Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het echte middelpunt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het echte middelpunt

De offerdienst in het Oude Testament [1]

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Leviticus is het middelste van de Vijf boeken van Mozes, het midden van de Tora. In het boek Leviticus draait alles om de offerdienst. Dat is écht het middelpunt.

In de Hebreeuwse Bijbel wordt dat ook precies zo aangegeven.
Daar staat in de kantlijn bij Leviticus 10:16: Hier ben je bij ‘de helft van de woorden van de Tora’.
Wat in het Hebreeuws de Tora is, heet in het Nieuwe Testament de wet. De Heere Jezus spreekt over de wet en de profeten. Met de wet zijn dan weer de vijf boeken van Mozes bedoeld.
De offerdienst – dat is het middelpunt van de Tora. In nieuwtestamentisch perspectief zie je dan in het middelpunt het kruis, zie je de Heere Jezus. Zie je Hem dan zég je ook Hem: ‘Jezus, Uw verzoenend sterven is het rustpunt van mijn hart’. Dat middelpunt is het rustpunt.
Nu is het sjaloom: ‘Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God, door onze Heere Jezus Christus.’ (Rom.5:1) In dat licht staat voor Paulus in 2 Korinthe 5 ook het ambt.

Dienst van de verzoening
Voor het goed verstaan van een bijbeltekst is het belangrijk om te letten op de opbouw. Vaak laat de vorm van de tekst al zien waar het in de tekst om gaat. Daar moet je dan vooral op letten. In de verzen 18 tot 20 van 2 Korinthe 5 zie je drie elementen. (Zie de letters a,b en c in het kader op deze bladzijde.)

a: God neemt het initiatief voor de verzoening.
Dat is de lijn van Leviticus doorgetrokken. Daar verbiedt God om bloed te eten. ‘Want – zegt God – het leven van het vlees is in het bloed, en Ik heb dat Zelf voor u op het altaar gegeven om voor uw leven verzoening te doen. Want het is het bloed dat door middel van het leven verzoening bewerkt.’ (Lev.17:11)
God gééft het. God geeft Zijn Zóón. Hij geeft Hem over tot in de dood, de dood aan het kruis. Hier sluit Leviticus 17 aan op het voorafgaande hoofdstuk over de Grote Verzoendag. Het bloed werkt dus niet uit zichzelf. Er gaat geen magische kracht van uit. Dat is heidens gedacht. Alles wat een link heeft met het heidendom moet Israël mijden. Dat is de rode lijn in de heiligheidswet (Lev.17-26) die nu begint.
Dat zou wel eens een bijkomend argument kunnen zijn voor het verbod om bloed te eten. De vraag of op grond van deze tekst een christen wel bloedworst mag eten of rood vlees is hier dus niet meer aan de orde. Ons onbesmet bewaren van de wereld is nu opkomen voor de mens in nood. (Jak.1:27)

b: De verzoeningsdaad.
God heeft ons met Zichzelf verzoend in Christus door Hem tot zonde te maken opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.

c: Het verzoeningswoord: ‘Laat u met God verzoenen’.
Het schematisch overzicht laat zien dat in deze verzen het accent valt op dit verzoeningswoord. De apostolische verkondiging is nu de dienst van de verzoening. Het is de boodschap van zonde en genade.
Centraal daarin staat het kruis.
Daar zie je: er is vergeving voor jou omdat er verzoening is in Christus, om Zijn lijden en sterven, om Zijn trouw tot in de duisternis van de dood, tot in de hel van de Godverlatenheid. Daar zie je: je bent als een brandhout uit het vuur gerukt.

Heilige gemeente
Tora betekent ‘leer’. Het boek Leviticus ‘leert’ Israël een heilige gemeente te zijn rondom het heiligdom. Het overzicht van de inhoud van dit bijbelboek laat dat al zien.
Het begint met de regeling van de offer- en priesterdienst (Lev.1-7).
Daar wordt in het Nieuwe Testament maar weinig naar terugverwezen. Deze hoofdstukken blijven in de schaduw. Daarmee is niet gezegd dat zij van minder betekenis zijn. Ook zij zijn Christusgetuigenis. Het is Zijn offer aan het kruis waarop deze offers zien.
Maar alle aandacht in het Nieuwe Testament valt op Leviticus 16, het hoofdstuk van de Grote Verzoendag. Christus is onze grote Hogepriester. Hij is het hemels heiligdom binnengegaan. ‘Met één offer heeft Hij hen die geheiligd worden tot in eeuwigheid volmaakt.’ (Hebr.10:14)
Deze ‘leer’ is ook de ‘les’ van de geschiedenis. De instelling van de Grote Verzoendag staat in verband met de geschiedenis van de dood van Nadab en Abihu (Lev.16:1).
Hun namen worden dan niet meer genoemd. Zij zijn niet meer. Want bij de inwijding van de tabernakel ‘brachten zij vreemd vuur voor het aangezicht van de heere, wat Hij hun niet geboden had’ (Lev.10:1).
Dat was niet zo maar een kwestie van onzorgvuldigheid in liturgisch handelen. Ook dat kwam voor en dat mag je ook nu niet over zijn kant laten gaan. Eleazar en Ithamar moesten daarvoor bij Mozes op het matje komen (Lev.10:16-20).

Vreemd vuur
‘Vreemd’ is wat niet bij Israël hoort omdat het niet bij de Gód van Israël hoort. ‘Vuur’ is hier juist iets wat alles met de God van Israël te maken heeft. ‘Vuur’ is bij de inwijding van de tabernakel het teken van Gods tegenwoordigheid. ‘Een vuur ging uit van het aangezicht van de heere, en verteerde het brandoffer en de vetdelen (het beste van het beste) op het altaar. Toen heel het volk dit zag, juichten zij en wierpen zich met het aangezicht [ter aarde]’ (Lev.9:24).
‘Vreemd’ en ‘vuur’ is een polariteit (tegenstelling). Het is een geestelijke kortsluiting die je niet overleeft. Het wordt voor Nadab en Abihu hun dood. Om dat verband aan te geven worden voor de inwijding van het heiligdom en de dood van Nadab en Abihu nagenoeg dezelfde woorden gebruikt. Maar nu verteert het vuur dat van het aangezicht van de heere uitgaat niet het brandoffer op het altaar maar de priesters die bezig zijn bij het altaar.
Het is juichen of het wordt sterven.
Onze God is een verterend vuur. Dat is Hij als Hij Zich openbaart op de Sinaï (Hebr.12:18-21). Dat blijkt bij de inwijding van het heiligdom.

Verschil
De offerdienst cirkelt om Gods tegenwoordigheid. Daarom zal Israël een heilige gemeente zijn.
En dus ook de gemeente in het Nieuwe Testament. Het overzicht van het boek Leviticus laat dat al zien. De regeling van de offerdienst is omgeven door wetgeving voor een heilig leven. Dat maakt het verschil met de heidenvolken.
Zoals in de apostolische vermaningen de gemeente steeds weer herinnerd wordt aan het ‘maar u zo niet’: Maar u hebt Christus zo niet leren kennen’ (Ef.4:20).

---
2 Korinthe 5:18-20
a En dit alles is uit God
b Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus
c en ons de dienst van de verzoening gegeven heeft.

a’ God was het namelijk
b’ Die in Christus de wereld met Zichzelf verzoende, en aan hen hun overtredingen niet toekende;
c’ en heeft het woord van de verzoening in ons gelegd.

c’’ Wij zijn dan gezanten namens Christus,
Alsof God Zelf door ons smeekt.
Namens Christus smeken wij:

Laat u met God verzoenen.

a’’’ Want Hij heeft voor ons gemaakt
b’’’ Hem Die geen zonde gekend heeft tot zonde,
c’’’ opdat wij zouden worden gerechtigheid van God in Hem.

---
Opbouw van het boek Leviticus
Lev. 1-7 de offers - brandoffer 1:1-17 6:8-13 - graanoffer 2:1-16 6:14-23 - dankoffer 3:1-17 7:11-38 - zondoffer 4:1-35 6:24-30 - schuldoffer 5:1-6:7 7:1-10

Lev. 8 wijding van de priesters
Lev. 9 inwijding van het heiligdom
Lev. 10:1-8 ontwijding van het heiligdom met vreemd vuur
Lev. 10:8-15:33 rein en onrein
Lev. 16 de Grote Verzoendag (ß Lev.10:1)
Lev. 17-26 (27) de heiligheidswet

Lev. 27 aanhangsel bij de heiligheidswet over het inlossen van geloften

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 september 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Het echte middelpunt

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 september 2012

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's