Uit alle rassen en volken

Ze stellen zichzelf aan elkaar voor. De één studeert aan de universiteit en de ander werkt in een fabriek. De één zit zijn hele leven al keurig netjes in de kerkbank en de ander heeft een krachtige verandering in zijn leven meegemaakt. Het zijn stuk voor stuk prachtige mensen. Eén ding verbindt hen aan elkaar: zij willen openlijk in het midden van de gemeente hun geloof in de drie-enige God belijden.
Elke maandagavond komen wij bijeen rond de open Bijbel. We nemen een diepe duik in de geschiedenis van het christelijke geloof. Wij staan versteld van de culturele, sociale, economische, politieke en religieuze verschillen die zich in de tijd van de Bijbel voordoen. Abraham is nomade, die met zijn schapen, geiten en kamelen door het Midden- Oosten trekt. Daniël is ruim zestig jaar vicepresident van de wereldmacht in Babel. Rebekka woont in een eenvoudige tent en Esther in een duizend sterrenpaleis. Paulus leidt een zwervend bestaan en Johannes is balling op Patmos. Al lezend ontdekken wij dat de Bijbel een echt ‘multiculti’ boek is.
Tegelijkertijd komen we erachter dat de Bijbel geen ‘multireli’ boek is. Hoewel de goden van alle tijden en alle plaatsen zich breed maken, blijkt de God van Israël, de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, oppermachtig te zijn.

Belijdenis
Het is altijd weer een spannende vraag: hoe oud is de kerk? Wij bestuderen samen Zondag 21 van de Heidelbergse Catechismus. Wij ontdekken dat Adam en Eva de eerste belijdende leden van de kerk van Christus zijn. Maar zij zijn niet de enigen gebleven. Vanaf het begin van de wereld en tot aan het einde van de tijd is God bezig alle gelovigen bijeen te brengen. Hij kiest de Zijnen uit, Hij roept die allen. En wij mogen eveneens in de kring rond het kruis op Golgotha ons plekje innemen. Door het geloof verbonden aan de Heere Jezus weten wij

Het helpt en troost ons dat we niet in ons eentje geloven

ons ook verbonden met anderen: met de heilige God en met alle heiligen. Wij ontdekken, tot onze hulp en troost, dat wij niet in ons eentje geloven.

Heilige Geest
Wij zijn inmiddels een paar weken verder. De Persoon en het werk van de Heilige Geest komen aan de orde. De catechisanten gaan op het puntje van hun stoel zitten. Wij lezen samen Handelingen 2. En opnieuw verwonderen wij ons: ‘Hoe kunnen wij hen dan horen, eenieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn? Parthen, Meden en Elamieten en zij die inwoners zijn van Mesopotamië, Judea, Cappadocië, Pontus en Asia, Frygië, Pamfylië, Egypte, en de streken van Libië, dat bij Cyrene ligt, alsook de nu hier verblijvende Romeinen, zowel Joden als proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze taal over de grote werken van God spreken.’
Sinds de eerste pinksterdag in Jeruzalem is de kring nog groter geworden. Ook Chinezen en Japanners, Chilenen en Surinamers, Turken en Grieken, Zimbabwanen en Kenianen horen nu het blijde nieuws van de Zaligmaker van zondaren.
Ondertussen kijken wij niet alleen naar de breedte, maar ook naar de diepte van het werk van de Heilige Geest. De Heilige Geest verricht Zijn veelkleurige werk in het hart van al die mensen. Hij bewerkt wedergeboorte en bekering, rechtvaardiging en heiliging, verandering en verheerlijking.

Allochtone christenen
De meeste belijdeniscatechisanten studeren of werken in een grote stad. De schellen vallen van hun ogen. In de collegebanken en op de werkvloer ontmoeten zij een bont gezelschap. Tot hun verbazing ontdekken zij dat er ook allochtone christenen zijn. En de cijfers liegen er niet om. Recente cijfers zeggen dat er in Nederland ongeveer 343 christelijke migrantengemeenschappen actief zijn, waarvan 70 in Amsterdam, 65 in Rotterdam, 60 in Den Haag en 25 in Utrecht. Volgens de Stichting Kerk in Nederland telt Nederland nu een miljoen allochtone christenen. Het Sociaal en Cultureel Planbureau zegt dat het er 700.000 zijn. En godsdienstsocioloog Gert de Jong beweert aan de hand van onderzoek dat Nederland 535.089 migrantenchristenen telt.
Hoe het ook zij, het zou best eens kunnen dat er meer allochtone christenen dan praktiserende moslims in Nederland wonen. Dat is voor de belijdeniscatechisanten een eyeopener. Tegelijkertijd roept het nieuwe vragen op en stelt het hen voor nieuwe uitdagingen.

Oefenplaatsen
De GZB heeft op dit terrein veel ervaring opgedaan. De GZB zegt daar zelf van: ‘Was zending bij het ontstaan van de GZB (6 februari 1901) vooral een zaak van hier naar daar, van het ‘christelijke’ Westen naar het ‘heidense’ Zuiden, nu is het veel meer een gezamenlijke roeping van de christelijke gemeenten wereldwijd. Als kerken wereldwijd hebben we elkaar steeds meer nodig. Het is belangrijk om elkaar toe te rusten, te bemoedigen en te versterken bij het uitvoeren van onze roeping.’ Daarom zet de GZB zich in om kerken en gemeenten wereldwijd met elkaar te verbinden.
De IZB, vereniging voor zending in Nederland, ondersteunt verschillen projecten in grote steden. Er wordt druk geoefend met verschillende vormen van kerk zijn. Intercultureel bijbellezen komt van de grond. Er worden interculturele missionair-diaconale werkers aangesteld. Dit voorjaar zal de IZB op zijn jaarvergadering speciaal aandacht aan de migrantenkerk besteden. Binnen de Protestantse Kerk wordt op dit moment gekeken of het mogelijk is de migrantenkerken een kerkordelijke status te geven. Zij zouden wellicht buitengewone gemeentes kunnen vormen.
vormen. Al doende leren wij dus, met vallen en opstaan. Samen ontdekken wij het geheim van Efeze 3:18. Want het doel van deze oefening is: ‘Dat wij ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte van de liefde van Christus is.’

Toekomst
Openbaring 7:9-10 opent een wijds perspectief: ‘Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand.’
Wat bindt hen samen? Eén van de ouderlingen antwoordt: ‘Dezen, die bekleed zijn met witte gewaden, wie zijn zij en waar zijn zij vandaan gekomen? En ik zei tegen hem: ‘U weet het, mijn heer.’ En hij zei tegen mij: ‘Dezen zijn het die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun gewaden gewassen en ze hebben hun gewaden wit gemaakt in het bloed van het Lam. Daarom zijn zij vóór de troon van God, en dienen Hem dag en nacht in Zijn tempel. En Hij Die op de troon zit, zal Zijn tent over hen uitspreiden.’

De belijdeniscatechisatie is bijna ten einde. Ik kijk nog één keer naar de groep. De vraag komt boven: zullen zij op die dag ook deel uitmaken van die grote schare uit alle rassen en volken, landen en culturen, tijden en plaatsen? Ik hoop het en ik gun het hen zo! Daarom geef ik hen in vertrouwen aan de Koning van de Kerk over. Ik leg hen in Zijn doorboorde handen. In die handen, waarin alle gelovigen uit alle tijden en uit alle plaatsen geborgen zijn.

Ds. H.J. van der Veen is hervormd predikant te Sliedrecht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen