Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GLOBAAL BEKEKEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GLOBAAL BEKEKEN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In 2012 is in de Protestantse Kerk het jaargesprek tussen predikant en kerkenraad ingevoerd. In Woord en Weg (Protestantse Kerk) reageren vier personen, onder wie ds. G. van Meijeren:

Reflecteren op het eigen functioneren hoort erbij

‘Mijn eerste associatie is: het gaat om vertrouwen. Je spreekt met elkaar over de taken die aan de predikant en/of kerkelijk werker zijn toevertrouwd. Dat vraagt om een open en veilige setting en de bereidheid om voor elkaar goede gespreksgenoten te zijn. Er zijn gemeenten waar het jaargesprek nog geen praktijk is. Hoe komt dat? Predikanten zijn soms bezorgd dat het een functioneringsgesprek wordt. Dat de controle de boventoon voert en zij als werknemer worden gezien. Bij kerkenraadsleden is er soms sprake van verlegenheid. Hoe moet je zo’n jaargesprek aanpakken? Ben ik wel een gelijkwaardige gesprekspartner voor de predikant? Wat kan helpen is het jaargesprek zien als een onderdeel van een veel bredere terugblik op het werk in de gemeente. Een echt gesprek is bovendien wederkerig. Verder hoort reflectie op het eigen functioneren bij de professionaliteit van de predikant. De vrijheid van het ambt sluit niet uit dat er met de dominee wordt gesproken over hoe het gaat en op welke manier hij of zij het ambt invult. Een goede voorbereiding is essentieel. Er is een praktische gids ‘Jaargesprekken’ beschikbaar en het Protestants Centrum voor Toerusting en Educatie (PCTE) biedt kerkenraadsleden een masterclass aan. Nog een idee: kies een externe gespreksleider om de ontmoeting de ruimte te geven.’

***

In De Civitate (C.S.F.R.) staat een lang interview met ir. L. van der Waal, oud-Europarlementariër, ook oud-penningmeester van de Gereformeerde Bond. Hij behoort tot de eerste generatie studenten van de Civitas Studiosorum in Fundamento Reformato. Een fragment volgt hieronder:

Leen van der Waal kan zich voorstellen dat er andere vragen leven op de huidige C.S.F.R. Destijds waren dit vragen over verbond, verkiezing, de antithese en Kuyperiaanse opvattingen die de leden bezighield, terwijl Van der Waal verwacht dat vandaag de dag vragen over schepping en evolutie, de ethiek, het Schriftgezag en het handen en voeten geven van het geloof centraal staan. In de tijd van Van der Waal kwamen vragen over de zin van het leven, wat waarheid is, het kwaad in de wereld of het bestaan van God niet bovendrijven, vragen die mening huidig C.S.F.R.-lid heden ten dage kunnen beroeren. Van der Waal heeft er begrip voor dat deze vragen tegenwoordig meer leven in een wereld waar de eeuwigheidsdimensie grotendeels weggevallen is.

Zelf heeft het hem niet tot existentiële twijfel gebracht, maar het is goed om onder ogen te zien dat er fundamentele vragen op ons afkomen die gaan over ons zijn in de wereld. Van der Waal had het studentenleven al achter zich toen de eerste secularisatiegolven van de jaren ’60 en ’70 zich aandienden. Naar zijn gevoelen bestonden er in die tijd bij de civieten geen twijfels met betrekking tot de gereformeerde belijdenisgeschriften. Het einde van het gesprek naderend vragen we naar de opdracht van de C.S.F.R. De eerste generatie herontdekte dat het Anliegen van Reformatie en Nadere Reformatie een uitstraling naar de samenleving diende te krijgen. Voor de huidige generatie blijft de C.S.F.R. van belang als centrum van ontmoeting en om zich met elkaar in een academisch klimaat op de grote levensvragen te bezinnen als voorbereiding op de plaats die wacht in de bredere verbanden van kerk, politiek, wetenschap en samenleving. Niet met het weidse perspectief van kerstening van de samenleving zoals in de tijd van Van Ruler, of met pretenties veel tot stand te kunnen brengen, maar meer hoe in het gure klimaat van de secularisatie stand te houden. A.A. Spijkerboer sprak eens over ‘het ethisch gehalte van de vreze des Heeren’. De mogelijkheid van bezinning daarop in verenigingsverband is iets waar we zuinig op moeten zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 2018

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

GLOBAAL BEKEKEN

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 2018

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's