BOEKBESPREKINGEN

De zorg om jongeren in onze samenleving, al dan niet binnen de kerk, maakt veel pennen los. Drs. R. Toes, locatiedirecteur van het Wartburgcollege (vestiging Guido de Brès), heeft ons gediend met een publicatie getiteld Verweesde generaties. De auteur wil met zijn pennenvrucht ‘een hernieuwde roep om gezag’ laten uitgaan.
Eén van de meest intrigerende lijnen in dit boek wordt al merkbaar in de titel. De auteur wil nadrukkelijk niet focussen op ‘die ene generatie’, maar spreekt van ‘verweesde generaties’ (meervoud). Daarmee is veel gezegd. De roep om gezagsdrager te zijn, is gericht tot diegenen die zelf behoren tot ‘een verweesde generatie’ of zelfs ‘een product zijn van een eerdere verweesde generatie’. Mede hierin komt tot uiting dat de auteur met name insteekt op de achtergronden van de gezagscrisis.
Eerst zet de auteur de huidige jonge generatie neer als ‘prinsesjes en prinsjes’ (product van hun ouders, die lijden aan ‘het forever young ideaal’). Een citaat: ‘Het prinsen- en prinsessengedrag van onze jeugd is dus niet vreemd. In een context waarin alle signalen aangeven dat het om hen draait, dat hun cultuur ideaal is, en waarin zelfs hun tekorten door ouderen als trendy worden overgenomen, is dat volstrekt begrijpelijk.’ Stuitend wangedrag wordt (soms ongenuanceerd) beschreven, waarbij de auteur nadrukkelijker had mogen benoemen dat hierin een schreeuw om hulp klinkt vanuit die jongere generatie. Vervolgens typeert drs. Toes een aantal posities om daar de huidige gezagscrisis mee te illustreren (de vader, de leraar, de dominee, de politicus en de kunstenaar). De laatste twee hoofdstukken willen een uitweg bieden. De eerste zin vertolkte precies mijn gevoelen: ‘De voorgaande hoofdstukken lijken één klaagzang over de teloorgang van het gezag.’ De verwachtingen van de slotbladzijden worden daardoor hooggespannen, maar blijven in mijn waarneming steken in veel herhaling van eerder genoemde problemen en in slechts enkele korte richtingwijzers die te weinig worden uitgewerkt. Daarin wreekt zich ook de losse schrijfstijl in het boek: veel wordt geduid, maar er wordt weinig richting geboden. Al steekt de schrijver niet onder stoelen of banken wat voor hemzelf bepalend is in het nadenken over gezag, zijn pleidooi voor terugkeer van het gezag had aanmerkelijk aan kracht gewonnen wanneer vanuit de Bijbel lijnen waren getrokken die een fundament bieden voor gezagsdragers om hun verantwoordelijkheid in te nemen. Onder meer dat gezag tussen mensen altijd afgeleid gezag is (namelijk van God) en dat een gezagsdrager door en namens God geroepen is verantwoordelijkheid te dragen voor de hem of haar door God gegeven positie. Met deze kritische opmerkingen deel ik echter van harte de dringende roep aan diegenen die vandaag ‘gezagsdrager’ zouden moeten zijn, om voor Gods aangezicht en als een antwoord op de van Hem ontvangen positie verantwoordelijkheid te nemen voor de jongere generatie. Een citaat: ‘Het besef onder ouders dat zij volwassenen zijn en dus verantwoordelijk voor hun kroost, moet weer in het centrum van de opvoeding terugkeren. (...) We hebben behoefte aan een grenzen stellende generatie in plaats van een grenzeloze generatie’.
Laten ouders en opvoeders deze roep ter harte nemen en laat in een gezamenlijk biddend verlangen de hand aan de ploeg geslagen worden om in het huisgezin, in het klaslokaal en in de christelijke gemeente kinderen en jongeren ‘in Gods Naam’ (dus: op Zijn gezag!) vóór te gaan in de vreze des HEEREN.

Drs. R. Toes Verweesde generaties. Pleidooi voor terugkeer van het gezag. Uitg. De Banier, Apeldoorn; 140 blz.; € 9,95.

J.J. ten Brinke, Bleiswijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen