Globaal Bekeken

Op 13 februari hoopt ds. Abraham Jacob Kunz uit Katwijk aan de Universiteit Leiden te promoveren op een proefschrift met de titel Als een prachtig boek. Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 2 in de context van de vroeg reformatorische theologie. We feliciteren de promovendus van harte met de voltooiing van deze studie en wensen hem een goede promotie, tot zegen voor de kerk. Enkele stellingen:

De betekenis van de periode waarin Guy de Brès betrokken was bij de Franstalige vluchtelinggemeenten in Londen (1548-1552), kan voor zijn theologische vorming moeilijk worden overschat.
- Het feit dat de belijdenis in de gereformeerde gezindte vooral als kerkelijk statuut functioneert, duidt op een formalistische omgang ermee die ver af staat van de eerste generatie calvinisten in de Nederlanden. Bestudering van de inhoud, bronnen en achtergronden van de confessie kan eraan bijdragen dit tegen te gaan.
- Het schrappen van de zogeheten 21 woorden in de NGB artikel 36 door de synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland (1905) is een vanuit historisch oogpunt weliswaar niet te verdedigen poging om in rapport met de tijd te belijden. Het (weer) opnemen van deze passage door de Protestantse Kerk in Nederland (2004) is omgekeerd, vanuit historisch oogpunt te waarderen, maar lijkt grosso modo niet ingegeven door een intentie om in gemeenschap met het voorgeslacht in rapport met de tijd te belijden.
- De wens van de huidige burgemeester van Katwijk om aan de monding van de Rijn een standbeeld van Willibrord te plaatsen, is een blijk van historisch bewustzijn dat meer steun vanuit de Katwijkse gemeenschap verdient.
- Aangezien het christelijk leven volgens Calvijn een pelgrimsreis is, is kamperen de meest calvinistische vorm van vakantie houden.

Ter gelegenheid van zijn afscheid stelden de Goudse collega’s van ds. Hette Abma een bundeltje samen onder de titel Goudse stemmen. Ds. Udo Doedens, predikant in de Westerkerk, schrijft onder de titel ‘Visionaire politiek’. Hier volgt het begin:

In zijn bundel Terzijde (1978) vertelt J.J. Buskes over de drijfveren van de mensen die na de oorlog ‘doorbraken’ van de confessionele politieke partijen naar de nieuw opgerichte Partij van de Arbeid. Zij hoopten de evangelische bezieling te bevrijden van haar identificatie met het program van een christelijke partij en zagen uit naar een zakelijker, minder ideologisch beladen politiek.
Daarnaast verwachtten zij binnen de PvdA belangstelling te vinden voor hun christelijke motivatie en een vrij gesprek te kunnen voeren over ideële motieven van allerlei komaf.
Buskes zelf heeft terugblikkend erkend dat er van dat vrije gesprek weinig terecht is gekomen. Wel is, zoals iedereen kan waarnemen, het politieke leven sterk verzakelijkt. Anno 2012 vertoont het zelfs trekken van een gesloten systeem. Niet toevallig spreekt de volksmond van ‘het politieke spel’ of ‘het politieke bedrijf’. (…)
Een partij (dient) een belangengroep: de VVD het bedrijfsleven, het CDA de boeren en het gezin, de PvdA de werknemers enzovoort. (…) In de politiek lijkt het, kortom, vooral te gaan om de politiek. Partijen en hun functionarissen spelen een spel, en wat telt is of ze het spel goed spelen of niet. Maken ze indruk of lijden ze gezichtsverlies?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen