GLOBAAL BEKEKEN

Ik ontving een verhalenbundel van Jan Wouters, Voor wie niet slapen kan (uitg. Free Musketeers, Zoetermeer). Hij wordt aangeduid als ex-psychiatrisch patiënt en was student theologie in Utrecht. Hier volgt een van de verhalen, onder de titel ‘Een kleine demonstratie’:
In 1970 was ik eerstejaars student theologie en ik kreeg o.a. college van prof. G. Quispel. Hij was de professor die zo goed college kon geven over de eerste oecumenische concilies. Tijdens die concilies ging het ook vaak over de drie-eenheid: God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. De Vader en de Zoon worden bijna altijd als mannelijk voorgesteld. Volgens Quispel was dit met de Heilige Geest anders.
In de romans van de Russische schrijver Solsjenytsin had hij gelezen dat de Heilige Geest als vrouw werd afgeschilderd, liever nog als moeder. Dit was een troostrijke gedacht. Alexander Solsjenytsin was verbannen naar Siberië, naar Gorki, omdat hij in zijn boeken kritiek had op het Kremlin. De Russisch Orthodoxe Kerk durfde niets te ondernemen voor Solsjenytsin, bang als ze was om vrijheid van godsdienst te verliezen.
Toen brak het jaar 1972 aan, het jaar waarin het Centraal Comité van de Wereldraad van Kerken in het Beatrixgebouw van de Jaarbeurs in Utrecht zou vergaderen. Prof. Quispel vroeg aan ons of we zin hadden om mee te doen aan een kleine demonstratie in de hal van het Beatrixgebouw. De Russisch Orthodoxe Kerk was lid van de Wereldraad. In het voorjaar vond de vergadering plaats. Zeven studenten en de professor deden aan de demonstratie mee. Prof. Quispel had een strandstoel meegebracht en wij zaten er gehurkt om heen. Eén van ons had een spandoek gemaakt waarop het volgende stond te lezen:

WE SUPPORT SOLSJENYTSIN

(…) De Nederlandse vertegenwoordigers dr. A.H. van den Heuvel en W.A. Visser ’t Hooft waren niet zo gelukkig met onze demonstratie. Wij zouden de Russisch orthodoxe bisschoppen in moeilijkheden brengen. Maar we hebben er nooit spijt van gehad. Niet lang daarna kwam Gorbatsjov aan de macht. Dat was een enorme verbetering. Solsjenytsin werd vrijgelaten en voor de ogen van miljoenen televisiekijkers omhelsde hij zijn vrouw.

. Ik kreeg in handen een brochure behelzende Verslag van de Evangelische arbeid, uitgaande van de Ned. Herv. Bond voor Inwendige Zending op G.G. in Nederland, over de maanden december ’42 en februari ’43. De heer K. Asmus (evangelist, propagandist) deed verslag van de preekbeurten die hij mocht vervullen. In Maartsensdijk:

Hoe welkom was mij de uitnoodiging om hier Zondag 31 Januari een- en andermaal voor te gaan.(…) Wie begrijpt niet, dat ik tegen dezen Zondag aanzag. Hoeveel jaren heeft nu wijlen Ds. Bakker Christus staan aanprijzen. En … wat een voorrecht, hij heeft Hem door het geloof zelf mogen omhelzen. Wie weet, hoe deze dienstknecht tegen den dood heeft opgezien. Het is toch “de laatste vijand”. En … slapend ging hij de eeuwige ruste in. Wat moet dat een overgang geweest zijn. God neemt wel meerderen aldus tot Zich. Hij is immers een verrassend God. Wat heb ik het best naar mijn zin gehad bij de fam. Van Ekris. Ik geloof niet ongezegend te hebben gesproken. De collecte bracht f 125 op, terwijl Jo f 2,50 van Wed. van A. en Nellie f 1, - van Oma medebrachten.(…) Aangenaam was het mij den Heer van Leeuwen, H.d.S., te mogen ontmoeten, alsmede den Heer Mulder, G.O. en Voorzitter der Jongelingsvereen. (…) Een broer van mijn gastheer gaf mij een “Waarheidsvriend” mede, die iets van jaren terug voor mij deed leven. Met genoegen denk ik ook aan dezen Zondag terug.

v.d.G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen