Mond-op-snuitbeademing

Ds. C.H. Hogendoorn is predikant van de hervormde gemeente te Katwijk aan Zee en lid van de redactie van De Waarheidsvriend.

In Beilen kun je een cursus mond-op-snuitbeademing volgen. Vrijwilligers van de Hondenspeeltuin Midden-Drenthe geven sinds een tijdje EHBO-cursussen, speciaal voor hondenbezitters. Deze workshops zijn een groot succes.

Pasgeboren tapir

Nu is mond-op-snuitbeademing niet helemaal nieuw. In 2013 redde een dierverzorgster van het Arnhemse dierenpark Burgers’ Zoo het leven van een pasgeboren tapir. Toen het jong meer dood dan levend ter wereld kwam, bedacht de verzorgster zich geen moment en paste meteen mond-op-snuitbeademing en hartmassage toe. Het beest bleef in leven.

Hondengevecht

Dierenambulances zijn niet meer uit het verkeer weg te denken. Dierenziekenhuizen ook niet.

Voedselbanken voor dieren worden populair. Omdat een dierenambulance op zich kan laten wachten, is het uiteraard fijn wanneer hondenbezitters weten wat hun te doen staat als hun trouwe viervoeter door een insect gestoken wordt, of met de nodige vachtscheuren uit een hondengevecht tevoorschijn komt - om maar iets te noemen. Het geeft, zo stelt Lidie Hatzmann (oprichter van de genoemde Hondenspeeltuin) cursisten het nodige zelfvertrouwen. Bovendien willen we onnodig lijden van een hond graag voorkomen.

Middel tegen eenzaamheid

Het gaat niet aan om dergelijke initiatieven meteen af te katten. Zegt de Spreukendichter niet dat de rechtvaardige het leven van zijn dieren kent? Het leven en welzijn van beesten dient bij ons veilig te zijn. Daarvoor hoeven we niet op de Partij voor de Dieren te stemmen of onszelf te verbinden met Wakker Dier. Een huisdier kan van grote betekenis zijn, een probaat middel tegen eenzaamheid bijvoorbeeld - een urgent probleem in deze tijd.

Je staat er versteld van hoe vaak de Bijbel over dieren spreekt, dikwijls positief, al kennen we ook de geschiedenis waarin de paarden van de farao verdrinken in de Rode Zee, David de pezen van de paarden doorsnijdt en die over het doden van de dieren in Jericho tijdens de verovering van Kanaän. Er valt onder ons nog wel een slag te maken rond deze thematiek.

Voorwerp van Gods zorg

Op dit punt geeft de Tilburgse hoogleraar J.J. Graafland in het Artiosboekje En God schiep. Over dieren en rentmeesterschap een aantal waardevolle denklijnen. Hij laat zien dat de relatie tussen mens en dier aan de ene kant door verbondenheid wordt gekenmerkt. Beiden zijn het voorwerp van Gods zorg, worden ook allebei opgenomen in het verbond dat God met Noach sluit na de zondvloed. Mens en dier loven God. In de tempel is plaats voor een mus. Aan de andere kant is er een principieel verschil.

Het scheppingsverhaal leert ons dat de mens naar Gods beeld is geschapen. Dat wordt van een dier niet gezegd. De mens krijgt ook macht om over de dieren te heersen. Na de zondeval en de zondvloed nemen de verschillen toe. Het dier wordt niet alleen productiemiddel voor de mens, maar ook een middel voor de verzoening van de mens. Het is verleidelijk verder uit deze kleine studie, in dier(!)bare herinnering opgedragen aan een zestal viervoeters (!), meer te citeren.

Poes overleden

Waar het nu om gaat, is de vraag of een dergelijk initiatief van mond-op-snuitbeademing niet iets zegt over de veranderde mens- en dierverhouding. De weegschaal kan van de weersomstuit ook doorslaan. Ook ik krijg weleens een rouwkaart met de afdruk van kattenpootjes, naast de namen van de nabestaanden. Je kijkt ervan op, de eerste keer - en ik voel me niet verplicht de naam van de kat óók te noemen in de rouwdienst - maar je went eraan. Zoals het me laatst ook niet meer zo verwonderde toen iemand mij verdrietig toevertrouwde dat haar poes was overleden. Zo gaat het immers? Mensen gaan dood, dieren overlijden. Mensen worden gecremeerd, dieren worden begraven.

Reikhalzend verlangen

Het is duidelijk dat ook de dierenwereld deelt in de gevolgen van de zondeval. De schepping zucht en is in barensnood. Dat zien we allerwegen - en dat leert ons de dierenwereld ook. Dat doet ons reikhalzend verlangen naar het openbaar worden van de kinderen van God. Of er op de nieuwe hemel en aarde ook dieren zullen zijn, is niet de vraag die er in dit verband het meeste toe doet. Wel of wij het Lam kennen, dat geslacht is van voor de grondlegging van de wereld.

Onze kleine jongens willen dolgraag een hondje. Het zal er eerdaags misschien toch van komen. Moeten we dan ook de EHBO-cursus voor honden gaan volgen, mét de aanvulling mond-op-snuitbeademing? Ik aarzel.

In de rubriek Signalement leggen leden van de redactie de vinger bij actuele ontwikkelingen in maatschappij of kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen