Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ruimen van graven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ruimen van graven

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Nederland wordt een algemeen graf na zon vijftien jaar geruimd. Dat getuigt niet van veel eerbied voor wat we het gezaaide lichaam noemen. Dit is toch niet bijbels? Ik begrijp niet waarom de kerk daar nooit tegen in opstand is gekomen.

De vraag is een reactie op de reeks artikelen die De Waarheidsvriend afgelopen voorjaar over het levenseinde publiceerde. Dr. H. van den Belt schreef in zijn artikel over cremeren onder andere: ‘Christenen spreken niet over een stoffelijk overschot, maar over het lichaam, dat in leven en sterven het eigendom van Christus is. Als er over honderd jaar niets meer van over is dan stof onder een steen, dan waakt Christus daarover tot op de dag dat hij stof weer bijeenveegt en herschept tot een nieuw lichaam.’
De visie van dr. Van den Belt is een zuivere theologische, die ik van harte onderschrijf.
Het brengt de briefschrijver tot een vraag over de tijdelijke aard van een graf in Nederland. ‘Op menig graf wordt gezegd dat de overledene hier rust tot de dag dat Jezus zal wederkomen. Dan zal dit graf weer opengaan en de dode worden opgewekt. (…) Maar dan gaat het door me heen: over zo’n jaar of vijftien (bij een algemeen graf ) wordt de steen weggehaald en het graf geruimd. En wat gebeurt er dan met het gezaaide lichaam?
Je weet als nabestaande niet wat er mee gebeurt, waar het blijft.’
De vraag is: ‘Wat is de wil van de Heere?’ En: ‘Zouden we dan toch moeten kiezen voor herbegraven in een familiegraf ? De kosten daarvan zijn echter hoog. En op een dag zal toch ook dat graf weer geruimd worden.’

Keuze
Met de ervaring uit de politiekbestuurlijke wereld die ik inmiddels heb, weet ik dat er een onderscheid gemaakt kan worden tussen begraafplaatsen in een stedelijk en een landelijk gebied. In mijn vorige gemeente, Sliedrecht, raakte de eeuwenoude begraafplaats vol.
Uitbreiding was niet mogelijk. Er moest gekozen worden voor het ruimen van de graven óf voor de aanleg van een nieuwe begraafplaats buiten de randen van de lokale gemeenschap.
Het heeft ons destijds doen besluiten te kiezen voor het ruimen van de graven en de stoffelijke resten in een hoek van het veld in een verzamelgraf opnieuw te begraven.
Een gedenksteen markeert de periode over welk tijdsbestek de begrafenissen op dat veld hebben plaatsgevonden. De nabestaanden hebben zodoende nog een punt van herkenning.

Niet wegstoppen
Dat we hiervoor kozen en niet voor een nieuwe begraafplaats buiten de kern, was omdat het onze overtuiging is dat de dood onderdeel uitmaakt van het leven en niet ver ‘weggestopt’ moet worden. Door haar in het centrum van de lokale gemeenschap te houden wordt een ieder bepaald bij de kortheid van het leven en het memento mori. De consequentie was inderdaad dat er ruimte moest worden gemaakt en er in Sliedrecht graven moesten worden geruimd.

Herbegraven
In mijn huidige gemeente, de plattelandsgemeente Noord-Beveland, is de ruimtelijke druk nog niet aanwezig. Dit is echter een kwestie van tijd. In de toekomst zal ook hier de keuze moeten worden gemaakt om de stoffelijke resten te herbegraven in een verzamelgraf.
Het alternatief is begraven buiten de gemeente (of stad) of crematie van de stoffelijke resten.
Willen we dit als christenen niet, dan kunnen we ons inzetten voor herbegraven in een verzamelgraf, zelfs als begraafplaatsen verder commercialiseren. Dit kan via de verkoop van gemeentegrond aan een commerciële partij of via het bestemmingsplan vooraf vastgesteld worden. Op deze manier blijft een lichaam tot de jongste dag in de aarde rusten. Uit stof zijn wij gevormd en tot stof zullen wij wederkeren. De HEERE zal dat stof weer bijeenvegen en een nieuw lichaam maken, indachtig de profetie van Ezechiël.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 juli 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Ruimen van graven

Bekijk de hele uitgave van donderdag 5 juli 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's