Dag van vreugde

Naarmate het aantal christenen in ons land kleiner wordt, kijkt de samenleving anders tegen de christelijke feestdagen aan. Het is me op woensdag wel overkomen dat winkelpersoneel je voor de volgende dag ‘een fijne hemelvaart’ wenst, zonder enig besef wat de betekenis van deze bijzondere dag voor de kerk is.
In die context zal er in de kerk temeer aandacht aan alle heilsfeiten gegeven mogen worden. Want met Kerst, Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaart en Pinksteren staan we stil bij wat God tot de verlossing van Zijn schepping gedaan heeft. Aan de heilsfeiten hangt ons geloof.

Feestdag inruilen
Goede Vrijdag en Hemelvaartsdag staan standaard op doordeweekse dagen op de agenda. Dat heeft invloed op het zicht op de betekenis ervan, zeker als we op de eerste dag werken. Laat de kerk zuinig blijven op mogelijkheden om Gods werken te herdenken. De half april overleden oud-bisschop van Breda, mgr. Muskens, pleitte er in 2005 voor de tweede pinksterdag in te ruilen voor het suikerfeest. Het is de vraag wie met dit soort – op zichzelf sympathieke – overwegingen in het licht van Gods Koninkrijk geholpen is.

Wie iemand liefheeft, is blij als het hem of haar goed gaat, als een examen gehaald is, er een vreugdevolle dag aanbreekt. Geldt dat in een diepe betekenis niet voor Christus? Hem hebben wij lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. En liefde kan de ander niet missen, vindt afscheid nemen zwaar.
Daarom dalen er twee engelen af als reactie op de hemelvaart van Christus. Als de Heiland door wolken onttrokken is aan het oog van Zijn discipelen, van hen die nog maar even geleden de vraag stelden wanneer voor Israël het Koninkrijk hersteld zou worden, blijven zij hun oog naar de hemel gericht houden. De engelen roepen hen met de belofte van Jezus’ wederkomst terug naar hun roeping op aarde, naar de werkelijkheid van de kerk tussen Pasen en Pinksteren.

Blijdschap
Het is opvallend dat Lukas 24 – van de hand van dezelfde auteur als Handelingen 1 – niet over de engelen verhaalt, maar toevoegt: ‘En zij aanbaden Hem en keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap.’ In de tempel zijn de discipelen voortdurend te vinden, terwijl ze God loven en danken. Het is de blijdschap waarover het begin van Lukas al sprak, toen Maria de Heere groot maakte, omdat Hij naar Zijn dienares omzag, toen de engelen aan de herders grote blijdschap verkondigden, die voor heel het volk zal wezen. De geboorte van Christus op aarde én Zijn hemelvaart betekenen grote blijdschap.
Eigenlijk staat er dat de discipelen in de tempel God zegenen. Het is hun reactie op de wijze waarop Jezus van hen afscheid nam, zegenend. ‘En het geschiedde dat terwijl Hij hen zegende, dat Hij Zich van hen verwijderde.’ De evangelist beschrijft hier een feit, dat door de discipelen waargenomen is. En net als ten aanzien van de blijdschap gaat Lukas wat de zegen betreft terug naar het begin van zijn evangelie, waar Zacharias als priester niet in staat was het volk te zegenen.

Hemels heiligdom
In de christelijke gemeente mag er volgende week donderdag vanwege Jezus’ thuiskomst vreugde zijn. Na de periode van Zijn lijden op aarde keert Hij terug bij Zijn Vader. Hij, die door de eeuwige Geest Zichzelf smetteloos aan God geofferd heeft, draagt dat offer het hemelse heiligdom binnen. Hij ging niet zoals Zacharias en al die andere priesters een heiligdom binnen dat met handen gemaakt is, maar Hij betreedt het hemelse heiligdom én komt met een beter offer. Dát heiligdom is het volmaakte heiligdom, waar de dienst aan God volkomen is, de vreugde en de aanbidding ongestoord plaatshebben. Zijn offer hoeft niet dagelijks herhaald te worden, maar is eens en voorgoed.
Daarom is Hij opgevaren onder gejuich (Ps.47:6), onder bazuingeschal, door engelen ingehaald.

Zingen
Ons verstand kan er niet bij wat de hemelvaart van Christus voor Hem betekent, teruggekeerd in heerlijkheid na het volbrengen van een zware taak in vijandelijk gebied. Daar word je stil van én daar moet je van zingen. Op Urk hebben ze dat laatste in elk geval begrepen, waar op Hemelvaartsdag bij de visafslag het grote, jaarlijkse korenevenement plaatsheeft. Zingen past bij de heilsfeiten, ook bij Hemelvaart.
Die blijdschap is er allereerst vanwege Hem die wij liefhebben en dienen, maar is er ook vanwege wat Hij deed voor de Zijnen. De schrijver van de brief aan de Hebreeën zegt immers dat Hij voor het aangezicht van God verschijnt ‘voor ons’. Voor zondaren brengt Hij Zijn offer bij de Vader.

Voorspraak
Ingegaan in de rust van het hemelse Kanaän, dat is Christus. Hij zit aan de rechterhand van de Vader, een tegenstelling tot de priesters uit het Oude Testament die telkens opnieuw offers moesten brengen. Maar Hij kwam er niet om niets te doen, ook weer zo’n wonder. Hij bidt voor al degenen die de Vader Hem gegeven heeft. De kerk belijdt in de catechismus dat Hij voor het aangezicht van de Vader onze Voorspreker is. Zo noemt artikel 26 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis Hem ook, Middelaar en Voorspraak. Daarvan leeft de kerk. En dat beseft de kerk als ze in hetzelfde artikel belijdt: ‘En wie zal er eerder verhoord worden dan de eigen welbeminde Zoon van God?’ De hemelvaart van Christus heeft alles te maken met Zijn verschillende namen, die op innige wijze uitdrukken welke grote betekenis Zijn werk heeft: Heiland, Hogepriester, Middelaar, Voorspraak, Koning. Ja, dat laatste ook. Na Zijn opstanding sprak Jezus over de dingen die het Koninkrijk van God betreffen.

Zoeken wat boven is
Na de hemelvaart regeert Christus vanuit de hemel. Aan Hem is alle macht in de hemel en op de aarde gegeven. Ook dat betekent blijdschap vanwege de garantie van de overwinning, ondanks de verdrukking die de kerk in zoveel landen ervaart.
Als de Verhoogde die tot in eeuwigheid leeft, richt Hij Zich tot Efeze en Laodicea, tot Smyrna en Sardis, maar niet minder tot Zijn gemeente in Hardinxveld en Zierikzee, in Assen en Kootwijk. Hij draagt haar de tijden door en roept haar op de dingen te zoeken die boven zijn, waar Hijzelf is. Het maakt dat de blijdschap van de gelovigen niet ongestoord is, omdat de gerichtheid op de regering van Christus gepaard gaat met het doden van onze begeerten, onze verkeerde hartstocht. Die strijd – en de teleurstellingen in die strijd – kunnen de blijdschap doven.

Voltooiing
Gelukkig dat Hij die een goed werk begint in het leven van Zijn kinderen, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus. Daarom moesten de discipelen na de hemelvaart de komst van de Geest verwachten, Die hen beloofd was. De catechismus laat zien hoe de heilsfeiten bijeenhoren, als ze in de uitleg van het nut van de hemelvaart belijdt dat we door de kracht van de Heilige Geest zoeken wat boven is. Blijdschap vanwege Christus betekent bidden om en leven uit de Geest.

Dat Jezus alle macht heeft, beseffen Zijn kinderen vooral als ze leven tussen de machten die zich tegen Hem verzetten. We hebben het kunnen leren van de Nigeriaanse christenen die op uitnodiging van de stichting de Ondergrondse Kerk (SDOK) recent tijdens vier avonden in ons land getuigden van hun vertrouwen op Hem. Al kan het lichaam gedood worden en is de dreiging daarvan dagelijks voelbaar, in paniek zijn ze niet. Om die reden zongen we tijdens deze avonden onder meer het lied ‘Majesteit’:
Volk van God,
Kom en breng lof Aan Jezus, de Koning.
Majesteit,
groot is Zijn majesteit.
Dwars door de dood
Werd Hij verhoogd,
Jezus regeert!

P.J. Vergunst is hoofdredacteur van De Waarheidsvriend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen