Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boodschap van leven

Bekijk het origineel

Boodschap van leven

450 jaar catechismus [2]: René Goosensen over de kerk

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Al heeft de kerk de publieke opinie vaak niet mee, al zijn ook gemeenteleden soms kritisch op de kerk, de jonge Harderwijkse ambtsdrager René Goosensen denkt er anders over. De kerk heeft veel te vertellen, verkondigt de boodschap van het eeuwige leven. Moeite met de kerk krijgt hij als het over haar verdeeldheid gaat.

Als IC-verpleegkundige in het St. Jansdalziekenhuis in Harderwijk werkt de 31-jarige René Goosensen in een redelijk beschermde omgeving. ‘Mijn collega’s weten dat ik christen ben. Velen van hen hebben nog wel wat met de kerk of leven net als ik met haar mee. Je ziet wel dat mensen gelovig zijn en bij de kerk horen steeds meer los van elkaar gaan zien. Men wil op de eigen manier geloven – zónder de kerk. Het instituut staat ver van hun bed. Mensen die niets met het geloof hebben, weten vaak niet eens het verschil tussen de Roomse Kerk en de reformatorische kerken. Ze kijken alleen naar het instituut.’

Vroeg uit bed
‘Collega’s vinden het bijzonder dat ik op zondag twee keer naar de kerk ga en daarvoor vroeg mijn bed uitkom. Ik probeer hen te vertellen wat er in de kerk gebeurt, dat ik gevoed wil worden door het Woord van God. Velen zijn onwetend over waar de kerk voor staat, zijn hooguit ooit een keer bij een doopdienst geweest. Dat vonden ze dan wel leuk.
In mijn besef heeft de kerk goede papieren. Ze heeft veel te vertellen, namelijk de boodschap van het eeuwige leven. Helaas komt die steeds meer onder druk te staan. De kerk wordt in onze samenleving gezien als ouderwets, als formeel, levend volgens bepaalde regels. Dat stuit mensen tegen de borst.
Het is daarom lastig haar boodschap uit te dragen. De kern is in feite dat mensen Jezus niet meer nodig hebben. Ze kunnen hun eigen leven wel regelen.’

Moeite
‘De grootste moeite binnen de kerk heb ik met de verdeeldheid. Die wordt door mensen gezien. Hoe kan het bestaan dat er in Harderwijk meer dan tien verschillende geloofsgemeenschappen zijn? Ik kan niet uitleggen waarom er twee gereformeerde gemeenten (in Nederland) zijn en een oud gereformeerde gemeente. Ook de verdeeldheid tussen gemeenten die bij de Gereformeerde Bond horen en in de invulling van de eredienst uiteengroeien, vind ik moeilijk om uit te leggen, ondanks mooie rapporten over eenheid in verscheidenheid.
Uit die verdeeldheid kunnen we komen door vast te houden aan wat de Reformatie ons leerde, bij de inhoud van de catechismus te blijven. Waarom zouden we kiezen voor themadiensten als ook de uitleg uit de catechismus van de Tien geboden behandeld kan worden, die voor 2013 bruikbaar en actueel zijn?
Zondag 21, waarin beleden wordt dat Christus de gemeente bijeenvergadert, geeft troost. De gemeente van God zal er tot het einde van de wereld zijn. De vraag is wel wat dit betekent voor de concrete gemeente waarin ik meeleef. Christus beschermt, bewaart en onderhoudt de gemeente. Daarop mogen we vertrouwen, maar dat neemt de zorg niet weg.’

Vreugde
De grootste vreugde ten aanzien van de kerk beleef ik in de eredienst op zondag, in de prediking. Ik kom echt naar de kerk om het Woord te horen, om onderwijs te krijgen, gevoed te worden. Bijbelkringen en catechisaties horen er ook helemaal bij, maar het onderwijs op zondag is voor mij nummer één. In de kerk wordt volgens Luther de schat van het evangelie uitgedeeld. Je ziet helaas dat als gemeenten willen vernieuwen, dat nogal eens ten koste van het Woord gaat, de inhoud en lengte van de preek.’

Dertigers
‘Het is voor de kerk moeilijk de dertigers vast te houden. Een jong gezin is heel druk. Van de man wordt ook wat verwacht in het huishouden. Ik zie aan leeftijdgenoten dat het keuzen vraagt bij de gemeente te blijven. Men gaat zwerven, bezoekt niet meer twee keer de eigen kerk. Dertigers kijken met het oog op de tweede dienst waar er een Sing-inn is, waar een gastendienst of een laagdrempelige dienst gehouden wordt. Of ze zien een leuke kring in de christelijke gereformeerde of de gereformeerde kerk. Mensen zoeken naar ervaringen, stellen hun gevoel centraal. Half Harderwijk trok erheen toen Jan Zijlstra hier een genezingsdienst hield.
Dertigers vinden het belangrijk dat de preken over hun leven gaan. Je ziet hen zoeken naar een predikant die vanuit een bijbelgedeelte de vertaalslag naar het persoonlijk leven maakt, die het Woord voor hun leven uitlegt. Mijn overtuiging is echter dat ik bij een gemeente hoor, ook als de predikant je wat minder aanspreekt. Dat is ons op de belijdeniscatechisatie al geleerd. Natuurlijk is de verleiding na een drukke week er om ’s middags ook thuis te blijven, als mijn vrouw met de kinderen thuis is.’

Vergeving van zonden
‘Zondag 21 over de gemeente spreekt ook over de vergeving. We moeten weten waarvoor we vergeving van zonden nodig hebben. Dat kan niet zonder dat je Gods Woord kent – en daar heb je de kerk voor nodig. Wil je vergeving ontvangen, dan moet je in de kerk zijn. De kerk is de werkplaats van de Heilige Geest. Wat heeft God, wat heeft Jezus die morgen of middag mij te zeggen? Ik kan met enthousiasme over de kerk praten, al kan het werk van een ambtsdrager moeizaam zijn vanwege de vele zorgen en teleurstellingen. In de kerkdienst valt dat weg. Op huisbezoek praat ik geregeld over de kerk, maar mensen zetten dan in bij de verdeeldheid, bij de verschillen tussen de kerken. Ik ga liever terug naar de basis, naar wat de boodschap van de kerk voor hen persoonlijk is. Mensen praten echter meer over hun moeiten met de kerk, over wat andere kerkgangers hen aangedaan hebben. Laten we in die verdeeldheid vasthouden aan onze overtuiging en tegelijk de samenwerking met andere kerken zoeken, zeker met die kerken waarmee we ons verbonden weten, ook met die kerken waar de catechismus van betekenis geacht wordt.’

Gaven
‘Het is mooi dat de catechismus aandacht voor het in de kerk inzetten van onze gaven niet vergeet. Dat is een opdracht voor ons. In evangelische gemeenten krijgen de bijzondere gaven veel aandacht, terwijl de catechismus inzet op de gewone gaven, het er voor elkaar zijn. In de kerk zou dat versterkt moeten worden, zodat we geen domineeskerk zullen zijn. We zouden als ambtsdragers de gaven in de gemeente meer op het spoor moeten komen. Zo vorm je als kerk een echte gemeenschap.’


In de reeks interviews ‘450 jaar catechismus’ volgende week Anneke Westerink over God als Vader.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 januari 2013

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Boodschap van leven

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 januari 2013

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's