Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

EEN BIJZONDER LAND

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EEN BIJZONDER LAND

Ik zal u van hun land nog geen voetbreed geven. DEUTERONOMIUM 2

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat is de betekenis van de intocht in het beloofde land? Wie deze vraag stelt, moet eerst een andere vraag beantwoorden: wat is de betekenis van het land dat God aan Zijn volk als erfdeel geeft?

Als het volk Israël na veertig jaar dicht bij het beloofde land komt, moet het door het gebied van andere volken trekken. God zegt tegen Mozes en tegen het volk dat ze om doortocht moeten vragen. In vers 4 staat: ‘U gaat door het gebied van uw broeders trekken.’ U betreedt nu hun gebied.

RECHTEN VAN ANDEREN

De eerste bewoners met wie zij te maken krijgen, zijn de Edomieten, de nakomelingen van Ezau. God zegt vervolgens: ‘Ga de strijd met hen niet aan, want Ik zal u van hun land nog geen voetbreed geven.’ Israël is het volk van God, maar dat betekent helemaal niet dat Israël de rechten van anderen mag schenden. God heeft Zelf de Edomieten hun land gegeven.

Dezelfde gedragswijze moet Israël volgen als het in het gebied van de Moabieten en van de Ammonieten komt. Dat waren dus de afstammelingen van Lot. Zowel van de Moabieten als van de Ammonieten zegt God: bind de strijd niet aan. Van hun land zal Ik niets aan jullie geven. Ik heb hun het land gegeven.

HET HEIL

Als wij het woord land uit het Oude Testament zouden schrappen, zouden we een heel dun Oude Testament overhouden. Het woord land, erets in het Hebreeuws, wordt 2500 keer vermeld.

Wij beschouwen het als een woord dat z’n tijd gehad heeft, net zoals de offers van het Oude Testament hun tijd gehad hebben en de tempel z’n tijd gehad heeft.

Het is allemaal voorbij. Maar is dat zo? Er zijn zaken die God schoorvoetend aan Israël toestond, zoals de wens een koning te hebben. Daarmee is de gave van het land niet te vergelijken. Het land is niet iets dat God maar heeft toegegeven: vooruit dan maar, als ze het zo graag willen. Nee, het is vanaf het begin deel van Gods belofte aan Abraham. Het is het hart geweest van het heil dat God in petto had voor Zijn volk.


Het heil van God is aards, maar niet seculier


De les is dat God Zijn heil ook in materiële, in aardse vorm uitdeelt. Christus is niet voor niets mens geworden. Dat is aards. Christus’ lichamelijke opstanding is ook aards. God belooft niet alleen de hemel, maar ook een nieuwe aarde waarop gerechtigheid woont. Ook dat is aards. Bij het avondmaal gebruiken wij brood en wijn. Dat zijn aardse zaken. Ze verwijzen ons naar Christus, naar Zijn lichaam en Zijn bloed. Ze verwijzen ook naar Gods Koninkrijk, naar de vernieuwing van Gods schepping.

MEERWAARDE

Wat is nu zo bijzonder aan dat land? Dit land is een ander land dan dat van de Edomieten of Ammonieten, omdat God in het land Kanaän wil wonen en in geen ander land. Laten wij bedenken dat de woestijntocht niet alleen de reis van het volk Israël is geweest. Het was ook de reis van God. God was onderweg naar Kanaän. Daar wilde Hij wonen.

Kanaän is dus veel meer dan een land van groene weiden en frisse beken. Het land is meer dan wijngaarden en olijfbomen. De meerwaarde van Kanaän is dat God er wil wonen. Dat is altijd een bron geweest van grote verwondering. De keerzijde is echter: als God er niet wil wonen, dan is het land van zijn luister ontdaan en is dat prachtige land niet meer dan een geestelijke woestijn.

Het heil van God is inderdaad aards, maar niet seculier. Nog steeds bestaat de neiging om te denken dat het heil geestelijk is in de zin van spiritueel: een geestelijke werkelijkheid. We vergeten dan dat juist het kwade zich aandient als een geestelijke werkelijkheid: wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen geestelijke machten, zegt Paulus (Ef.6: 12). Het kwaad is vaak ongrijpbaar, onzichtbaar, geestelijk en daarom des te gevaarlijker.

Gods Zoon wordt echter vlees en bloed. Het heil van God wil zichtbaar worden, tastbaar. Geloven zal eens overgaan in aanschouwen. Zo was het voor het volk Israël. Het berooide volk had steeds geleefd uit het geloof dat het in het beloofde land zou komen. Bij de intocht gaat dit geloof over in aanschouwen. Zo is de intocht een voorafbeelding van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.

Dr. A.A.A. Prosman uit Amersfoort is emeritus predikant.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 november 2017

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

EEN BIJZONDER LAND

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 november 2017

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's