CHINESE KERKEN

Dr. J. Kommers is hervormd emeritus predikant te Harderwijk en buitengewoon hoogleraar aan de North-West University in Potchefstroom, Zuid-Afrika.

In mei 1867 vindt de eerste doop plaats in de kerk van Hangzhou, de hoofdstad van de oostelijke provincie Zhejiang. Zodra de gemeente goed gevestigd is, geeft Taylor het leiderschap over aan de predikant Wang Laijun en het zendingsechtpaar McCarthy. Zijn echtgenote, Maria, blijft ook achter in Hangzhou, terwijl Taylor nu de handen vrij heeft om zijn grote droom te verwezenlijken.

BINNENLAND

Met een aantal zendelingen trekt hij het binnenland van China in. Een andere collega, George Stott, trekt van Hangzhou naar Wenzhou om daar te gaan evangeliseren. Groot is zijn vreugde als hij in 1868 een schoenmaker, die tot geloof is gekomen, mag dopen. Het werk wordt zo gezegend, dat naast een kerk een jongensen een meisjesschool kunnen worden geopend. Na een aantal jaren komt er in 1880 ook een ziekenhuis.

VIJANDIGE HOUDING

Taylor zelf reist heen en weer tussen verschillende plaatsen om overal de kleine kerken te assisteren. Deuren gaan open voor het Evangelie, maar zoals overal zijn ook hier veel tegenstanders. In 1867 is de Franse missionaris Joseph Seckinger begonnen met een opvanghuis voor jonge kinderen in Hangzhou. Door ziekte sterven in 1868 veel jonge kinderen. Het gerucht gaat onder de Chinezen dat Seckinger achter deze sterfgevallen zit en in de stad ontstaat een vijandige houding tegen de christenen, en vooral tegen de zendelingen. De CIM-zendelingen worden ook verdacht en een grote groep met duistere bedoelingen komt bij hun woning. Hudson Taylor verliest zijn hele gezin bijna, als een grote menigte zijn huis binnenstormt. Alles wordt in brand gestoken en de bewoners worden beroofd van alles en verwond. Maria, zes maanden zwanger, springt van de tweede verdieping naar beneden om in veiligheid te komen.

Na onderhandelingen met de gouverneur stoppen de vijandigheden. Hoewel alles vernield is, weigert Taylor financiꫥ compensatie te ontvangen. God zal voor hen zorgen.

Ondanks Maria’s zwangerschap besluiten ze om naar Hangzhou terug te keren, in de hoop dat met liefde het vertrouwen van de inwoners kan worden gewonnen. Op 29 november 1867, tien dagen na terugkeer in Hangzhou, wordt Charles Edward geboren.

DORRE RANK

De opstand in Hangzhou heeft een staartje. In Engeland neemt men de aanval op Britse onderdanen hoog op en dirigeert men zelfs een oorlogsschip naar Hangzhou. Ook dreigt de regering om alle zendelingen uit China terug te halen. De Britse pers doet er nog een schepje bovenop, met als gevolg dat de support voor de CIM drastisch vermindert.

Voor Taylor zelf is de grootste pijn zijn eigen geestelijk leven. Hij draagt niet alleen de last van het hele team van de CIM, maar zelf wordt hij door de boze aangevallen dat zijn hele onderneming niet van God is. Hij voelt zich in die tijd als een dorre tak aan de wijnrank.

Dan komt er licht en hij schrijft: ‘Ik keek naar Jezus en zag… en toen ik zag, een diepe vreugde doorstroomde mijn hart.’ Hij ondervindt de vreugde van met Christus verenigd te zijn. De dorre rank bloeit weer door de vereniging met de Wijnstok.

DIEPE BEPROEVING

Groot verdriet komt in het gezin van Taylor. In augustus 1867 overlijdt zijn dochter Grace aan meningitis. In die tijd schrijft Taylor aan vrienden in Engeland: ‘Het is niet tevergeefs en het is ook geen onbesuisde actie, toen ik, hoewel ik het land kende, de mensen en het klimaat, mijn lieve vrouw en lieve kinderen en mijzelf op het altaar legde voor Zijn dienst.’

Op een koude morgen in februari 1870, als in China het feest van het Nieuwjaar wordt gevierd, trekt Taylor met zijn gezin en Emily Blatchley de Yangtze rivier over. De zesjarige Samuel wordt door de kou heel ziek en sterft nog voordat ze de overkant bereikt hebben. De volgende maand stuurt Taylor drie van zijn kinderen naar Engeland, ge겣orteerd door ‘tante’ Emily.

Vier maanden later moet hijzelf, in een toenemend vijandig China, zijn pasgeboren zoon Noel en zijn geliefde vrouw Maria begraven.

Tijdens de bevalling kreeg Maria cholera. Zij sterft 23 juli 1870, op 33-jarige leeftijd. Ze wordt begraven in Zhenjiang. Op de grafsteen met haar naam staan ook de namen van haar vier overleden kinderen.

EENZAAMHEID

Tien dagen na Maria’s sterven, schrijft Taylor aan zijn moeder: ‘Hij, en Hij alleen weet, wat mijn lieve vrouw voor mij betekende. Hij weet hoe het licht van mijn ogen en de vreugde van mijn hart in haar waren. Op de laatste dag van haar leven waren onze harten wederzijds verheugd door het nooit eindigende verhaal van de liefde voor elkaar, elke dag van ons huwelijk hielden we van elkaar; haar bijna laatste gebaar was, met ꨮ arm om mijn hals, en de andere hand op mijn hoofd, om zo, zoals ik geloof… mij te zegenen.’

Taylor–nu in grote eenzaamheid, zijn vrouw gestorven, de kinderen ver weg in Engeland–werpt zich op zijn God. ‘In Zijn aanwezigheid verheug ik mij meer dan de eenzaamheid groot was in mijn kamer.’

OPBOUW

Na meer dan achttien maanden gescheiden te zijn van zijn drie oudste kinderen keert Taylor met Charles in 1871 terug naar Engeland. In China zijn dan dertien zendingsposten van de CIM, onderling op zo’n 150 km afstand van elkaar. Het jaar daarop wordt de organisatie in Engeland gereorganiseerd. Het opleidingscentrum aan de Pyrland Road in Londen wordt tevens de plek vanwaar de CIM wordt aangestuurd.

In november vertrekt Taylor opnieuw naar China, waar nu actief wordt gewerkt aan de opbouw van de Chinese kerk met eigen, Chinese voorgangers. De zendelingen zouden alleen ingezet worden om nieuw werk in nog onbereikte gebieden te beginnen. Het groeiend aantal christenen moet zo snel mogelijk de leiding in eigen handen nemen. Taylor wil niet dat de nieuwe kerken in China een kopie worden van Europese kerken. Hij ziet graag dat het voluit Chinese kerken zijn. Hierin is Taylor, naast enkele anderen, op missionair gebied een eenzame voorloper. De geschiedenis heeft hem gelijk moeten geven.

CHINESE EVANGELISTEN

Op 27 januari 1874 bidt Taylor heel concreet om honderd Chinese evangelisten om in negen provincies te kunnen gaan werken. Taylor besluit zijn gebed met de volgende woorden: ‘Ik bid U dit in de Naam van Jezus. Ik dank U, Heere Jezus, voor de beloften waarop ik mag rusten. Amen.’

In de eerste tien jaar van het bestaan van de CIM worden twee provincies aan de kust en twee in het binnenland bereikt, 28 kerkelijke gemeenten worden er gesticht. Inclusief Taylor en zijn vrouw–hij is in Engeland hertrouwd–zijn er 36 zendelingen en 76 Chinese collega’s, die op 56 plaatsen in diverse provincies werken. Er is geestelijke groei in het zendingswerk en veel nieuwe zendingsgebieden worden ontsloten. Deze groei is geen menselijke constructie, maar is het werk van de Heilige Geest. De expansie zet zich door en in 1887 vertrekken vanuit Engeland honderd nieuwe zendingswerkers naar China. Tussen oktober 1890 en maart 1891 worden 126 nieuwe werkers in Shanghai welkom geheten.

VERTROUWEN

Tegen het eind van de negentiende eeuw pakken donkere wolken zich samen aan de politieke hemel. Antiwesterse elementen laten hun stem horen en dit heeft direct effect op het zendingswerk. Ondanks veel tegenwerking van lokale autoriteiten en vijandschap, vooral in de grote steden, gaan Taylor en de andere CIM-mensen door in het geloof dat dit zendingswerk een werk van God is.

Hoewel de toekomst onbekend is, houdt hij vast aan Gods betrouwbaar Woord. Niet voor niets is hij de geschiedenis ingegaan als ‘de man die God geloofde’. ‘Wat ben ik blij’, zo schrijft hij eens, ‘dat ik weet, dat

They who trust Him wholly Find Him wholly true.

Deze woorden van de dichteres Francis Havergal zeggen dat wie Hem door en door vertrouwen, Hem door en door betrouwbaar (zullen) bevinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen