Uitgedaagd aan het kruis

Voorbijgangers houden even hun pas in en lasteren Jezus. ‘Verlos Uzelf en kom af van het kruis.’ Het zijn niet alleen de voorbijgangers die spotten. Ook de overpriesters en de schriftgeleerden reageren. Smalend zeggen ze tegen elkaar: ‘Anderen heeft Hij verlost, Zichzelf kan Hij niet verlossen.’

Erkennen

Zonder dat ze het beseffen, is het waar wat zij zeggen. Zij erkennen Jezus’ verlossende kracht. Hij heeft immers velen geholpen: duizenden gaf Hij te eten, zondaren ontvingen vergeving, blinden konden weer zien, lammen konden weer lopen, doven konden weer horen, bezetenen werden bevrijd; zelfs doden werden opgewekt. Hij schenkt mensen een nieuw leven. Zelfs de geestelijke leiders moeten het toegeven. Ook in hun sarcasme kunnen ze er niet omheen: Jezus is reddend, genezend en bevrijdend rondgegaan in Israël. Dat wordt, eigenlijk onbewust en onnadenkend, door voorbijgangers en de geestelijke leiders beleden. Daarom is het aangrijpend dat zij Hem verwerpen. Ze zijn blind voor Gods goedheid. De wereld kruisigt hier haar Verlosser. Dat is de diepe ernst van het ongeloof.

‘Verlos Uzelf,’ dagen ze Hem uit. Hun conclusie is: Zichzelf kan Hij niet redden. Een gekruisigde Jezus is voor hen het toppunt van machteloosheid. Is dit niet de eigenlijke ergernis van het Evangelie? Zit het niet diep in ons bestaan verweven? Wij willen onszelf kunnen redden. Zelfredzaam zijn. Geen hulp van anderen nodig hebben, laat staan van God. Dat zit heel diep in ons. En daarom: een verlosser moet toch minstens zichzelf kunnen redden!

God redt

Zichzelf verlossen? Dat doet Jezus niet. Dat heeft Hij nu juist altijd consequent afgewezen. Zijn prediking is geweest dat God redt uit alle nood. Je moet jezelf niet willen redden. Dat kun je niet. Dat is uiteindelijk een doodlopende weg. Wij moeten onze redding van God verwachten. In dat geloof gaat Jezus ons voor.

Zelfs in de allerdiepste nood aan het kruis legt Hij Zijn verlossing in handen van Zijn Vader. Zo verwijst Hij naar ‘God, Die helpt in nood’. Dat ontgaat de mensen op Golgotha. Is het in ons leven anders? Zichzelf verlossen. Kan de Heere Jezus dat dan niet? Ja, Hij kan het wel, maar Hij wil het niet. Omdat Hij aan het kruis nog steeds bezig is om anderen te redden. Daarmee gehoorzaamt Hij aan de wil van Zijn Vader om ons te behouden. Christus reageert niet op deze uitdagende spot. Hij zegt niets. Hij zwijgt op dit moment. Hij doet er echter niet het zwijgen toe, maar verdraagt de spot die Hij te verwerken krijgt in een ongekend geduld. Ook dit hoort bij het lijden dat de Heere Jezus op Zich neemt. Hij aanvaardt het. Hij draagt onze neiging tot zelfverlossing en het diepe ongenoegen van God daarover weg aan het kruis. Het is wrang dat zelfs de geestelijke leiders daar geen notie van hebben. Die mogelijkheid valt helemaal buiten hun gezichtsveld. Ze zien het enige échte verzoenende offer van Christus finaal over het hoofd.

Enige weg

Dat je dat niet ziet, is een aangrijpende mogelijkheid, ook vandaag. De Heilige Geest moet je ogen hiervoor openen. Waar dat gebeurt, ontdek je hoe uitzichtloos de weg van zelfverlossing is. Je kunt jezelf niet verlossen. Maar Jezus kan dat wel. Hij wil het. Hij doet het. Door het offer van Zijn leven te brengen aan het kruis. Dit offer van Christus is de enige weg tot een verlost leven in en voor Hem. Hij is namelijk zoals Hij heet: Verlosser. Bij Hem kunnen wij terecht. Hij weet raad met onze neiging tot zelfverlossing. Hij wil niets liever dan ook onze Verlosser zijn!

Ds. J.C. van Trigt is predikant van de hervormde gemeente te Ameide-Tienhoven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen