Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Scheiden of blijven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Scheiden of blijven

En terwijl Hij met hen vergaderd was, beval Hij hun dat ze van Jeruzalem niet scheiden zouden. Handelingen 1:4

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Jezus draagt de apostelen op om niet uit Jeruzalem weg te gaan. Ze mogen vandaar niet scheiden. Waarom legt Hij daar zo de nadruk op? Omdat scheiden voor de hand lag – en ligt.

De apostelen hadden alle reden om te gaan. Ze waren met Jezus voor het feest gekomen, maar dat eindigde in de dood. Ja, Hij stond weer op, maar ‘het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij van hen scheidde’ (Luk.24:51). Wat zoek je hier dan nog? Maar Mattheüs meldt dat Jezus hen naar Galilea had ontboden. Hij zei het Zelf. Daar in Galilea was Hij hun verschenen. Daar aan dat Meer lagen zoete herinneringen aan geestelijke lessen. Daar was de zondige Petrus toch geroepen en na zijn val toch gerechtvaardigd.

Ook het zendingsgevel werd in Galilea gegeven: ‘Ga heen, onderwijs alle volken.’ Jeruzalem? Ja, dat noemde de Meester ‘de stad van de grote koning,’ maar wat stelde juist die stad teleur. Hier lagen Gethsémané en Golgotha. Ook na Pasen regeerde hier nog datzelfde Sanhedrin. En de tempel? Ja, die hield de Meester nog hoog. Maar nu was de offerdienst vervuld, het voorhangsel gescheurd, de toegang is vrij. Overal. Alles wees op: ‘wegwezen’ Waarom moeten ze dan blijven?

Wachten

Anders dan Mattheüs heeft Lukas die Galilese verhalen niet, terwijl hij als historicus toch alles heeft onderzocht. Dan moeten Zijn discipelen dus weer uit Galilea teruggekeerd zijn. Ook Lukas meldt een zendingsbevel, maar ‘te beginnen vanaf Jeruzalem’. Daarom: niet scheiden. Het Griekse choorizo is ook het woord voor echtscheiden. Wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.

Wat moesten ze dan doen? Wachten op de belofte van de Vader. Voor dat zendingsbevel heb je immers die Geest nodig. En die kwam op Israëls oogstfeest. Begint geloven dan met wachten? Door ons? Nee, het begint met roeping: ‘volg Mij’. Dat maakt iemand gaande. Maar er komt een moment dat we voelen: nu moet God het doen, ik kan mezelf niet vervullen, ik kan anderen niet bekeren, wij kunnen geen opwekking maken. Daar moet de Geest aan te pas komen.

Als Pinksteren vervuld is, gaan ze dan heen? Nee, ook dan blijven ze opgaan. Afscheiden is afschrijven. Maar God schrijft Israël zeker niet af. Zelfs toen de gemeente vluchtte, bleven de apostelen in Jeruzalem (Hand.8:1).

Breuk

Moet je dan altijd blijven? Het zendingsbevel zegt: ‘Ga dan heen. De scheidsmuur over.’ Juist daar zou de breuk met de synagoge ontstaan, het ‘oerschisma.’ Dit was echter, omdat de zending werd geblokkeerd. Toen de Naam werd gelasterd, scheidde Paulus de discipelen af (Hand.19:9). Daarop ging hij naar een school, juist naar een plek met een lage drempel. Ook dan houdt de apostel-der-heidenen hartzeer over en hoop voor Israël en gaat hij ten slotte naar Jeruzalem. Let op: niet Mattheüs, die voor Joden schreef, maar de niet-Jood Lukas heeft ‘zicht op Israël’.

De kerk is Israël niet, maar wij herkennen veel. De Reformatie was ‘geen verhuizing, maar grote schoonmaak’ (Van Ruler) en wij in protestantse landen bleven preken in gotische kerken. Toen de Groninger richting, een toonaangevende beweging binnen de Hervormde Kerk, de gereformeerde belijdenisgeschriften liet vallen, en in 1834 mede daarom de Afscheiding kwam, bleven de mensen van het Réveil in de kerk. Toen Leidse modernen de heilsfeiten lieten vallen en Kuyper het synodejuk afwierp, bleef Hoedemaker om Gods glorie bij Jan Rap. En in gescheiden kerken ontstonden weer scheidingen. Tot zeven keer toe. Wat is dat toch? Daarvoor zijn redenen te over. Wint leave het van remain – zoals bij de Brexit? Draait het om het veilige eiland?

Roeping

Van belang is dat we blijven verwachten. Kunnen wij in een moderne consumptiemaatschappij überhaupt nog wachten? Wie wacht er nog – tot de trouwdag? Wij grijpen vooruit, wij grijpen in. Tot onze autonomie vastloopt, bijvoorbeeld met de auto in de file of in het sterfhuis.

Deze levensstijl werkt door in de kerk. Waar moet ik zijn? Waar je je thuis voelt? Nee, waar je geroepen wordt. Want bij roeping hoort belofte.

Ds. C. Blenk uit Den Haag is emeritus predikant.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 mei 2019

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Scheiden of blijven

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 mei 2019

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's