Elia aan beek Krith 4

Daarna geschiedde het Woord des Heeren tot hem, zeggende: Ga weg van hier en wend U naar het Oosten, en verberg U aan de beek Krith, die vooraan de Jordaan is; enz. 1 Koningen 17 : 2^7

Ja de Heere zorgt ook voor de lichamelijk nooddruft. Hij heeft nog broodbrengende raven als het nodig is. En al weet niemand dan van uw behoeften af, de Heere is het volmaakt bekend. Hem moogt ge uw noden voorleggen. Doet uw mond maar wijd open. Al wat u ontbreekt, schenkt Hij zo gij 't smeekt, mild en overvloedig. Tweemaal per dag brachten de raven brood en vlees bij Elia. Niet te veel in eens. Neen telkens voor een maaltijd genoeg. Elia kon er dus geen voorraadschuur op na houden. Hij moest uit de hand Gods leven en kreeg voor één maaltijd tegelijk. Elia werd dagelijks begenadigd. Telkens aanschouwde hij het wonder Gods. God vergat Zijn EMa niet, noch des morgens, noch des avonds. De Heere wist Elia aan de beek Krith te wonen. Meerdere malen heeft de Heere aan de Zijnen hulp verleend langs ongedachte wegen. De voorbeelden zouden te menigvuldig zijn om ze alle op te schrijven.

Vraagt men: Vanwaar haalden de raven dat brood en vlees? Sommigen denken van Achabs tafel, of wel van de grote hoeveelheid spijze waarmede de Godvrezende Obadja de verborgen profeten onderhield. Doch ge kunt blijven gissen. Wat geeft het ook. De Heere wist het de raven te doen opspeuren en gebood het naar Elia te brengen. We moeten wel verschil maken of dat wij het van de raven nemen of dat de raven het ons brengen. Er zijn wel mensen die van verzekeringen trekken en van de steun leven en zeggen dat ze het ook uit de hand "des Heeren hebben gekregen. We zouden hen willen zeggen, gij hebt het uit de hand of uit de bek der raven genomen, maar zij hebben het u niet op Gods bevel thuisgebracht. Neen, de Heere zorgt anders voor Zijn nooddruftigen. We hoorden eens van een arm gezin. Daar was behoefte aan deksel voor de winter. Niemand wist er iets van. Op een keer werd dat gezin een deken thuisgestuurd waarmede zij zeer verblijd werden. Later kwam het uit dat het van iemand was die in de loterij gespeeld had en een deken had gewonnen. En daar die persoon zelf geen deken nodig had, gaf hij die aan dat arme gezin. Iemand kwam dit ter ore en ging die man van dat arme gezin berispen dat hij een deken aanvaard had die afkomstig was van een loterij. Die man van dat arme gezin gaf ten antwoord: Wel ik heb zelf niet in de loterij gespeeld en die man heeft het mij ook niet gezegd, maar als het zo is zoals u zegt, welnu dan heeft de Heere de raven geboden om mij die deken te brengen en ik ben er de Heere dank­ baar voor. God heeft gezorgd! Neen, Gods beloften falen niet. De jonge raven kunnen gebrek hjden, maar die de Heere vreze, daar zal God voor zorgen. Zal Elia altijd eender gesteld zijn geweest? Als gij u zelf kent zult ge wel instemmen dat hij ook wel eens weemoedig zal gesteld zijn geweest. Doch als hij dan weer de raven boven zijn hoofd zag, dan leefde hij weer op en kon zingen:

Ja, waarlijk God is Israël goed. Voor hen die rein zijn van gemoed. Hoe donker ooit Gods weg moog' wezen. Hij ziet in gunst op die Hem vrezen. Ja, de nood kan bij Gods kinderen wel eens hoog klimmen, maar de Heere zal op Zijn tijd en wijze uitkomst geven. Wat heeft Elia genoten onder de vervulling van die rijke belofte. Hij heeft de liefde Gods in Christus mogen smaken. Ik denk dat er wel eens geweend is van de goedertierenheid Gods. Dat gebeurt bij Gods kinderen wel eens als de Heere Zijn zorgende hand op wonderbare wijze toont, dat ze van verwondering niet aan het eten kunnen beginnen. Ach, mochten onze ogen er toch meer voor open gaan, dat elk stukje brood verzondigd is en elk dronkje water verbeurd is. Dat Christus voor de Zijnen dat zo duur verworven heeft. Wat zou er meer zoetigheid in onze spijze geproefd worden, ook in die spijze die de raven niet thuisgebracht hebben. Elia dronk ook uit de beek. Om echter uit de beek te drinken moest hij diep buigen. Uit de beek drinken doen zwervers, krijgsknechten en ook wel reizigers die dorst hebben, EÜa mocht dus aan de beek Krith eten en drinken. Voor het tijdelijke een aangename verkwikking en versterking. De Heere heeft echter ook gezorgd dat er spijs en drank is voor de ziel. Voor behoeftigen, voor hongerigen en dorstigen naar de Gerechtigheid van Christus. En als de Heere die spijs en drank komt weg te schenken dan verwondert dat volk zich nog meer dan over de lichamelijke verzorging.

Voorwaar dan wordt er genoten: Het vlees van Christus is waarlijk spijs en Zijn bloed is waarlijk drank. Dan wordt er iets gesmaakt van het waardevolle offer van Christus. Dan wordt ervaren voor de ziel een volle beek van de liefde van Christus. Hij heeft op de weg uit de beek gedronken en daarna het hoofd omhoog geheven. Elia is hier enigszins gelijkvormig geworden met zijn Zaligmaker. Met Christus te lijden en alzo ook met Christus verheerlijkt te worden. Eha at en dronk aan de beek Krith volgens de belofte des Heeren.

Nu wil ik nog met u overdenken dat Elia daar getoefd heeft onder zware beproeving. En als ik daarover heb te schrijven dan denk ik aan het Schriftwoord uit de algemene brief van de Apostel Jacobus 1 : 2—3. Acht het voor grote vreugde, mijne broeders! Wanneer gij in velerlei verzoekingen valt. Wetende dat de beproeving uws geloofs leidzaamheid werkt. Gods kinderen en knechten ondervinden menigmaal zware beproeving, zijnde in Gods weg en komende door Gods hand. Het historieele geloof kent die beproevingswegen niet. En het tijd geloof keert in zulke wegen weer terug tot hun vorige leven, gelijk een hond tot zijn uitbraaksel. Maar het zaligmakend geloof komt in de beproevingen, als het goud en zilver in de smeltkroes wordt gedaan, tot een loutering van al het schuim en aardse dat ons aankleeft. Opdat het naakte geloofsleven overblijft. Die wegen zijn voor het vlees zeer pijnlijk, maar voor het zieleleven hoogst profijtelijk. Het zaligmakend geloof zal door de bediening van Gods lieve Geest volharden in de beproevingen. Jacobus schreef die woorden aan zulke beproefde om niet moedeloos en troosteloos te zijn onder de hevige beproevingen. Maar te volharden en niet afgetrokken te worden tot zondigen of plichtsverzaking. Weet het dat Gods kinderen in de beproevingswege enige gelijkvormigheid krijgen aan hun Zaligmaker Jezus Christus. Jacobus schrijft in vers 12 van het eerste hoofdstuk: Zalig is de man, die de verzoeking verdraagt, want als hij beproefd zal geweest zijn, zal hij de kroon des levens ontvangen, welke de Heere beloofd heeft dergenen, die Hem liefhebben. Menigmaal zijn de zware beproevingen en kastijdingen Gods een bewijs tot aanneming der kinderen. Ach, wat kunnen Gods arme bekommerde Sionnieten toch naar die aanneming uitzien. Wat hebben ze een leegte in de ziel

T.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen