DE STRIJD OM IN TE GAAN DOOR DE ENGE POORT 3

Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen (zeg ik u) zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen.

Lucas 13:24

Alzo nog een enge poort, och dan is er geen gestalte noch heerlijkheid in Hem, dat wij Hem zouden begeren. De natuurlijke mens ziet geen heerlijkheid in Christus, maar acht Hem als van God geslagen en van de mensen veracht.

Daarom een enge poort, omdat ter omhelzing van een gekruisigde Immanuël, ter omhelzing van Zijn volmaakte Borggerechtigheid noodzakelijk is een diepe vernedering des harten; o zal de Heere Jezus, zoals Hij het werk der zaligheid heeft uitgericht; zal de Heere Jezus zoals Hij gekroond staat voor Pontius Pilatus met de doornenkroon en met een gegeselde rug naar het woord van de Profeet: Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hunne voren lang getogen, met spotkleed omhangen en een rietstolc in zijn hand; zal de Heere Jezus zoals Hij tof een vloek gemaakt is, hangende aan het vloekhout des kruises ons dierbaar worden; zal de ergenis des kruises worden weggenomen, dan is niet minder noodzakelijk dan dat we een ergenis en walg van ons zelf verkrijgen: afleggen alle valse inbeelding van eigen gerechtigheid, verdiensten en waardigheid; o wat valt dit zwaar voor vlees en bloed; welk een Goddelijke kracht des Geestes moet aangewend worden, zullen we afstand doen van alle vleselijke begeerlijkheden, maar ook van alle eigen wijsheid en eigen vermogen; van alle gewaande inbeelding des harten. Om te leren wanhopen met een zalige wanhoop aan onszelve.

O wat is de vijandschap en de afkerigheid van een gekruisten Christus diep ingeworteld in het hart Van een mens.

Daarom is Hij zulk een enge poort. De ellendige zondaar begeert niet door Hem en Zijn volmaak- 'e gerechtigheid behouden te worden; hij begeert geen afstand te doen van zijn eigen vijgebladeren. Daarom wat tegenstand moet er val- 'sn; wat hoogten neergeworpen; wat eigenlievendheid en waanwijsheid verloochend, zal inderdaad dat geheim ons opgeklaard worden, dat iZulk een schuldovernemende en alles betalende Porg in Zijn diepe vernedering ons dierbaar Wordt en we met de Apostel instemmen; zulk een etame ons heilig, onnozel, onbesmet en afgescheiden van de zondaars. Dan verliest de Heere ezus Zijn engheid; dan wordt de heerlijkheid van Christus aanschouwd, als de heerlijkheid van les Vaders enig geboren zoon, vol van genade •n Waarheid, Dan is Zijn verachte lage mens- , ons geen steen des aanstoots, noch een rots Ier ergenis. Dan is Zijn aangebrachte iGcrechgneid Voor ons onmisbaar en zeggen met de *. "at Zijn gehemelte enkel zoetigheid is en ") draagt de banier boven tien duizend. Dit wel pnierkende zal het ons nu licht verspreiden over e Werkzaamheden hier omschreven, waar de ^eie Jezus zegt: strijd om in te gaan door de • 9e poort. De Heere Jezus spreekt dus niet en Van een ingaan, maar van een ingaan door ^nge poort. En daar ligt een grote en zware strijd aan ten grondslag. Dit is een werkzaamheid der ziel, waardoor zij de gemeenschap met Christus en al Zijne heilsweldaden door geloof en bekering deelachtig wordt. Er ligt aan ten grondslag dat de arme zondaar van nature vervreemd is van Zijne gemeenschap. Verre van Hem afdoolt en in het huis des Satans de zonde dient. Afkerig van God.en Chrislus, vervreemd van het burgerschap Israels, leeft hij in het woeste; leeft onbekommerd en zorgeloos voort, - slaapt in de top van een mast; en wordt hij eens verontrust, dan zoekt hij de stem der concientie spoedig te verdoven en gaat over zi('.i concientie hene, ja ware het mogelijk, hij sluit zijn concientie , toe met een brandijzer. O vreselijke staat, waar toch een mens van nature in lecït. Ach wat moest het u mijn onbekeerde lezer innerlijk verontrusten en dat uwe Minde zielsogen nog geopend zouden worden voor uwe deerniswaardige staat, opdat ge nog uit de diepte der ellende en verlorenheid tot God zoude leren roepen. Wie weet Hij moge u nog genadig zijn, hademaal de deur der genade nog niet op het nachtslot is gevallen. Anders wordt het, wanneer de levende God wederbarende genade gaat verheerlijken in het hart van een dode zondaar of zondares. Dan wordt hij of zij gebracht tot een waar geestelijke kennis en gevoel van zijn aller ellendigste staat. O hoe valt het dan de ontwaakte zondaar bang, hoe maakt het de weg van de overtuigende zondaar dan zwaar, waar hij zijn ganse leven tegen een rechtvaardig, heilig en tevens goeddoend God gezondigd heeft. Hoe gevoelt hij dan de gestrengheid van Gods wet, de verschrikkingen Gods, dat de Heere is een grimmige wreker der zonde, ja dat de Heere is een heihg en rechtvaardig God, Die van Zijn recht geen afstand doen kan. Zo leert de zondaar God kennen in Zijn heilig deugden'beeld; zichzelf als een rampzalig voorwerp, altijd opgesloten, altijd willens geleefd met vermaak in het huis des Satans en gewandeld op de brede weg des verderfs.

Ach die weg der zonde wordt hem dan de dood, ja daar wordt een behoefte geboren, om uit het gevangenhuis verlost te worden, en van de brede weg des verderfs afgebracht te worden. Ach, wat zal zulk een dan niet willen geven voor Zijn leven, waar hij zich hoe langs hoe meer ontbloot kent en de ziel meer en meer afgetrokken wordt van hare ijdele hoogtens. Zo komt er een afscheiding van de zonde; een losmaken van de knopen der ongerechtigheid; een ontdekking van de volmaaktheid en geestelijkheid van Gods wet, en van eigen gruwelijkheid. Dan is het dat in zulk een weg van ontdekking, ontgronding en ontbloting de zondaar aan het einde van zijn werk gebracht wordt, opdat er plaats kome in het hart voor het Evangehe der zaligheid en de Heere Jezus, als de weg, de waarheid en het leven wordt ontdekt als de enige ingang en toegang tot de troon der genade. Naarmate de ziel ontledigd wordt, alle bedekselen der schande weggenomen worden, naar die mate ontdekt zich dan de noodzakelijkheid, de dierbaarheid en de Algenoegzaamheid van de Heere Jezus, ja leert de ziel zich tot Hem wenden, met overreding des harten en der ziel, met een vrijwillige neiging des gemoeds om in Hem gevonden te worden en door Hem* in te gaan. Maar o wat kost het nu der ziele veel om door Christus dadelijk in te gaan als de enge poort, om alles te verloochenen wat buiten Hem is, en afstand te doen van elke^poging om maar het geringste van eigen gerechtigheid en van eigen doeningen nog naar voren te brengen. Wat is het daarom een onbedriegelijk kenmerk van genade om van alles afgebracht te worden. De dood te vinden in onszelf in Adam en te bekennen dat we dood liggen in zonden en misdaden, ja om daar gebracht te worden om onder de eeuwige deugden van Jehova te buigen en volledig onszelven af te vallen en God toe te vallen. Ja plat onder God te vallen aanschouwende Zijn eeuwige deugden, die wij geschonden en ontluisterd hebben, te eerbiedigen en liever te krijgen dan onze eigen zaHgheid. Nogmaals wat is het een voorrecht daar gebracht te worden, waar God doet een afgesneden zaak op aarde, waar we een welgevallen nemen aan de straf van onze eigen ongerechtigheid ja waar al onze gerechtigheden en sterkten alleen in Hem stellen; Hem namelijk Christus als e's : ; iiig2^ coiüal; oiirar gerechtigheid ojiiheIi.; ii en zich door het geloof aan Hem overgevende, om gerechtvaardigd, geheiligd en verheerlijkt te worden in Hem.

A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen