Naar China

Het is vakantietijd en de moeder van Hudson Taylor, die voor enkele dagen op bezoek is bij familie, weet op zekere dag dat haar zoon van zeventien thuis is. Hij is geen gelovige en zij besluit om die hele dag voor hem te bidden. Ze knielt neer en bidt: ‘Heere, doe een nieuw werk in het hart van mijn zoon.’
Juist die tijd loopt haar zoon rond in de studeerkamer van zijn vader en ziet een boekje met de titel: Het volbrachte werk van Christus. Hij begint erin te lezen en de boodschap van dit eenvoudige boekje gebruikt de Heilige Geest om zijn hart te openen: hij gelooft in Jezus als zijn Redder.
Als enkele dagen later zijn moeder thuiskomt, weet ze al wat God in het leven van haar zoon gedaan heeft. ‘Ik wist die dag toen ik bad voor jou dat God mijn gebed had verhoord’, zo vertelt ze haar zoon. Die dag leert Hudson Taylor een les voor zijn hele verdere leven: door het gebed alleen brengt God mensen in beweging.

LEVENSROEPING
Hoe zou zijn leven verder verlopen? ‘God gaf aanwijzingen’, zo schrijft hij in zijn dagboek, ‘en vanaf die tijd heeft de overtuiging mij nooit meer losgelaten dat God mij riep naar China.’ Hij gaat medicijnen studeren om als zendingsarts naar China te gaan. Op een leerschool in Hull en vervolgens Londen leert hij veel geestelijke en praktische levenslessen. Eens geeft hij zijn laatste leefgeld aan een arme familie toen God hem duidelijk had gemaakt dat hij volkomen kan vertrouwen op Zijn belofte. Er zou hem niets ontbreken wanneer hij alles wat hij had zou weggeven. Hij geeft met vreugde zijn laatste geld aan die arme familie. In zijn dagboek lezen we: ‘Toen ik het huis van die familie verliet, was mijn hart blij en mijn portemonnee leeg. Geen geld meer op zak, maar wel heb ik veel beloften van God.’

NAAR CHINA
In mei 1852 wordt de Chinese Evangelization Society (CES) opgericht en Taylor is de eerste zendeling die voor dat zendingsgenootschap uitgaat. De grote les van de trouw van God heeft hij geleerd voordat hij naar China afreist. Hij onderbreekt zijn medische studie en vertrekt in 1853 naar China. De liefde van Christus brandt in zijn hart om de Chinezen, die in duisternis leven, het Evangelie bekend te maken. De eerste jaren in China zijn bewogen jaren. In 1854 ontsnapt hij aan de dood wanneer een grote brand bijna zijn leven eist. God stuurt net op tijd regen. Tot 1858 maakt hij achttien evangelisatietochten langs diverse plaatsen. In 1857, als Taylor hoort dat de CES schulden maakt, neemt hij ontslag. Hij leeft uit Gods hand en schulden maken zou betekenen dat de Heere niet in alles voorziet. Enkele lijfspreuken van hem zijn: Jehova jireh: ‘De Heere zal voorzien’ en Ebenezer: ‘Tot hiertoe heeft de Heere geholpen’.

HUWELIJK
Op 20 januari 1858 treedt Taylor in het huwelijk met Maria Dyer. De twee, die elkaar in Shanghai ontmoetten, vestigen zich in Ningbo. Ze wonen in de Bridge Street. Dit adres wordt de eerste locatie van de toekomstige CIM. Met een collega werkt Taylor in het ziekenhuis, maar het werk sloopt zijn gezondheid. Van ophouden wil hij niets weten. Hij schrijft aan zijn zuster Amelia: ‘Als ik duizend pond zou hebben, dan zouden die voor China zijn – wanneer ik duizend levens zou hebben, dan zouden die voor China zijn. Nee! Niet China, maar Christus. Kunnen wij te veel voor Hem doen? Kunnen we genoeg doen voor zo’n dierbare Zaligmaker?’

ONRUST
In 1860 keren Hudson Taylor en Maria met dochter Grace terug naar Engeland. Tijdens de zeereis bidt hij dat God hem vijf mensen zal geven die met hem mee terug zullen gaan om het werk in Ningbo voort te zetten. Bij aankomst in Engeland worden voorbereidingen getroffen om het Nieuwe Testament dat Taylor in het Chinees had vertaald, te laten drukken. Zijn gezondheid is zo sterk achteruitgegaan dat de eerste jaren niet gedacht kan worden aan terugkeer naar China.
Hij rondt zijn medische studie af, maar één grote gedachte houdt hem alsmaar bezig: wie zal al die miljoenen Chinezen van Jezus vertellen? Maandelijks sterven er duizenden zonder ooit van Hem gehoord te hebben.
In die tijd schrijven hij en Maria het zo bekende boek China. Its Spiritual Need and Claims (China. De geestelijke nood en de aanspraken). Het idee dat elke maand in China één miljoen mensen zonder Christus sterven, maakt hem ongelofelijk onrustig. Hij slaapt er niet van, soms heeft hij maar één uur slaap per dag. Zijn dagboek ligt twee maanden stil, er is alleen maar die ene vraag: Wie gaat de Chinezen het Evangelie vertellen?

IN DE KERK
Het is zondag 25 juni 1865. ’s Morgens zit Hudson Taylor in Brighton in de kerk met meer dan duizend kerkgangers. Hier zit hij met zoveel anderen en hij weet dat op diezelfde zondag overal in het land honderden voorgangers het Evangelie verkondigen aan mensen die iedere zondag naar de kerk komen. Het schiet door hem heen: hier in Engeland zijn honderden voorgangers en in China is niemand. Wie vertelt het Evangelie aan de mensen daar?
Hij houdt het niet uit in de kerk, gaat naar buiten en loopt langs het strand. Hier op het strand bidt hij tot God en geeft hij zich helemaal aan Hem over. Heel concreet bidt hij om 24 betrouwbare mensen die God liefhebben en die als zendeling met hem als hun leider naar de nog gesloten provincies in China willen gaan; twee voor elke provincie en twee voor Mongolië.

REGISTRATIE CIM
Twee dagen later laat hij de CIM officieel registreren met ‘tien Engelse ponden op de bank en al de beloften van God’. Gods beloften zijn niet onzeker. Taylor zelf had ze als betrouwbaar ondervonden. Hij verwoordt die zekerheid zo: ‘Er is een levende God. Hij heeft gesproken in de Bijbel. Hij meent wat Hij zegt en zal doen alles wat Hij beloofd heeft.’
God zorgt voor 24 nieuwe werkers en in 1866, op 26 mei, vertrekt Taylor met een eerste groep CIM-zendelingen, aan boord van het zeilschip de Lammermuir, voor de gevaarvolle zeereis van vier maanden naar China.
In Shanghai aangekomen kleden alle zendelingen zich in Chinese kleding en beginnen ze met taalstudie. Taylors rol is niet langer die van een individuele zendingswerker, maar als leider van de CIM zorgt hij voor onderkomen, reisschema’s, uitzetten van de strategie om het binnenland te bereiken en het persoonlijke welbevinden van de nieuwe zendingsmensen.

ÉÉN PASSIE
Het begon allemaal met het diepe verlangen van één man, met die ene passie: het Evangelie van Jezus Christus aan de Chinezen bekend te maken. Nu, 150 jaar, later is de CIM/OMF een zendingsorganisatie met meer dan duizend uitgezonden werkers. Komt dit door de inzet van Hudson Taylor? Nee, Taylor zelf zei altijd: ‘Het is geen groot geloof dat je nodig hebt, maar geloof in een grote God.’ En al die jaren door, door veel strijd en tegenstand heen, is recht overeind blijven staan: God voorziet! Hoewel officieel nooit om één cent is gevraagd, heeft het de CIM nooit aan iets ontbroken. Taylor zelf zei: ‘Gods werk, gedaan op Gods manier, ontbreekt het nooit aan Gods voorzieningen.’

Dr. J. Kommers is hervormd emeritus predikant te Harderwijk en buitengewoon hoogleraar aan de North-West University in Potchefstroom, Zuid-Afrika.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen