rechtvaardiging.

God verbidden
Ootmoed mag ook gezien worden als startpunt voor lofprijzing. Echt dankbare lofprijzing van God is onmogelijk zonder ootmoed.
Wat dat betreft zouden we verootmoedigingsbijeenkomsten heel goed kunnen gebruiken naast lofen prijssamenkomsten. Ook zouden deze samenkomsten van verootmoediging een goede functie kunnen hebben in de nood van deze tijd, waarin kerken worden gesloten bij het leven en God wordt verlaten als ging het om het weggooien van een stukje blik.
Ootmoed kan immers dienstbaar zijn in het smeekgebed tot God, opdat Hij ‘Die de toorn niet in eeuwigheid zal behouden’ Zich moge laten verbidden.

Weldaad
Wat dit betreft kan de nieuwe visienota van de Protestantse Kerk zeer wel een aanvulling gebruiken. Het wordt tijd voor algehele verootmoediging, ook van alle andere kerken. ‘Want [wij] allen hebben gezondigd en missen [derven] de heerlijkheid van God.’ (Rom.3:23)
Dat zou hoop geven, want we lezen in 2 Kronieken 7:14: ‘en wanneer Mijn volk waarover Mijn Naam is uitgeroepen, in ootmoed buigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zij zich bekeren van hun slechte wegen, dan zal Ik vanuit de hemel horen, hun zonden vergeven en hun land genezen’. Wat zou dat een weldaad voor Nederland zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 mei 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Ootmoed

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 mei 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's